Bij het buitenverblijf van de Zwarte Kraagbeer stond een bordje met daarop Stekelvarken. Er moest zich dus ergens een Stekelvarken bevinden, maar hoe we ook tuurden, er was in geen velden of wegen een Stekelvarken te bekennen.

Gelukkig zagen we een mannetje van de dierentuin, dat na een actieve dag vol dieren voederen en strontscheppen, zijn jas aantrok om naar huis te vertrekken. Het Stekelvarken is er niet, zeiden we. Maar volgens het mannetje hadden we het mis, want het Stekelvarken was…

Verbaasd draaide ik me om, en keek naar de plek waar hij gestaan had. Onze blikken hadden elkaar vluchtig gekruist.
Hij was verdwenen voor ik het wist. Had ik het me dan verbeeld? Dat kon toch niet waar zijn!

Ik versnelde mijn pas en liep de hoek om. Mijn blik zocht haastig de drukke winkelstraat af.…

Ik werd bang want ik wandelde steeds maar verder het diepe bos in. Het was vijfentwintig graden onder nul en ik liep in Noord Zweden.
De bossen zijn daar oneindig.Het houdt maar niet op al die zusters sparrebomen en die berken.
Je hebt daar beren en die slapen in holen. Oh het was al avond en de bossen lagen in donkerblauwe leegtes. In zwarte nevelen gehuld. Ik liep maar verder en ik fantaseerde dat ik zou verdwalen in oneindige sparrewouden. Dat ik nooit meer een Zweed en een huisje en een bed…

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard.
‘We moeten het ook nog over ons lichamelijk contact hebben,’ zei Olifant, ‘daar is niet veel meer van over.’
‘Ik durf niet meer,’ zei Muis, ‘ik heb een muur om me heen gebouwd.’…

Om de benen eens te strekken en wat frisse lucht op te doen was ik, ondanks het sombere weer, een eind gaan wandelen, gedurende welke bezigheid zich ergens in mij een trek van specifieke aard ontwikkelde: ik kreeg zin in een kroket.
Nu meende ik me te herinneren dat er niet ver van de plek waar ik me bevond een kleine snackbar moest zijn, althans, die was er pakweg een jaar geleden geweest, en ik richtte mijn schreden dan ook derwaarts.
Na enige minuten stevig voortstappen door de doodstille…

Op 23 januari 2014 wordt om 6.00 uur 's ochtends met het project begonnen. Door het storten van ruim 742.000.000.000 kubieke ton zand, genoeg om 3.471.125.971.385.238 bloembakken van gemiddelde grootte te vullen, worden twee tijdelijke dammen aangelegd, waarna 11.134.183.482 megaliter water, voldoende om 8.347.902.996 toiletten door te spoelen, wordt weggepompt. Hierna kan worden begonnen met het storten van de fundamenten: 8.961.253.849 kilometer betonijzer, waarmee als het spaghetti was een…

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard.
Het was oudejaar. Olifant en Muis zaten binnen. Voor de ramen spetterde een vuurpijl die ergens boven in de lucht in kleine brokken uiteenviel. Er klonken verspreide knallen. Ze waren met zijn tweeën. Ieder jaar had Muis het er over dat het zo leuk zou zijn als ze het eens samen met wat mensen zouden vieren, maar veel gemeenschappelijke…

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard.
‘Al die belangen,’ zei Muis, ‘Daar gaat het helemaal niet om. Daarin zijn we heus niet zo verschillend. Waar ik me zorgen over maak is wat er achter onze ruzies zit.’
‘We hebben geen vertrouwen in elkaar,’ zei Olifant.…

Zesentwintig graden en eentiende is ze. Een absoluut record, niet met het leven verenigbaar eigenlijk. Maar ze heeft de val tegen de keukendeur overleefd. Urenlang heeft ze er gelegen, spaarzaam gekleed. Verward, uitgedroogd en onderkoeld komt ze bij ons binnen. We geven haar geen cent. Ik heb er vaker zo een opgenomen en moeten laten gaan. Nog wat laatste woordjes gesproken, daar deed ik meer goed mee dan met het intensieve opwarmen en het overvloedige infuus. Toen zakte ze weg. Voor de…

Middenin de nacht strompelde een stokoude heks langs de rand van het bos. Vermoeid steunde ze op haar knoestige wandelstok. Ja, zelfs voor een heks was ze al te oud om nog met een bezem te zweven!
In gedachten liep ze het aardappelveld van een boer in.
"Het einde van mijn bestaan in deze wereld," mompelde ze wijs en vol berusting. Ze hield op als heks te bestaan. De toverkol zakte in elkaar, werd een kleine mistbank. Een deel van dit wolkje zweefde omhoog, een deel zonk weg in de grond. Het…

