Laat Trump zich alleen bemoeien met zijn eigen land: al vervelend genoeg…
dagcolumn
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
25 Ook deze week speelde Trump weer een nare rol buiten zijn eigen land.
2 voorbeelden:
- Nadat hij een honderdtal Venezolaanse vissers (in zijn niet bewezen visie drugssmokkelaars) heeft laten doden heeft hij nu het vluchtruim van Venezuela gesloten verklaard. Niets ter wereld geeft hem het recht dit te doen. Als hij de teelt en de verkoop en het gebruik van drugs wil bestrijden: mijn zegen heeft hij. Maar laat hij dat doen op een rationele manier waarbij feiten en haalbare doelen voorop…
Surprise-stress
column
3.8 met 5 stemmen 138 "Ik vond de les saai, dus ik liet een okselscheetje." Zoon zegt het terloops, terwijl hij zijn patatjes één voor één door de fritessaus haalt.
"Juf Jolanda stuurde me de klas uit."
Een grote klodder belandt op zijn shirt. Zwijgend geef ik hem een servet, wijzend op de vlek.…
Killing Joke - Love Like Blood
beschouwing
4.0 met 1 stemmen 29 Killing Joke is een in 1978 opgerichte rockband/postpunkband in Notting Hill, Londen, door Jeremy (Jaz) Coleman, Matthew Paul Ferguson, Geordie (Kevin) Walker en Martin Glover (Youth). Jeremy is de zanger/toetsenist en geboren op 26 februari 1960 in Cheltenham. Hij studeerde tot zijn 17-de jaar piano en viool bij Eric Coleridge, hoofd muziek van het Cheltenham College aan Thirlestaine Road. De schrijver Patrick White ging ook naar het Cheltenham College en hij kreeg in 1973 de Nobelprijs voor…
Energieleveranciers passen temperatuur bij klanten aan met slimme apparaten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 51 Tja, de controle ligt natuurlijk nog steeds bij onszelf, maar mijns inziens worden we wel steeds afhankelijker van al die 'slimme' technologie.
Zomaar een gesprek van deze tijd:
Ik: "Hey Google, zet de verwarming drie graden lager."
Google: "Zou je dat nu wel doen? de vorige keer.."…
autobiografie
3.0 met 1 stemmen 29 Wat me van Marokko vooral is bijgebleven is de roodachtige aarde. Verspreid door het land lagen daarop de kazbah's als grote zandkastelen die bij mij een manie ontwikkelden; elk exemplaar moest uitgevlooid wat mijn vriendin opzadelde met kazbahmoeheid. Verder was er de verrukking van gekoeld vers sinaasappelsap verstrekt door verkopers die met een soort ijscokarretjes rondreden. En op weg naar Ouarzazate was er meer (rug)wind dan ik in Nederland ooit had meegemaakt en me naar mijn vriendin…
Ach wat is een decennium
verhaal
3.9 met 7 stemmen 114 Als ze bij ons binnenkomt valt er nooit een stilte, we overrompelen elkaar met leuke en minder leuke onderwerpen, maar daar zijn vrienden voor toch? Tijdens een kopje koffie is haar vraag: heb jij een idee hoe het komt dat bevallingen vroeger zo afgrijselijk pijn deden en dat nu niet meer het geval schijnt te zijn?
Ik zeg: ja hoor! Tegenwoordig staan ze al met pijnstilling klaar als je nog door de draaideur moet! Alles moet en zal pijnvrij gaan, de tijd van pijn lijden tijdens een bevalling is…
Buma zet door
bewering
2.0 met 1 stemmen 26 Verkenner Buma wil vandaag al zijn plan(nen) voorleggen voor een nieuw te vormen kabinet onder de inspirerende leiding van CDA en D66.
Hopelijk vóór 2026 een nieuw kabinet met constructieve partijen ('meerderheid' of desnoods 'minderheid') dat met volle kracht gaat werken aan de oplossing van een vijftal onoplosbare problemen.
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
