Hij was al dikwijls van plan kussentjes te kopen bij de Xenos. Door het goedkopere wc-papier had hij niet alleen geld, maar ook het milieu gespaard. Omdat hij weinig at hoefde hij ook weinig te poepen. Zo had iedereen er een beetje voordeel van. Hij dacht al een tijdje aan kussentjes, en toen ze in het oude automobiel op een dag langs een winkelcentrum reden, besloot hij zijn impulsen te volgen. Op de benedenverdieping stonden allerlei kaarsen, veelal scherp geprijsd, maar hij gaf niets meer om…

Ik ben weer eens aan de late kant. Om de trein nog te kunnen halen, trek ik tegen mijn zin in vanaf halverwege een sprintje naar het treinstation. Na iemand bijna omver te hebben gelopen, kom ik boven op het spoor aan. Daar blijkt mijn trein tien minuten vertraging te hebben. Als doorgewinterde gebruiker van het OV trek ik een gezicht alsof de wereld daardoor vergaat. Ik vloek in mijzelf, slaak een paar diepe zuchten en draai irritant rondjes om mijn as om een beetje warm te blijven.
Na een…

De Kaart van Willemse en de Chinese Ambassade
Het gebeurde op 16 november 1998, dus heel lang geleden, zo ongeveer aan het eind van de vorige eeuw, dat cadet Willemse, student aan de Koninklijke Militaire Academie te Breda, een wel heel ongewone studieopdracht kreeg.
Het was oorlog in Bosnië, een Amerikaans ingrijpen was in voorbereiding en cadet Willemse moest alle objecten in Belgrado in kaart brengen die absoluut niet gebombardeerd mochten worden.
Voor een uit het goede pantserstaal…

Het is zo'n veertig graden Celsius, wanneer Erik in Olympus arriveert. Zijn broek is vuil van het stof en enkele wijnvlekken. Hij veegt met zijn linkerhand het zweet van zijn voorhoofd.
In de verte bespeurt hij een kampeergelegenheid, paradijselijk, hippie-achtig. Er liggen mensen op banken, met overal kleden en mysterieuze siervoorwerpen. Houtsnippers op de grond. Een grappig hondje jaagt op de kuikentjes. De gezette baas begroet hem uitbundig, zwaait met een grote vis heen en weer, of Erik…

07.30 zondagmorgen.
Nét terug van een avondje stappen. Halfdronken van de slaap staat ze op haar stiletto's naast mijn bed te wankelen en maakt alvast de eerste twee, drie knopen van haar Jeans los. Vannacht heeft een Skinny Bitch Pant in Liberation van RockandRepublic haar billen omspannen. Mijn ademhaling verraadt me: ik slaap niet.
Ze steunt tegen de muur en trekt de linker stiletto uit, gaat op haar rug liggen en probeert de rechter uit te doen. Dat lukt niet. Broek te strak. Dan maar…

Joost zag hoe zijn vader steeds meer achteruit ging. De eerste dagen van zijn ziekte had hij nog weinig problemen. Maar na een week werd hij kortademig en verloor hij zijn eetlust. Daarna kwamen de pillen die hij moest slikken. En nu zat of lag hij want lopen ging steeds moeilijker.
Zijn jongste zusje hoefde nog niet naar school en liep de hele dag naar hem toe om te vragen of hij wat nodig had. ‘Papa wil drinken,’ zei ze dan tegen zijn moeder. Sinds zijn ziekte had zijn moeder voortdurend…

Het monsterlijke standbeeld, standgedrocht van Multatuli wordt belicht door de vroege ochtendzon met braakgeluiden van de zon.
Enkele Amerikaanse toeristen, Obama-opportunisten, zijn al druk in de weer, maar Maximatuli laten ze links liggen, ze slaan rechtsaf richting de Wallen, al is er nog niets open, het moet bekeken voordat 'nette ondernemers' de boel overnemen.
Twee honden snuffelen langs de kant van de Prinsengracht, terwijl dominante voertuigen voorbijrazen, maar dat is ooit passé,…

Het begon met één dag regen en ieder hoopte dat het daarbij blijven zou.
Vervolgens keek men een week lang naar de lucht in de verwachting toch ergens een sprankje blauw en misschien zelfs een fractie van een zonnestraal te ontwaren. Uiteindelijk leek accepteren het enige wat er te doen was.
Blijkbaar was er voorlopig niets anders dan deze gestaag vallende stroom hemelwater. Na een maand paste men zelfs zijn of haar garderobe aan, winkels haalden een uitgebreide regencollectie in huis.…

Het gebeurde in het jaar 1956, juist in de donkere dagen voor de Kerst. Ik werkte toen, 21 jaar oud, nog maar net een paar maanden bij een kleine manufacturenzaak, waar men echter ook bedden, tapijten en vloerbedekking verkocht.
Als jonge etaleur deed ik mijn werk in twee van de in totaal vier filialen. Het bedrijf werd voornamelijk gerund door de oudste persoon van drie familieleden, directeur Thomas, door ons kortweg “de baas” genoemd. Hij was altijd keurig gekleed in een deftig pak met…

Wij woonden in de jaren zestig op het Bickerseiland aan het IJ, achter de Haarlemmerstraat, een oud stukje Amsterdam opgezet in de zeventiende eeuw als woon- en werkeiland, die zijn plaats zocht in de nieuwe tijd.
Wij woonden op het Bickerseiland toen: de geest van schrijver Jan Mens opgesloten zat in zijn met houten planken dicht getimmerd café, ‘de Gouden Reael’; Israël z’n oorlogen uitvocht; we in het Olympisch stadion zaten waar in dichte mist Ajax met 5-1 won van Liverpool, het…