Ze zit op haar vaste plek achterin de bus. Om precies te zijn op de tweede rij, nog voor de achterbank, aan de rechterkant. Krant op schoot. Ze is veel meer een gewoontedier dan ze ooit had gedacht.
De bus stopt bij de halte halverwege de stad.
Hier stapt altijd een bups mensen in.
Ze tuurt even naar buiten en ziet een meisje staan met blote voeten in hoge hakken. Ze kijken elkaar even recht in de ogen.…

Alles was weer normaal zoals eerst. Ik beefde over heel mijn lichaam, zo bang was ik. Ik hoopte dat alles nog goed was met mijn mam, maar ik vreesde ervoor. Ik lag daar uren in mijn bed te bekomen van de schrik. Ik was even vergeten wat er allemaal gebeurd was en viel bijna in slaap.
Ik voelde een raar gevoel, een gevoel dat ik nog nooit als zodanig had gevoeld. Ik voelde me plots minder veilig in mijn eigen kamer. De beschermingskoepel rond mij verloor stilaan zijn kracht, dat voelde ik.…

Vandaag is het vrijdag de 13de.
Ik, Cherly, 17 jaar, durf niet meer uit m’n bed. Bang wacht ik af wat er vandaag gaat gebeuren … Mijn moeder roept om te komen eten. Met een zucht stap ik uit bed. Net voordat ik weg ga, kijk ik nog snel naar m’n vertrouwde plekje. Dan sluit ik mijn deur. Met voorzichtige stappen ga ik de trap af. De trappen beginnen te kraken en al snel ben ik beneden, weg van die enge trap! Ik doe de keukendeur open en zie mijn mam, maar dan schrik ik. Ik gil. Achter…

Ik ben zo alleen. Het is zo koud, zo donker om me heen. Is er dan niemand die om me geeft? ! Help! Help me alsjeblieft! Laat me nu niet in de steek. Ik voel me zo alleen, zo verdrietig… Als ik nu zou sterven, dan zal ik blij zijn… Niemand zal mij missen, niemand zal om mij huilen, niemand… Kon ik maar doodgaan… Ik huilde en jammerde de hele dag, er leek geen eind aan te komen. Ten slotte viel ik in een diepe slaap, doodmoe en zo verdrietig als je maar kan zijn. Ik had geen hoop meer,…

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard.
‘Heb jij vrijdagmiddag wat te doen,’ vroeg Olifant.
‘Hoezo?’…

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard.
Olifant was klaar met zijn bad. Hij stond op, zette een voorpoot op de rand van de kuip en pakte de handdoek die hij van te voren klaar had gehangen. Zorgvuldig droogde hij zijn poot af. Vervolgens zwaaide de andere voorpoot over de badrand heen op de grond en wreef hem droog, waarna hij de achtergebleven voorpoot naast de andere zette.…

De droom was sterk genoeg om te blijven denken aan het avontuur welke zich in mijn hoofd had afgespeeld. De stem van mijn verlangen was doorgebroken in de schijnwereld van de imaginaire gebeurtenissen, die bij het ontwaken meestal sublimeren in het daglicht. Het verloren gevecht tegen de vervliegende herinnering die meestal snel oplost in een wolk van vergetelheid. Maar die ochtend was anders, de droom maakte zich niet van mij los en dreef niet aan mij voorbij, doch bleef in mijn hoofd aanwezig…

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard. Olifant heeft een voorstel gedaan, waardoor hij meer gaat bijdragen aan de kosten van het huishouden.
Was hij stom geweest, vroeg Olifant zich af. Muis had op geen enkele manier laten merken dat ze zijn “eerlijk delen voorstel” waardeerde. Ze had net gedaan of het de gewoonste zaak van de wereld was en als een generaal die merkt dat het…

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard.
‘Zullen we beginnen,’ vroeg Muis na het ontbijt.
‘Begin jij maar,’ zei Olifant.…

Het is weer tijd voor de jaarlijkse Kerstborrel op kantoor.Samen met de collega's het werkjaar afsluiten onder het genot van een hapje en een drankje. Een mooie gelegenheid elkaar van een andere kant te leren kennen.
En in ontspannen contact met de leiding aan je carriére te werken.
Ook bij Krimp Technical Assets komen de tongen los.
Achtergrondmuziek: Christmas with the Carpenters.…