Het zou een uitputtende, duale strijd worden tussen zwart en wit. De wolken die de zon verbleekten en het licht afdekte met zijn watten vacht loste de schaduwen op en maakte het lichte donkerder van kleur. Zowel zwart als wit hielden de adem in en beraadde zich op de te kiezen strategie.Het zwart wachtte op de nacht en het wit wachtte op het licht. De helpers van zwart droegen een donkere zonnebril, de vertegenwoordigers van wit waren verkleed als vanille ijsco’s. Het wit was angstig voor…

(voor Gustave Flaubert (1821 - 1880))
Van je autoritaire vader moest je rechten gaan studeren, omdat die studie je later verzekerde van een maatschappelijk gezien hoge baan met meer dan voldoende financiële beloningen, wat een projectie van zijn eigen eerzucht was. Enkele bezoeken in de studentencafé's brachten jou al snel op een beter spoor en je besloot tegen de wil van je vader in te gaan, ook al was je slim genoeg om een rechtenstudie te volbrengen, diep in je ziel schreeuwden de muzen om…

(voor Jane Austen (1775 - 1817))
Ook jij was een domineesdochter, die flink en succesvol de pen hanteerde. Je deugdzame vader leefde ook van de pen en het woord, dat was de aanzet voor jou om hetzelfde te gaan doen, maar dan met romantische liefdesbeelden, in plaats van het moe gewerkte volk de stuipen op het lijf te jagen via keurslijfgeboden en psychologische onderdrukkingssystemen. Jij mocht je nergens aan te buiten gaan, terwijl hij (je bullebakvader met zweepstem) op zijn gemeentebezoeken…

Henk had Caroline uitgenodigd een kopje koffie te komen drinken. Zij vertelde hem toen iets over haar verleden, maar Henk had ook die behoefte.
''Wil je nog wat drinken, Caroline''.
''Graag nog een kop koffie, smaakt heel lekker.''
''Ik maal altijd zelf de koffiebonen, vind ik lekkerder, dan de gemalen koffie uit de winkel'', zei hij.…

(voor Jack London (1876 - 1916))
De sterrenkijker van je vader stond gericht op een schone dame buiten zijn huwelijk en zo kwam jij tot leven, opgegroeid in armoesferen, terwijl je vader centen genoeg had, maar schande kon hij niet gebruiken, desondanks werd je een gespierde jongeman met edele socialistische ideeën. Je werkte keihard in een fabriek, je was een dakloze zwerver, die her en der moest bietsen, graaien, snaaien, bedelen. Je deed aan bokswedstrijden mee om geld te innen en je won…

Iemand op straat hield me staande en zei: U heeft geluk vandaag.
U bent de eerste die ik dit kan aanbieden!
Even leek het alsof Arnie Oerlemans voor me stond met de straatp­rijs.
Ik zocht snel naar mijn postcodelot, maar kon het zo snel niet vinden tussen mijn airmilespas, chipcard, Edahkaart, strippenkaart en pinpas­sen.…

Henk zat voor het raam en dronk van zijn koffie. Zeventig jaar was hij en redelijk gezond. Buiten was het slecht weer, de regen kletterde tegen de ramen. Dagenlang was het al somber en regenachtig in juni. Hij voelde zich bij dit weer nog eenzamer, nu zijn Loes er niet meer was. Vijf jaar geleden was ze aan een ongeneeslijke ziekte overleden. Het viel niet mee het huishoudelijke werk te doen, want zijn vrouw deed altijd alles. Kinderen had hij niet om hem te helpen.
Hij wist niet hoe de…

Zijn kleuterjuffrouw vond al dat hij mooie kleurtekeningen maakte, hij was een beetje verliefd op haar geweest, ondanks het immense leeftijdsverschil en de onmogelijkheid ervan, hij voelde zich altijd zo veilig en beschut bij haar, ze deed zo warm en zorgzaam. Op de lagere school was de hoofdmeester altijd vol lof geweest over zijn potloodtekeningen en op de middelbare school nam zijn tekenkunst alsmaar toe, in tegenstelling tot zijn studievakken, die kelderden cijfermatig tot gedenkwaardige…

Het is twee uur in de nacht. Mien werd wakker van een harde schreeuw. Het was even stil en toen hoorde ze haar vent duidelijk roepen:
''Alle hens aan dek''.
Ze stootte hem aan.
''Wat heb je Wouter met je hens aan dek.''…

Sarah, een gevierde advocate, vond een papieren sleutel onder de deurmat, wat haar sterk verbaasde, want zo kon ze niet binnenkomen. Ze sloeg een achterdeurruit in en klom erdoor naar binnen. In de woonkamer lagen haar ouders levenloos en zonder sporen van daders. In de broekzak van haar vierde man vond ze de huisdeursleutel van haar ouders, ze ramde een riek door zijn borstkas. Na 25 jaar bajesgedonder woont ze nu in een flat te Egmond aan Zee, waar ze zo af en toe haar lover van in de twintig…

''De bus komt er aan, Mien.''
Ze stapten in. Gelukkig was achterin nog een plaats vrij en hij nam plaats naast een deftige dame. Mien zat achter hem naast een bejaarde heer. Hij vond de dame er aantrekkelijk uitzien. Ze droeg een groen mantelpakje en een beige hoedje schuin op haar hoofd met een netje voor haar ogen en hij probeerde oogcontact met haar te krijgen. Toen dat lukte zei ze op een bekakte toon:
''Waarom kijkt u steeds naar me, heb ik wat van u aan?''
Hij zei:…