Op de hoek van de Rue St-Honere tegenover de boekenwinkel van François Laforte staar ik gedachteloos voor me uit. De chaos voor mij dringt nauwelijks tot me door. Vaag hoor ik de gierende banden, het geluid van toeterende scooters, optrekkende vrachtwagens. De iphone ligt op het tafeltje voor me, naast het doodgeslagen biertje. Kronenbourg 1664. De ringtone - Bloedend Hart - snijdt door mijn ziel. Ik druk het gesprek weg. Het is koud op het terras. De gure wind van oktober jaagt de…

Arthur heeft dan ook nooit de smaak van echte liefde gekend, hij was een te gevangen ziel, gevangen in een onherstelbaar, beschadigd web. Zijn lot was al bepaald, dat geldt voor iedereen die fundamenteel ontwricht is.
Bij tijden waren er misschien oplevingen, maar dat waren slechts schijnvertoningen in het licht van zijn labiele, voorgoed gestorven persoonlijkheid.
Dan roept hij opeens de natuur om hulp, alweer zo'n Keltisch element in hem, als een ware pantheïst vergoddelijkt hij de zon en…

De dood die op mij diepe indruk maakt is de dood van m’n nichtje toen ik zes jaar was. Te jong om het te verwerken nam ik de herinnering mee naar volwassenheid en heb het onderweg verwerkt. Ik zag wat de dood met mensen doet.
Nu weet ik dat het longontsteking was. 'Waarom geen ziekenhuis' vraag ik mij steeds weer af, waarom moest ze zo onmenselijk sterven, al die keren dat ik er was heb ik geen arts gezien; artsen waren toen goden en konden ongestraft blunderen.
Ze lag in de wieg waarin…

Er was eens een kleine ster, die zijn uiterste best deed om te schitteren aan de nachtelijke hemel. Een paar grotere sterren, die al duizenden jaren lang aan de hemel stonden, vonden zo’n kleine ster maar niks. Zij probeerden hem te overbluffen door zó hard te stralen dat het sterretje bijna niet meer te zien was!
Het sterretje knipoogde echter naar de engelen en verspreidde daardoor een heel mooi licht. Dat bleef niet onopgemerkt. God riep het sterretje bij zich.
“Jij bent heel bijzonder,…

Er was eens, heel lang geleden, zeker een week, zo niet wel zeven dagen, een meisje en dat heette Roosje.
Zij was te dom om uit haar ogen te kijken en daarom noemde men haar gewoonlijk Doosje.
Waarom niet Doos hoor ik u denken, maar ze was best wel lief en de jongens uit het dorpje waar zij woonde, vonden het helemaal niet erg dat ze dom was, want je kon haar van alles wijs maken en als u een jongen bent weet u wat ik bedoel niet te zeggen, maar ik dwaal af.
Eigenlijk kwam het, omdat zij het…

Helder was het die avond toen ze het ijs van de autoruiten schraapte. Ze keek omhoog en zocht haar geliefde ster. Lang hoefde ze niet te zoeken, want ze werd er automatisch naartoe getrokken.
Een gloed van warmte trok door haar sterrenziel. Ze dacht aan haar geliefde sterrenwereld, waar liefde en vrede normaal waren. De zielen daar hadden elkaar lief en oordeelden of veroordeelden niet. Waarom hebben aardse zielen zich zo verlaagd? Weten ze niet meer wat liefde is?
Ze besefte dat God al Zijn…

Het was voor Arthur vluchten of sterven, een ander alternatief had hij niet meer, dus vluchtte hij later in de drank, de drugs, de sex en bovenal de poëzie.
Als verslaving een verlenging en een blijvende illusie van het leven betekent, dan is verslaving voor sommigen geen slechte gewoonte, zo tenminste heeft Rimbaud zich door de dorre dalen van zijn verpeste, gemuilkorfde, tot een voortdurend isolement gedoemde jeugd, een weg gebaand.
Rimbaud ontkwam nooit uit de zware trauma's van zijn…

Het was 24 december. Bij poelier “De Potige Patrijs” stond een lange rij. De winkel lag vol met eenden, patrijzen, parelhoenders, hazen en ander wild. Aan het eind van de rij stond een man met een muts op en een dikke sjaal om. Het was dan ook de koudste dag sinds tachtig jaar.
Toen de man aan de beurt was, waren de vitrines zodanig leeg dat hij alleen nog kon kiezen tussen twee kleine duifjes en een houtsnip.
“Wat mag het zijn?” vroeg de poelier, die er niet bepaald klantvriendelijk…

Sinds zijn relatie met een aardige katholieke dame met een hoge funktie in de kerk gaat m’n vriend Willem naar de katholieke kerk: ‘wat maakt het uit’, zegt Willem, ‘ik ben diep gelovig en het is dezelfde god’.
Niet zo diep dat hij niet over de rand kan kijken, want diep in donk’re krochten van elke overtuiging sijpelt de intolerantie.
Willem wordt een dagje ouder en van huis uit gewend aan de sobere gereformeerde kerk, valt hij - door de oude Roomsche rituelen – wel eens licht…

De hond was al een tijd alleen op pad, ze verlangde naar gezelschap.
Op een dag kwam ze net aanlopen, toen een zeer eigenzinnige ezel haar baas juist de les las. Deze had blijkbaar nog niet door, wie het eigenlijk voor het zeggen had. De ezel zag er het nut niet van in op dìt moment déze last te dragen en ermee vooruit te lopen. Na veel geschreeuw enerzijds en hardnekkige weigering anderzijds, liep de baas kwaad weg, het café in. Onder hilariteit van toegestroomde omstanders besloot de ezel…