Zie je wel, ik wist het. Ik had hier niet naar toe moeten gaan. Een receptie van een klant. Alleen om den brode ga je naar zoiets toe, maar je onderschat de risico’s in het particuliere vlak. Want je leeft nu eenmaal in een klein interactief kringetje, waar altijd dezelfde mensen komen. En ik was hem al zo goed als vergeten. Alleen als ik wat teveel had genuttigd drong hij weer binnen. Letterlijk en figuurlijk, zij het in de herinnering.

Hij was weinig veranderd. Wat ouder, maar dat stond…

Ja..?
koninklijke hoogheid, met JP..
JP ?
Ja... JP de MP…

Lisa van het landgoed Hogenborg en Anton student filosofie kunnen aan niets anders denken als aan elkaar. De liefde ontbrandt in alle hevigheid en de exotische drug die de geest drogeert maakt de wereld beter dan hij is, lawaai wordt muziek, het kleurloze krijgt kleur en vermoeiden worden vitaal. Het rationele verstand wordt even in de hoek gezet en ze doen dingen die ze niet van plan waren. De liefde bezet hun ziel, vervormt en kleurt de werkelijkheid.
Ze ontmoeten elkaar regelmatig op het…

Ik lig in de stoel bij de tandarts en kijk naar de punten van mijn laarzen. Waar is de tijd gebleven dat het hele gezin op vrijdagavond de borstel en de schoenpoets ter hand nam teneinde er in het weekend weer knap bij te kunnen lopen. Ik zie rijen gebutst schoeisel van klein naar groot op een dikke laag krantenpapier en een vader met zwart achterovergekamd haar, glimmend van de brillantine en tot boven de elleboog opgerolde witte overhemdsmouwen.
Waarom besteed ik daar niet meer aandacht aan,…

Ergens in het land staan vakbonden en werkgevers lijnrecht tegenover elkaar. De ene partij stapt uit het praatgroepje en wil niet meer verder in het proces. Inzet is de verhoging van de AOW-leeftijd van 65 naar 67 jaar. Ergens op een vroege avond, in een rommelige huiskamer, is iets vergelijkbaars gaande. Inzet: het kind wil niet meer eten, maar wel een toetje.
Ruim tien jaar pedagogische werkervaring heeft de vader achter de rug. Hoe is het dan te verklaren dat hij na vijf minuten avondeten…

Elk dorp heeft wel een handige alleskunner, die zichzelf allround vakman noemt. Wat hun ogen zien kunnen hun handen maken, helaas gaat hun handigheid soms ten koste van de kwaliteit, wat ze maken is dan gelijk aan reparatie toe.
In ons dorp is dat Hoze, zijn ouders waren uit Oost-Europa gevlucht en z’n onuitspreekbare achternaam, die op ‘Hozewiezekristalski’ lijkt, werd door ons afgekort tot Hoze, wat in het plaatselijke dialect aan een sok doet denken en daar lijkt hij ook wel op.
Hoze…

Elektronicus Martin, dierenarts Wiebe en Hans eigenaar van het dierencrematorium; drie vrienden van middelbare leeftijd, die met elkaar optrekken sinds de kleuterschool en bekend staan als de drie musketiers vanwege het kattenkwaad dat ze uithaalden in hun jeugd.
Ze zien een documentaire op tv dat hun op een idee brengt en besluiten het plannetje uit te voeren.
Martins buurvrouw - ex schoonheidskoningin Esmee - is een aantrekkelijke dame. Enige liefde van Esmee is momenteel de grote zwarte…

Haar hand trilt, ik weet dat ze tegen haar zin de papieren tekent. Ik baal dat ik het zolang heb uitgesteld, misschien hierom. Mijn schuldgevoel overheerst en zolang ik niet de daad bij het woord voeg voel ik me beter.
Je ziet het nergens aan en zij gelooft het niet, maar ik heb hier wel verdriet van. Nu is ze weer gaan twijfelen omdat zij degene is die me dwingt met de papieren te komen, ze wil morgen niet in haar eentje 10 jaar met me getrouwd zijn. Ik voel dat niet zo, ben al twee jaar weg.…

Op onze eerste ritten naar Frankrijk kwamen we ze vaak tegen. Volledig uitgebrande boerderijen en woonhuizen, waar alleen nog wat smeulende resten van over waren.
Later hoorden we dan, dat de oorzaak vaak een uit de hand gelopen schoorsteenbrand was, en dat bovendien de verzekering niet uitbetaalde als je niet in het bezit was van een nota van een erkend schoorsteenveger.
Zoiets mocht ons natuurlijk niet overkomen en een van de eerste dingen, die we dan ook ondernamen, was op zoek gaan naar…

Wandelend op de Croeselaan beeindigt mijn verloofde in enkele woorden onze relatie; ze zegt dat ze al enige tijd twijfelt en dat was dat, ze gaat de hoek om en verdwijnt uit mijn leven.
M’n vriend Floris zit tegen over mij en krijgt m’n emoties over zich heen en moppert: wat een egoïstisch wijf om zich er na twee jaar met een paar woorden van af te maken; wees blij dat je van haar af bent.
Ik tover een glimlach op m’n gezicht en somber: ‘Boontje komt om z’n loontje’. Mijn vriend…