Op een zoele zomeravond liep de oude baron wat rond in zijn grote tuin, die je wel een park kon noemen. Met vreugde keek hij naar de wingerd en de klimop, die bijna de hele achtergevel van zijn kasteel bedekten.
Een nauwelijks hoorbaar zuchtje blies vlak over de grond. Zilveren rillingen gingen door het gras. De bloemen knikten tevreden.
Bij de goudsbloemen stond de baron stil.
"Hoor die mooie oranje kronen tegen elkaar fluisteren," dacht hij. "Zijn het mijn eigen gedachten, die ik in het…

Zeven jaar was Japie en hij hield veel van zijn opa Gijs, die schuin aan de overkant woonde. Opa was nu alleen, want Trijntje was een half jaar geleden plotseling overleden. Japie en zijn ouders en verdere familie waren diep bedroefd, ze was zo'n lieve oma. Maar het leven ging verder voor opa en gelukkig had hij veel contact met zijn dochter Nel en haar man Rutger en natuurlijk hun zoon Japie, die bijna elke dag hem bezocht.
Op een zaterdagmorgen was zijn kleinzoon weer op visite. Samen zaten…

In deze zielige imbecielenkolonie met getatoeëerde bierbuiken, piercings door wangen en tepels, waar zelfs de postboden beroofd worden tot de lichtbruine elastieken aantoe, waar straatstenen weggesleurd worden, glas overal in scherven gegooid (ik vermoed door overwerkende fietsenmakers), beperk ik mij tot woorden, bouwvallige piratenschepen. In de hooghartige ogen van de onverzettelijke machthebbers ben ik een halve gare, zo'n half haantje aan het spit, ronddraaiend in de rode gloed, een…

(voor Charlotte Brontë (1816 - 1855))
Toen je vijf was, stuurde je harteloze vader je naar een kostschool samen met drie van je zussen, een kostschool speciaal voor domineesdochters, gunst, dat die er bestond, alsof jullie bijzonder behandeld moesten worden, terwijl jullie anderszijn er slechts uit bestond dat jullie door meedogenloze godsdienstwaanzin geteisterd waren, mishandeld en geamputeerd, benen en armen. Ik neem aan dat die godsdienstterreur daar nog danig verlengd werd. Toch wist je…

Daar is ze weer, de grote volle maan en haar licht van de zon. Prachtig om haar te zien. Haast heeft ze niet, langzaam zie ik haar vanuit mijn raam langs de hemel gaan en dan zich achter een hoge boom verschuilen. De hemel is helder en ook de sterren komen als het donker wordt. Dan ga ik fantaseren en denk ik, dat de maan vriendschap sluit met de sterren, die nog hoger aan de hemel staan. Ik zit op mijn kamertje vlak voor het raam en blijf naar ze kijken en dan ineens hoor ik de sterren…

(voor Anne Brontë (1820 - 1849))
De maîtresse van de antiquair vergat dat haar verboden lingerie te nieuw was en ze stond al gauw op straat tussen de uitverkoopartikelen, waar haar zussen haar vandaan rukten. Zonder moeder was haar vader nog norser dan hij van nature al was. Waar ze haar blote lichaam gelaten heeft, dat weten de hoerenlopers van het peperdure bordeel in de achtertuin van de pastorie te Haworth. De burgemeester sprak schande van haar, want hij vond de oogschaduw te donker in…

(voor Emily Brontë (1818-1848))
Er was een grijze kraai met een zwarte bolhoed, die jou toeknikte als een oude, alwetende tovenares. Je meesterlijk geronde borsten van een beauty in het zwart, alweer, lonkte bevallig met heel jouw soepelheid. Een kale sfinx maakte doffe basgeluiden als van een krakende radio afgestemd op een obscure piratenzender. Een lodderig barjuffie hield haar armen strak en nederig onder twee wazige tietjes, heel aandoenlijk, als een bezitloze non, die luistert naar vier…

(voor John Milton (1608 - 1674))
Schoonheid is niet altijd schoonheid en hij dient van zich af te blazen om van lust liefde te smeden, om in de menselijke hellesferen nog paradijsglimpen te zien. Hij buigt en botst zijn kop tegen de scherpe tot spiesen geknipte teennagels van zichzelf totaal verloren etalagepoppen, verdronken in hun eigen monsterlijke genotzucht. Zijn elegieën waren als rode uilen met gele ogen en een van zijn zoldergeheimen verklapte hij: er groeiden felgekleurde bloemen op…

Petra had aan haar ouders verteld, dat ze tijdens de kennismaking met mijn ouders bijna een bord spinazie tegen haar hoofd had gekregen, omdat mijn vader een kwartje had achterover gedrukt. Mijn vader, die in 1943 wegens verzet tegen de Duitse bezetter, gevangen was genomen en naar Duitsland was gestuurd, werd bevrijd door de Russen en kwam weer thuis in juli 1945 en kon zijn beroep als tramconducteur weer hervatten. Vlak na de oorlog verdiende hij een schamel loon en deed vaak de boodschappen…