We lopen door Karlstadt. Onze vakantietoer door Duitsland bevalt ons erg goed en nu zijn we hier in dit prachtige dorp met veel vakwerkhuizen. Het ene straatje is nog mooier dan de andere. De Hauptstrasse loopt zo ongeveer dwars door de camping en wij staan aan de goede zijde. Aan de overkant van de straat is de andere helft van de camping en grenzend aan het Friedhof. Dat is een kerkhof en géén friethof maar een rustige camping, dat wel.
We wandelen wat door het plaatsje en maken wat…

Opa Gijs woonde aan de overkant van de straat en hij kon zich alleen nog aardig redden, maar de moeder van de zesjarige Dirk ging alle dagen even langs om te stofzuigen en de meubelen af te stoffen. Ook de was deed ze voor hem. Twee jaar geleden overleed Jolanda, zijn lieve vrouw. Verdrietig keek hij vaak naar haar foto op het dressoir.
Zijn kleinzoon Dirk was vaak bij hem en luisterde naar de verhalen uit een sprookjesboek die Opa voorlas. Ademloos was Dirk, want opa kon het zo mooi…

De bluesman die ik gisteren in de recreade heb leren kennen speelt in wel drie bands en heeft toevallig een stuk of 10 mondharmonica 's naar zijn vakantieadres meegesleept. Voor elke toonsoort één begrijp ik. Hij is ongeveer van mijn leeftijd en draagt een heel bijdehand ijsmutsje waaronder een volle grijze Dubliners bluesbaard. We zijn aan de praat geraakt en hoe gaat dat met een paar wijntjes achter de knopen; 
' Speel jij ook? '
' Beetje gitaar'
' Hé tof man en wat allemaal?…

Een merkwaardige vrouw gekleed in een zilveren japon met een gouden kroon op haar hoofd draaide aan haar hendel van het rad van fortuin.
Een dame had haarzelf overgegeven op het rad.
Ze was bevallig, jong, vol ambitie en hoopop een goede afloop.Op het rad lag ze vastgemaakt met touwen wachtend hoopvol op haar levensgeluk.
Wat zou het rad haar brengen?…

‘Ik heb geluk gehad, oh ja, uiteindelijk heb ik enorm veel geluk gehad.’
De oude vrouw lag op haar sterfbed en snakte naar adem. Velen hadden al afscheid van haar genomen, zelfs Tsaar Peter de Grote had haar bezocht, en wie was zij nu helemaal?
Een omhooggevallen kind van een ooit welgestelde gokverslaafde en de dochter van een cipier. In de jaren dat haar vader gevangen zat, na zijn debacle op Martinique, werd ze opgevangen door zijn zuster. Deze woonde op een kasteel. Ze had er een…

Ik schaam mij plaatsvervangend voor enkele heren, die elders op deze site hun dwaze gal spuwden over een grote dichter, die ze nog voor geen centimeter evenaren. Ze schijnen het baandoorbrekend te vinden om hem nog eens extra de grond in te boren, terwijl ze van Komrij's oprechte letterliefde geen kaas hebben gegeten. Dan is het meer gepast om te zwijgen, maar nee, deze botteriken gooien graag nog eens de gouden vondsten van Komrij met stront na, opdat dat hun kleine schrijverschapjes maar mag…

(voor het heelal, 14 miljard jaar oud)
Je werd geboren in een oogwenk, met een oerknal die nog nadavert en zelfs de grootste geleerden een Einsteiniaans punthoofd bezorgt. Met steeds grotere radiotelescopen speuren zij de hemel af om jouw ontstaan te doorgronden, maar hun geleerdheid stuit op een ondoordringbare grens, op een blinde muur, en daarom verzinnen zij steeds hypothetischer deeltjes om jouw geboorte te verklaren. In onderaardse gangenstelsels, die zij voor grof geld hebben aangelegd,…

Toen mijn vader, Arie heette hij, nog werkte bij een herenboer raakte hij bevriend met Marijn, die ook bij de herenboer in loondienst was. Marijn was een lange man met tanige trekken en verdiende als keuterboer te weinig om zijn vrouw en vier kinderen te onderhouden. .
Tijdens de broodmaaltijd ontdekte mijn moeder, dat er een plak kaas ontbrak, had ik stiekem in de keuken opgegeten. Ze had ook alles door en gaf mij een hengst voor mijn kop. Mijn vader was naar zijn werk, alleen mijn jongere…

Arizona, 1966
''Ik ben nog nooit zo trots op je geweest, zoon. Helemaal omdat jij je als vrijwilliger hebt aangemeld,'' zei Bruce tegen zijn zoon John.
John, die zich een aantal weken geleden als oorlogsvrijwilliger had aangemeld, kreeg per brief bericht dat hij kon deelnemen aan de Vietnamoorlog.
"Waar heb je deze onderscheiding gekregen, vader?'' vroeg John.…

De oudjes hadden zin een dag naar het strand te gaan bij Callantsoog. Wouter had zijn auto, een Daf automaat, wit met een zwart dak, opgeknapt. Een periode van mooi warm weer in juli was aangebroken. Mien had de koelbox gevuld met broodjes kaas en ham, appels en blikjes cola en sinas.
Toen Mien de koelbox in de auto plaatste kwam buurvrouw Carla, een jonge gescheiden vrouw naar buiten, nieuwsgierig als ze was om te vragen waar ze naar toe gingen. Wouter was ook buiten gekomen en begroette zijn…

