Tijdens mijn intrede had de moeder van deze abt gezegd, dat ik zo op haar zoon leek, een gegeven dat mij destijds toen ik zo suïcidaal was danig verwarde.
Maar het was anders natuurlijk, ik projecteerde mijn angst voor de dood, die zich merkwaardig genoeg had vastgebeten in een verlangen naar de dood. Ik zag overal spoken, achter iedere deur en in iedere donkere hoek en die waren er genoeg.
Ik heb begrepen dat elke begeerte uitdoofde, zelfs mijn begeerte naar jou toe, ik wilde de sporen van…

Onaangepast. Niet funktionerend in het maatschappelijk geheel. Niet bereid tot het leren van zaken en feiten die me niet boeien.
Ik heb een probleem. Of niet natuurlijk. Het hangt ervan af hoe ik me bij dit alles voel. In zèlf leven slechts heb ik welbehagen. Laat mij m'n gang gaan en ik ben gelukkig. Tenminste meestal. Of niet en dan is het ook goed.
Dit alles is mijn conclusie na twaalf ambachten en dertien ongelukken. Vandaar dat ik mij heb teruggetrokken in een hutje op de hei. Symbolisch…

Nagels drongen diep in mijn vlees en ik gaf een klein gilletje.
Aandoenlijk, dat wel, maar ik ben er eigenlijk niet zo van gediend.
Twee grote ogen hadden mij liefdevol aangekeken.
Na mijn korte gil keken dezelfde ogen mij verwijtend aan.…

Ik had o.a. Eliphas Levi, Arthur Rimbaud, Jacob Slavenburg en Kouwenhoven nog niet volop gelezen, dacht ten onrechte dat het eindstation bereikt was, maar dat wist ik toen nog niet.
Let eens op dit liefdesgedicht, dat toch meer een afscheidsgedicht genoemd kan worden: Droomprinses.
Groter dan de grootste oceaan der liefde trek jij mij aan, maar er varen geen schepen uit en mijn roeibootje is lek en uit de koers. Terwijl ik waarzegsters raadpleegde, schoten flitsen van jou voorbij. Ben jij ook…

In elkaar gedoken, gehurkt, elke spier van haar lichaam gespannen, tuurt ze in de verte en gaat met haar scherpe ogen de horizon af. Haar lichaam is amper bedekt met een lendendoek en glimt in de zon. Daardoor kan men zien wanneer ze één enkele trage beweging maakt om haar houding te vergemakkelijken om te voorkomen dat ze in kramp geraakt. Haar bilspieren zijn een harde bundel en haar schouders zijn sterk gespierd. Bewegingloos zit ze daar, wachtend op de volgende gebeurtenis en klaar om in…

Heb je ooit Baudelaire gelezen, opgesnoven als cocaïne, naakt in een bad vol koningscobra's?
Ben je ooit in staat geweest om in de huid van een man te kruipen, zoals ik in de huid van een vrouw?
Ben je ooit knettergek geworden van geilheid en onvermogen? Nou, ik wel, als een bronstig hert draaf ik door het hertenkamp, mijn gewei kapot beukend tegen de ijzeren hekken en ik verlang naar het geïdealiseerde hertje uit mijn kloostertijd. Ik droom mijn vroegere dromen opnieuw en in wezen is de…

In die hut verzon ik mijn eigen liedjes en een oude stofzuigerslang deed dienst als microfoon. Mijn vader kwam nog eens vast te zitten in het prikkeldraad. Een kleine overwinning.
Vermoedelijk is mijn besluit tot algehele terugtrekking terug te voeren tot mijn babytijd. Ik ben al heel vroeg getraumatiseerd. Ik ben op geen enkele wijze gevoed door mijn ouders, alleen maar kritisch bejegend en dat laatste hartverscheurend hardhandig.
Van de term 'vrijheid' kon ik enkel dromen en droom ik nog…

De gordijnen zijn dicht en de gashaard brand warm in het hart van de huiskamer. Buiten heerst een dit jaar machtige koning winter. Hier binnen is daar niets van te merken. De kinderen mochten de eerste helft PSV - Feyenoord kijken en liggen tevreden op bed. Jij bent de verjaardag van de jongste aan het voorbereiden. Het geknutsel van het knippen en plakken klinkt als muziek in mijn oren. Af en toe zeg je wat je denkt, ik antwoord terug met wat ik denk. Ondertussen gaan we door met ons ding.…

De rat haast zich om uit handen te blijven van de man in het zwart. Grote zware passen weergalmen in de lege kerk. Onder de preekstoel door, over de harde houten banken vlucht hij weg voor de koster. Net denkt hij de vrijheid te hebben bereikt als een vlammende pijn door zijn lijfje schiet. De riek doorboord zijn romp en in de weinige seconden die hij nog leeft kijkt hij in de donkere ogen van zijn moordenaar.
‘Janus waar blijf je? De dienst gaat over tien minuten beginnen!’ De koster…

De vlinders begonnen te fluoresceren, de meest bizarre kleuren sprongen op mijn netvlies.
'Vlinders zijn eigenlijk net opengevouwde vagina's!', dacht ik. Het enige licht dat er voor mij te zien viel, was allereerst de overlooplamp van mijn doelwit, de gekoesterde pachtboerderij, alwaar mijn exotische prinses op weg was om naar haar bedje te gaan of lag zij er misschien al in en woelde zij neurotisch heen en weer, terwijl zij over mij fantaseerde. Dat laatste was een wensgedachte, al hield ik…