Al dertig jaar lang zoekt Jack - zwarte schaap van de familie die wel eens wat zou laten zien - in de outback van Australië naar goud. Hij leeft langs een ondiepe rivier en zeeft goudkorrels uit rivierslib. De opbrengst is voldoende voor de allereerste levensbehoeften; hij mag niet ziek worden maar daar denkt hij niet aan.
Leven in de ingewanden van de bush, geïsoleerd van de beschaving. Een zelfgebouwde blokhut uit boomstammen, aan de rivier. ‘s Avonds zit hij voor zijn hut en leest boeken…

‘Dag Henri’, zegt een stem die overal vandaan komt.
‘Dag’, zeg ik reflexmatig, zonder iemand te zien.
‘Noem mij Gaby’, zegt de stem, ‘ik ben Gods boodschapper’.
Het duurt even voordat ik, van verwondering bekomen, functioneer.…

(voor Arnon Grunberg)
Onder zijn chaotische krullenbol gaapt het parelende fakirbrein, besmeurd met venijnige Woody Allen-saus, wit bepoederd als een verwijfde edelman uit de pruikentijd.
In zijn kristalheldere onderbewuste kruipen de wijze cobra's van de kabbala, al doen zijn geschriften het tegendeel vermoeden, camouflagetechnieken zijn hem niet vreemd.
Als gekroonde rat gaat hij gekleed in een hermelijnen mantel van vlijmscherpe woorden, ontdaan van iedere charme, die misleiding in het…

Door teruglopend kerkbezoek is het dorp te klein geworden voor een eigen priester. God stuurt priester William Brillemans elke zondagmorgen uit de stad naar het dorp. Zijn bijnaam ‘De grote zalver’ heeft William volgens de koster van de dorpskerk verdiend omdat ouderen met pijnlijke gewrichten bijna pijnloos door de knieën gaan bij het bidden, wat een wonder is en volgens de koster voldoende om de priester eens heilig te verklaren en dat is niet niks en zo maakt hij reclame voor de kerk en…

De chemie raakt uitgewerkt, vuur van de passie dooft en liefde gaat over in vriendschap of partners groeien uit elkaar en leven in ergste geval in staat van oorlog; ik zag het zo menigmaal.
Hij kijkt naar de vrouw met wie hij ooit gepassioneerd de liefde bedreef; hij verdraagt haar aanwezigheid nauwelijks. Ze organiseert zijn leven, is zijn dwangbuis. Hij is geen held, durft haar niet te verlaten, de sprong in het diepe durft hij niet te maken.

Na verdeling van bezittingen blijft er te…

'You are not what you look like'. Jamie McKendrick.
We waren allen op vitale punten, met kostbaarheden volgestouwd, gebroken in onze bovenkamers. We dachten dat alles verloren was, maar in onze bollen groeide de Hemel die Jezus bedoelde. De schadelijke erfenissen gaven we zoveel kopstoten, dat ze op tilt sloegen. In onze armen sliepen de steekgrage, maar minzame wespenkoninginnen en ik zag huiveringwekkende fakkeloptochten van prevelende monniken met bloedende ogen in de diepten van mijn…

Op zijn bureau staat een ouderwetse schemerlamp met perkamenten kap, die niet past bij het moderne interieur. Als hij weggeroepen wordt en ik tijdens zijn korte afwezigheid door het kantoor loop, valt mijn oog op een tomaatkleurig nummer aan de achterkant van de kap die mij doet denken aan een nummer dat in de huid getatoeëerd werd van concentratiekamp-gevangenen. Het dringt tot me door dat de kap misschien niet van perkament is.
Als ik even later weer tegenover de man zit wordt mijn aandacht…

"Hoelang fotografeer jij al,?" vraagt Peter, een kennis van me.
Hij overhandigt mij een stapeltje foto's dat hij net bekeken heeft, "dat heb je zeker al meer gedaan? Misschien toen je voor de krant werkte?"
"Nee, toen schreef ik alleen," antwoord ik. Ik ben een beetje verrast door zijn compliment.
Sins maart 2009 heb ik een nieuwe hobby: fotograferen. Op een gegeven moment kon ik niet langer achterblijven; ik betrad het digitale tijdperk. Ik schafte, naast een digitale camera, ook een…

(voor August Willemsen)
Jij keek schuin achterom, tijdens Poetry International, een schichtig hert in angst voor naderende roofdieren. Op de dauwwebben in je omheiningen van heesters gooiden de elven met speren, boosaardige trampolinespringers. De zaal zat vol, wachtend op de succesvolle vertaler, die heen en weer geschud door tussen angst en verplichting, zojuist in zijn witte onderbroek met rode bretels het podium besteeg, ondersteund door een sexy heilssoldaat in vermomming. Je waggelde,…

Zondag. Zonnebloemstraat in Hillegersberg, stadsdeel van Rotterdam.
We zijn bij opa en oma, jaren '50 vorige eeuw.
Veel ooms en tantes, neefjes en nichtjes wonen er in de buurt.
Wij niet.…