Waar gebeurd verhaal.
Vorige week op een late avond, kwam ik terug van mijn avondje zingen.
Maar wat was dat nou ik kon niet naar binnen, tegen de deur zat een
duif in de regen en kou te schuilen, hij kon niet meer vliegen.…

voor toon tellegen
De olifant werd wakker en voelde zich weer eens enorm sterk. Ik wil de boom in klimmen en naar beneden vallen of beter nog de boom ontwortelen, dacht hij eigenzinnig. De slak kwam voorbij. Ik ben de sterkste van het hele woud, riep de olifant hem toe, ik kan deze boom optillen. Nou, zei de slak, ik ben de sterkste want ik draag mijn eigen huis op mijn rug. Til mij maar eens op olifant!
De olifant voelde zich getergd en probeerde onmiddellijk die vervelende huisjesslak op te…

‘Wanneer zullen we die luisteroefening nou eens doen,’ vroeg Olifant
‘Ik weet het niet op het ogenblik, Olifant. Ik ben leeg,’ zei Muis.
‘In het weekend misschien? ’
‘Dat moet dan maar.’…

Het is weliswaar officieel herfst, maar momenteel schijnen de zonnestralen bij onze hoge kasteelramen naar binnen en het goud en zilver glimt er nog vrolijker door. Mijn butler heeft me zojuist de ochtendkrant gebracht en er weergalmt een klassiek muziekwerk door de ruime met exclusieve kunstschatten gevulde kamer. Een van onze laatste pronkstukken, een Jugendstill-beeld van een elegante juffrouw, zet ik even iets meer in de zon, zodat het prachtig tot zijn recht komt. 'Gaat u vandaag nog…

Met volle boodschappentassen kom ik hijgend de huiskamer binnen.
Mevrouw Trawant staat voor het raam en wijst naar beneden.
'Zie je dat'?
Ze heeft na mijn entree nog niet op of om gekeken. Normaal brandt ze van nieuwsgierigheid of ik van mijn winkelexpeditie nog iets lekkers of wat leuks van de 'non food' afdeling heb meegebracht. Iets dat buiten de voorspelbare bulk aan boodschappen een verraste glimlach op haar gezicht kan toveren.…

Katherina ‘Katharina Schmier,' klonk de stem van het Paard door de geluidsbox.
‘Wij zijn hier... Olifant en Muis,' zei Olifant.
‘Ja, alsjeblieft, loop maar naar boven als je wilt.'
Ze liepen de steile trappen op naar vierhoog.…

'Vandaag wil ik graag een glas rode wijn bij mijn ontbijt, beste Lodewijk!', zei ik met een tikkeltje rebellie. 'Meneer, uw wens is mij een bevel, ik zal een goede fles voor deze bijzondere ochtend openen!' Hij kwam inderdaad met een smaakvolle wijn voor de dag, we dronken uit de antieke glazen van een barones uit Hongarije, zeer kostbaar, we hielden de gevulde glazen extra stevig vast. 'Waar gaat u vandaag naartoe?', vroeg mijn dierbare butler. 'Naar een klein dorp in de provincie Groningen,…

De ritmisch verstoorde bijen in hun vastgepinde, fluwelen korf nemen maskers voor spiegels, verraden hun schoonheid als pauwen op afstand, krampachtig vasthoudend aan een afgetakeld imperium. Narcissus en Echo liggen uitgeblust in de voorheen volgepropte etalages van de parfumerie, uitpuilend van de snuisterijen en dure parfums om begeerten te stimuleren, vooral bij het andere geslacht. Ze nemen zichzelf in de maling, neurotisch krabbend aan de versierde binnenwanden van een heilloos…

Ik besluit vandaag eens naar Harderwijk te rijden, gewoon om wat herinneringen op te halen. Ik vraag mijn butler Lodewijk om bij wijze van uitzondering mijn English breakfast op een exclusief gouden bord te brengen, van een of andere Duitse baron geweest, voor een paar duizend euro gekocht op een veiling in Madrid. Ik eet met mijn handen, want ik wens geen krassen te maken. De broodjes met rosbief smaken heerlijk, ik slurp het weg met een wijnglas jus d'oranje. Na de koffie trek ik mijn…

Een weekje alleen in Parijs na een zware examenreeks. Even jezelf verliezen in een wereldstad en de taalbarrière draagt daartoe bij, want het frans is niet mijn sterkste woordje over de grens. En de fransen zelf spreken alleen maar frans, niet omdat ze zo trots zijn op hun taal, maar omdat ze te eigengereid zijn om een andere taal te erkennen. Bovendien wil je een fransman ook zeker geen engels horen spreken.
Met deze achtergrond krijg je dan zin in een biertje. Mooi weer, Quartier Latin, een…

Na een lange vlucht en een nog langere autorit zijn we op de plaats van bestemming, heel eerlijk gezegd baal ik een beetje, het regent, alles is klam en de wegen vol met plassen en modder.
Ik moet het natuurlijk niet als een vakantie gaan zien, maar ja ver van huis, een lange reis en dan dit...zucht!
Walter vindt het geweldig, hij kan niet wachten om Myra te zien, zwanger van z'n kind, maar om hier ouders te zijn, met minder dan niks, ik weet 't niet!
Na een nachtje slapen gaan we op zoek, voor…

