'Nou zeg, wat bent u moeilijk te bereiken. Ik heb het al zo vaak geprobeerd, maar er waren dan zoveel wachtenden voor me; het was om moedeloos van te worden. Maar goed, eindelijk is het dan zover. Ik heb u aan de lijn. U weet dat ik haar oudste ben?
Gisterenavond heeft ze genoten van het kerstdiner, ze heeft zelfs nog een dansje gemaakt met haar jongste dochter.
Helaas mocht er maar één familielid bij zijn, maar op Eerste Kerstdag zijn we gelukkig allemaal bij elkaar, tenminste dat is wel de…

Hij stond er weer. Nu was de feestmaand pas echt ingegaan. Even wat Licht en welbehagen onder Hollands grijs, al woedden er nogal wat oorlogen, zowel veraf en dichtbij. In het klein en in het groot.
Het weerhield de mensen in de Lage Landen er niet van sfeerverlichting in hun huizen en straten aan te brengen, met dennengroen aan de slag te gaan en kaarsen te branden en te hopen op vrede wereldwijd. Een wending.
Ze stond klappertandend naast mij in de rij voor de oliebollenkraam.
'Kkkkoud…

Meneer Doe. Fijn dat u aanwezig kunt zijn in onze radio-uitzending. Welkom. U reageerde op de oproep mee te werken aan dit programma dat als thema Anonymi heeft. Op één voorwaarde U wilde onherkenbaar 'in beeld' worden gebracht en deze wens eerbiedigden wij ook tijdens dit gesprek. Televisie was voor u geen optie, al had het gekund door slechts uw silhouet te tonen.
Zelfs nu u bij mij aan tafel zit, draagt u een masker, zodat wij u niet kunnen herkennen.
Maar zeg eens, hoe vindt u de…

Ze sluit de poort van hun tuin, de stemmen van man en zoon verstommen. Het is rond half acht in de ochtend. Ze fietst de hoek om, slaat linksaf het fietspad op. Haar blik valt op de glinsterende groene bomen aan de overkant van de waterbies. Het geeft haar een geruststellend gevoel, ze weet niet waarom.

Het is stil. De temperatuur voelt subliem, ze hoort slechts het suizen van haar wielen. Potjandosie, wat voelt dat goed. Zonder jas, blote voeten in teenslippers. De zon die nog laag…

Er waren er die haast niet konden wachten om terug te gaan.
Na een evaluatiegesprek over eerdere ervaringen, besloot men waar en bij wie men het beste terecht kon komen om bepaalde leringen te trekken uit een geheel nieuwe situatie. Men schreef, kortom, een levensplan.
Daarna kwamen één voor één de te kiezen, nog van niets wetende ouders in spe, voorbij. Ze werden geprojecteerd op het daarvoor bestemde kosmische doek.
Dan riep Het Hoge de naam van de ziel voor wie zij geschikt waren.…

"Die cultuurbarbaar van een nieuwe eigenaar heeft Villa Malpertuis gesloopt!", bromt baron Guillaume Couvreur, "dat is toch wel verdulleme nationaal erfgoed wat hij daar heeft laten vernietigen hé!". "Gij hebt volkomen gelijk, mijn beste Guillaume, ooit woonden de grote kunstschilders Gustave Franciscus De Smet en Frits Van den Berghe daar, het is te walgelijk voor woorden wat die nieuwe eigenaar op zijn geweten heeft!", reageert Guillaume's hete stoeipoes Charlotte Charlent, die bij wijze van…

In Breda´s nieuwe Zuidwestwijk verrees een kerk, die enigszins de vorm van een ledikant had. "Het bed van de pastoor," heette dit gebouw in de volksmond.
De voorgevel keek met milde blik over het Nolensplein vol gezellige winkels.
Vele mensen uit de toen nog jonge buurt kwamen hier naar het Evangelie horen. Met veel genoegen vereerden pastoor en kapelaan hun parochieleden met huisbezoeken.
Vele jaren verstreken. Steeds minder mensen bezochten de kerk aan het Nolensplein. Kon deze langer…

Bijna iedereen in Nijkerk kent de multimiljonair Dick Klein als een onversleten rokkenjager, die menige vrouw in zijn monumentale woning op de Venestraat 37 heeft bemind. Dick's dikste vrienden Ben Worst, Diesel Pik en Dapper Slapman genieten graag een beetje mee van zijn masculiene roem. Zij hopen dat zijn viriliteit op hen overstraalt, al beseffen ze heus wel dat ze nooit aan hem kunnen tippen. Zijn brede, gespierde borstpartij alleen al is uitzonderlijk. Zijn borstharen lijken op…

De twee oude vrienden Stijn Duijvestein en Henri Spoor zitten in Café De Karpershoek op de Martelaarsgracht 2 in Amsterdam gezellig met elkaar te babbelen.
"Ik ben smoorverliefd!', zegt Stijn.
"O ja? op wie dan?"
"Op Katja!"…

'Het is begonnen met de achterlichten van mijn auto!', zegt de diamantair Salomon Friedlander tegen zijn geliefde Amira Amouri, die hem minzaam over zijn hoofd streelt. 'Daarna hebben ze mij geen moment met rust gelaten!', zegt Salomon, 'en maken ze om de zoveel dagen wel iets kapot in mijn tuin of van mijn huis!'. 'Heb je dan geen aangifte gedaan?', vraagt Amira bezorgd. 'Zeker wel, maar de politie heeft geen enkel aanknopingspunt, maar ze beloofden wel om extra te surveilleren!' 'Dat moet je…