Het intellect is niet wezenlijk, raakt geen verdrongen gevoelens, zal nooit het mysterie ontdekken. Jij, vrouw, bent mijn mysterie. Iedere vezel wil ik zorgvuldig likken met mijn gulzige tong, in jouw poriën zoek ik naar de waarheid, in jouw holten zoek ik de verloren boekdelen over de occulte erotiek, dochter van de eeuwigheid.
's Nachts speelde ik bij een brug voor verzetsheld, ik lag klaar voor een hinderlaag op Duitse officieren en ik schoot raak. Het was zo echt, een (eigen?)…

‘It´s the most wonderfull time of the year’.
De warme mannenstem klinkt croonerachtig door de speakers. Gevoelens van verwachtingsvolle nostalgie golven over me heen.
Ik realiseer me dat het 12 januari is. We zijn op Kanaleneiland Utrecht en de woonwinkel waar we langs lopen heeft de kerst-cd nog niet vervangen.
Het sneeuwt, er staat een gure oostenwind en we lopen met toegeknepen ogen en ijshanden richting Babyplanet, voor een groots moment.…

'Les filles sont jolies dès que le printemps revient' zong Hugues Aufray in de jaren '60/70' van de vorige eeuw.
Toen mijn eerste liefde me op zijn zolderkamer de lp liet horen waarop dit nummer staat, werd ik verliefd op Hugues.
Een omgekeerd conservenblik als hanglamp, met een kralenkoord met blauwe kralen als trektouw verlichtte dit moment.
Spanning in mijn 17-jarige lijf. Eerste keer, voor alles ja.…

Vanaf het moment dat het rupsje uit het eitje was gekropen, vond het dat er iets mis was. Ze observeerde zichzelf regelmatig en uitgebreid en was dan niet tevreden. Helemaal als ze daarna eens goed om zich heen keek. Al die mooie bloemen, insekten en vooral de vlinders! Daar kon ze niet aan tippen. Ze probeerde van alles. Poetste haar velletje regelmatig op, trachtte zich sierlijk te bewegen. Maar elke keer ontdekte ze in zichzelf niet meer dan een saai, lelijk, kruipend rupsje, dat zich…

Een van mijn grijze broeders kende vele verzen van hem uit het hoofd, die reciteerde hij dan aan mij, in de hoogste kamer van het klooster.
Een geweldige kerel en dol op klassieke muziek, wat hij daar in zijn eentje beluisterde, nogal luid, want hij was wat doof.
Iedere week was er een avond met het beluisteren van een klassieke elpee, dat gebeurde onderin het klooster tussen de duizenden boeken, ik heb daar ongelofelijk goede herinneringen aan.
De pater, die dat verzorgde, was uiterst…

AMSTERDAM - Dikke mensen die willen vliegen met luchtvaartmaatschappijen KLM en Air France moeten binnenkort mogelijk dubbel gaan betalen. Want mensen die niet goed in een stoel passen, moeten een tweede ticket boeken. Dat heeft een woordvoerster van KLM dinsdag laten weten. „Het is nieuw beleid. De reden is de vliegveiligheid, op deze manier kunnen we dit garanderen en daarnaast een stukje comfort bieden”, aldus de zegsvrouw. De nieuwe regel gaat per 1 april in.
…

Met hier en daar wat naakte vrouwen, romantisch gefotografeerd. Daar droomde ik dan bij weg.
Er was ook een bibliotheek op de tweede verdieping en die bestond voornamelijk uit Nederlandse en buitenlandse literatuur. De boeken stonden allemaal in oude, verlaten slaapcellen uit de beginperiode van het klooster. In een van die cellen stonden fotoboeken en kunstboeken. Ik zocht dan vlug naar foto's en plaatjes van naakte vrouwen en die boeken nam ik dan mee naar mijn cel.
Altijd met een kloppend…

Op een van mijn zwerftochten door de geestzuigende bibliotheek kwam ik een groot, dik boek tegen. Tijdens het bladeren door die stroeve bladzijden las ik opeens over een monnik in de middeleeuwen, die leed aan hysterie. In de middeleeuwen was er een veel mooier klooster te Egmond en in dit klooster was er een jonge monnik, die in een vlaag van verstandsverbijstering de abt heeft aangevallen. Deze monnik is toen verwijderd uit de communiteit.
Terwijl ik dit las, ging er een schok van herkenning…

En die zak patat had ook nog het lef om mij despotisch in het gareel te houden. Met recht kan ik stellen dat ik slachtoffer ben van een nazi-regime. 'Vrouwen', zei hij, 'zien er allemaal hetzelfde uit.'
'Wat een droogkloot!', dacht ik toen, maar ik wist op dat moment nog niet dat er voor mij op dat gebied geen ene moer van hem te leren viel. Attendeerde ik de gestapo tijdens de maaltijd op een mooie vrouw, die voorbij liep, dan kwam er geen enkele reactie, ook niet van mijn aangepaste…

‘Doe niet zo flauw en geef mijn fiets terug!’
Romy rende achter een jongen aan die een rode fiets in zijn bruine hand had.
‘Je krijgt hem morgen terug, je dacht toch niet dat ik ging lopen naar huis?’
De jongen met dreadlocks sprong op de fiets en reed zonder om te kijken de straat uit.…