Ik kreeg nog bijna warme roombotercroissants met rookkaas mee en een thermosfles met sterke koffie. Ik reed hard de oprijlaan af. Mijn trouwe butler zwaaide me tot het laatst uit, dat zag ik in mijn linkerachteruitkijkspiegeltje. 'Tot vanavond, lieve Lodewijk!', zei ik hardop, terwijl ik vaart zette richting Friesland en dan vooral Oranjewoud, een soort chic dorp naast Heerenveen, gescheiden door de snelweg richting Leeuwarden.
Hoe vaak was ik als kind niet in het donker daar rechts afgeslagen…

In een rouwadvertentie treft jouw naam Wim P. mij als ’n klap in het gezicht en zoek haastig in de tekst stof tot twijfel, maar die is er niet, je bent dood, m'n vriend. We zijn meer onze gevoelens dan ons verstand en m`n verstand zegt dat het waar is, de advertentie in de krant is duidelijk, m`n gevoel kan het niet verwerken. Ik zit verdwaasd achter de krant, overbrug nu en toen en zie je met gesloten ogen liggen in een vreemde omgeving ver weg van Utrecht, omgeven door jouw dierbaren, maar…

Het hotel stond aan een drukke weg. Het was een luxe hotel maar ze hadden korting gekregen. Het slaperige stadje waar het hotel stond dankte zijn roem aan een grote schrijver die hier zijn leven had doorgebracht. Ze hadden rondgelopen in het park. Overal waren plekjes waar hij had zitten schrijven. Er was een route uitgezet met citaten uit zijn werk. Die voerde langs watervallen, rotspartijen en liefelijke meertjes. In het landhuis waar hij gewoond had hingen de jas en de pruik die hij droeg…

Een tijdje terug liep ik door een oude arbeiderswijk van Amsterdam, die duidelijk rijp voor de sloop was. Toen ik langs een café liep, waarvan de bovenverdiepingen al dicht getimmerd waren, tolde er een man naar buiten, die terplekke dreigde neer te storten, wat ik nog nèt kon voorkomen.
Hij keek me aan alsof ik een engel was, die speciaal uit de hemel was neergedaald om hem op te vangen. Omdat deze onverwachte hulp van hogerhand zich nu toch eenmaal had aangediend, leek het hem ook heel…

Een barones uit St. Etienne trouwde een graaf te Bayonne, zij; half Franse, half Cheyenne, baarde de kleine Marionne. Marion du Peron, c'est trés bon! In de weelde vol van feesten, want rijkdom is verwarring, zijn de graven wilde beesten, de gewone man een balling. Marion dacht wild en vrij, maar zij moest een dame zijn en er kwam geen vrijerij, want rein, dat moest zij zijn. Haar vader rookte opium, haar moeder wilde sterke drank om te vluchten van 't criterium, maar beiden werden krank. O…

Erg spannend werd het.
Men had nog niet zo lang geleden gezegd dat het pas met Kerst zou zijn dat de bevrijding kwam.
Bevrijding van wat?
Het was haast niet voor te stellen dat er 33 mannen op 700 meter in de grond verstopt waren.…

Leonard vraagt of ik het een geschikt moment vind voor een glaasje cognac. Ja lekker, zeg ik, want ik vind vrij veel momenten eigenlijk wel geschikt voor een glaasje cognac. Hij verwijdert zich en ik heb nu de tijd om het vertrek waarin ik me bevind wat nader te bekijken. Veel donker hout en donkere kleuren. Velours gordijnen en wollige vloerbedekking. Het soort inrichting dat door veel mensen voor chic gehouden wordt, maar waar wat mij betreft de bezem van de 20 ste eeuw wel eens door heen…

Het is zomer en ik wandel door de Hierdense beek. Ik eet een stuk Cheddar en enkele knoflookolijven. Door de combinatie bier en hitte begin ik een beetje te dommelen en te schommelen, alles draait een beetje. Ik trek mijn sokken aan, de glimmende Italiaanse schoenen en zo slenter ik naar mijn BMW, die voor het hek staat te wachten op mij, als een trouwe Sint-Bernardshond. Er ligt inderdaad een Johnny Walker black label op de achterbank.
Mijn auto start vlekkeloos en binnen een mum van tijd…

Het leven is simpel als het wordt begrepen. Geconfronteerd met onomkeerbare feiten strompelde ik in eerste instantie verder. Strompelen in de zin van afhankelijkheid. Begrijpen deed ik het niet. Wel het leven in het algemeen, maar niet mijn eigen leven. Wel mijn eigen doen en laten, maar niet de aan- en omslag óp respectievelijk ván mijn leven. De aanslag óp mijn leven heb ik gepareerd en de omslag ván mijn leven heb ik uiteindelijk moeten accepteren. Gedwongen door de onomkeerbaarheid van…