Poes Mickey was door onze zoon van zijn troon gestoten. Dat zat er dik in. Hij had het zwaar te verduren sinds er een mens van zijn grootte door de kamer scharrelde. De kamer, tot dan toe zijn domein, werd overgenomen door een mannetje dat zo hard gilde dat poes van schrik wegsprong. Soms reed hij hem zomaar van de sokken, dribbelend achter zijn formule-1-auto.
“Kijk uit, poes,” zei ik, gevolgd door: " Och, Maarten, voorzichtig voor poesie.” “Poet, Poet,” riep zoon opgetogen terwijl…

"Björn is een beetje mijn paard," zegt ze met trots. Mijn vriendinnetje Sandra en ik zijn op weg naar de manege. Ik heb me laten overhalen om er eens een kijkje te nemen. "Hij is donkerbruin en heeft zwarte manen." De manege ligt op tien minuten lopen van ons huis, vlakbij de grote waterplas waar we in de zomer zwemmen en in de winter schaatsen.
De bedompte lucht komt ons tegemoet. Ik hoor het geklik van hoeven en op de grond liggen overal bergjes paardenstront vermengd met hooi. Meisjes en…

'Fuck al die destructieve idioten! Al die Donald Trump's, Vladimir Poetin's, Kim Jong-un's, Xi Jinping's, Aleksandr Loekasjenko's, Benjamin Netanyahu's, Ali Khamenei's, Bashar al-Assad's, Abiy Ahmed's, Yoweri Museveni's, Recep Tayyip Erdogan's en noem ze allemaal maar op! Die vuile, hypocriete en achterbakse ratten zijn met duivelse complotten en slinkse wegen aan de macht gekomen en nou zit de hele wereld met de gebakken peren! Die rijke stinkerds leven stuk voor stuk in een decadente bubble…

Ze waren met een groepje mensen onderweg naar de wereld van de kringloopwinkel in het oostelijke stadsdeel van de oude stad Amsterdam.
Truus had een grote wereldbol bij zich, Afrika was verkleurd door het ontbreken van een degelijk theeservies. Europa lag er belabberd bij, door een enorme koffievlek.
Willem had een koektrommel bij zich. De trommelmeisjes waren schaars gekleed, en ze glommen door het opgepoetste blik. Willem at al een eeuwigheid geen koekjes meer. Hij at zich de hele dag rond…

In een doorsnee bos, stil, maar verre van betoverend, kwam ik wandelend na een herfststorm met regen, een elfenbank tegen. Verscholen tussen de oude eikenbomen en varens en haast struikelend over al dat dorre hout, maakte ik een foto. Tijdens dat moment lichtte het conglomeraat van paddenstoeltjes even op en straalde een goudkleurig licht uit. Deze prachtige onverwachte kleur prikkelde mijn fantasie. Dit was geen gewoon bankje, maar een magische plek waar de elfen van het bos samenkwamen om te…

Een interview met Lady Zeestar
Ze was nerveus, de journaliste. Het was ook nogal wat Mij te interviewen en dat voor een redelijk grote, zij het lokale krant. Eigenlijk was het de eerste keer in mijn lange bestaan dat ik het toestond.
Haar eerste vraag betrof de aanspreektitel die Ik prefereerde. Hoe wenste ik aangesproken te worden? Ik koos uit een van de vele namen die mij altijd al prettig in de oren had geklonken; 'Lady Zeestar, U liefst.'
'Je' mocht ook wel, maar dan wel met een…

Ik zal even al mijn belevenissen neerschrijven in de vorm van een geheugendump over telefoons en wat dies meer zij. Gelukkig kan ik snel typen, want ik ben eigenlijk een beetje moe en flauw nu, door corona.
Ik snap trouwens niet dat corona de hele wereld op stelten heeft kunnen zetten. Want de corona die ik nu heb, heeft als verschijnselen: een beetje wazig in het hoofd, buik van slag, niezen, droge hoest. Het is een soort langdurige verkoudheid. Ik wist niet dat het zo leidde tot een wazig…

Na een relatie van 57 jaar moet ik alleen verder zonder mijn lief. Het leven gaat door, zegt het cliché en ze had mijn gestuntel zeker prima gevonden: ‘Doe maar, jongen’.
Ik besloot tot gedegen onderzoek naar betrouwbare en bereikbare aanbieders en kwam uit op die van die waslijn met de hóóg opgeleiden.’
En dat durfde ik wel aan.
Mooie profielen, aansprekende foto’s, maar wel een hoog ‘tuinier- elektrieke fiets- musea- en leuke-dingen-doen- gehalte’. De paden op, de lanen in.…

Het avontuurlijke katje Mila, vond het tijd om weer op reis te gaan. Dit keer wilde ze graag naar Parijs. Ze had daar al veel over gehoord van haar mensen, die er al een paar keer waren geweest. Ze was al een keer naar het station geweest om te zien welke trein ze hebben moest. Dat wist ze nu precies. De treinreis was prima verlopen. Er was een meisje, die haar had zien liggen onder de bank en haar had geroepen. Ze mocht op de schoot van het meisje zitten, zodat ze naar buiten kon kijken.
In…

Uilenstede, Amstelveen, begin jaren 90.
Vlak onder de Buitenveldertbaan, waar de vliegtuigen bij westenwind om de tien minuten met donderend geweld landen en overvliegen. Het lijkt wel of ze bijna met hun uitgeklapte landingsgestel de bovenste verdiepingen van de 12-hoog studentenflat kunnen raken.
Het is november. Ik ben een van de weinigen die al is opgestaan op deze ongelooflijk grauwe en trieste zondagmorgen. Donker, motregen, wind, modder en nergens een spoor van geluk te bekennen.
De…