Wouter was een beetje boos omdat de burgemeester hem niet had uitgenodigd om als butler op te treden bij een hoog bezoek uit Den Haag. Een fles jajem achterover drukken was dan gemakkelijk. Hij had het rijk alleen, want Mien was met de buurvrouw naar de stad. Buiten was het heerlijk weer, dus besloot hij in de tuin te gaan zitten. Net toen hij in slaap sukkelde rinkelde de huisbel. Met veel gesteun kwam hij zijn rieten stoel uit en slofte door de gang om de huisdeur te openen. Dikke Willem van…

Onlangs werden wij door importeur Holco te Nijdam in de gelegenheid gesteld de nieuwe Zenka 93 aan een beproeving te onderwerpen. De Zenka 93 volgt de Zenka 92 op, die nog steeds in de meeste gevallen voldoet, maar toch wel enigszins op leeftijd begon te raken. Gebleven is de fraaie, sensuele vormgeving, maar er zijn diverse verbeteringen aangebracht. Zo is de stijgbeugel nu traploos verstelbaar en kunnen de rijghaken worden ingeklapt. De vulgleuf is met het oog op de groei der mensheid ruimer…

Ze herstelde zieke hartklepjes en ze repareerde schedeltjes.
Ze gaf bloedtransfusie na bloedtransfusie terwijl ze nog gewoon leefde. Terwijl ze nog gewoon leefde. Later zagen de mensen haar in de doodskist. Ze was overleden aan een hartklep,aan een zieke hartklep. En ze zagen haar hele grote opgezwollen billen. En de mensen begrepen maar niet dat zij zo een paar stevige en grote billen had. Dat hadden ze nog nooit opgemerkt aan die vrouw,aan die eerbiedwaardige vrouw. Haar heupen waren zo…

Vroeger hadden wij thuis eens een vogelkooi met twee parkieten erin. Hoe dat precies zo gekomen was weet ik niet meer, hoewel me vaag iets bij staat over de mogelijkheid parkieten tam te maken waardoor zij gezellige vriendjes konden worden die de sfeer in huis aanmerkelijk zouden verhogen. Het waren namelijk hele sociale wezentjes, parkieten. Wat er met onze exemplaren, een groene en een gele, precies aan de hand was, is nooit duidelijk geworden, maar wèl was evident dat zij zich niet wensten…

Hij kwam nog maar hoogstzelden onder de mensen. Familie had hij niet meer en zijn vrienden en kennissen waren op de vingers van 1 hand te tellen. Ze kwamen maar af en toe langs om te kijken of hij nog leefde, dus zat hij meestal alleen in zijn rolstoel naar de tv te kijken. Daarom was hij behoorlijk zenuwachtig geworden van de uitnodiging voor de reünie van zijn middelbare school. Want hoe moest je je daar gedragen, waarover moest je praten, was er speciale kleding bij nodig? Door zijn…

Zij priemt met haar wijsvinger in mijn richting en zegt: "het ís níet bewézen dat je van róken dóódgaat", op elke lettergreep de nadruk leggend.
Ik maakte de grote fout om een discussie aan te gaan met een bejaarde mevrouw die een slof sigaretten koopt en intussen luidkeels verkondigt dat ze in Luxemburg veel goedkoper waren.
Met het krantenartikel waarin stond dat in Nederland het aantal rokers fors daalde nog vers in mijn geheugen zei ik dus uit de losse pols: "Tja, maar daar gaan ze…

Mooi zijn we allemaal, gebruind en zo jong dat het vel nog strak om het lijf zit. Schaamteloos paradeer ik rond in een bikini, wetend dat er naar me gekeken word. Om me heen stoere mannen en vrouwen a la Baywatch, een prachtige soap over een reddingsbrigade op een één of ander exotisch strand. Het hele jaar kijken we er naar en dromen we er van, ik beleef het deze zomer in Schoorl.
Stoer ben ik niet en ook geen hele goede zwemster. Ik heb wel sjans, van Wilfred. Hij vindt me leuk en sleept me…

''Zal ik een afspraak maken met de dokter, darling? Ik ben de hele dag zo moe en mijn benen voelen zo zwaar.''
''Ja, doe maar en voor mij ook, want mijn hart gaat zo te keer.''
''Goed, dan bel ik.
''Goedemorgen verpleegster, moet u eens horen, U spreekt met Jansen.''…

De gewone gezonde man is op vakantie in een warm land. Hij staat op dit moment zomaar wat voor zich uit te staren. Het maakt niet uit waar hij zich precies bevindt, want de gewone gezonde man heeft het aangeboren vermogen om zich schier eindeloos lang op te kunnen houden op plekken waar niets te zien, niets te horen of anderszins iets te beleven valt.
In zijn hoofd gebeurt niets. Zijn hoofd is net een meditatiecentrum. Zenmonniken moeten jarenlang ploeteren om de staat te bereiken die voor hem…

Eind goed, al goed zou men bijna zeggen, maar nu het volgende: een paar jaar geleden ging oom Fester met pensioen na iets van een halve eeuw in de uitvaartbranche werkzaam te zijn geweest en werd naar aanleiding van dit feit geïnterviewd door het lokale sufferdje. Veel interessants had hij niet te melden, en aan het einde van het gesprek had de vermoedelijk reeds half in slaap gesukkelde journalist een laatste poging gedaan om iets lezenswaardigs aan de gepensioneerde te ontfutselen wat zijn…