Alle inzendingen van Fred

Opvallend, een gedicht, waar een gevestigde naam aan hangt, wordt direct duizenden keren bekeken/gelezen. Is dit een vorm van cognitieve dissonantie, bevestigt men daarmee meer zichzelf (als lezer) dan het gedicht zelve? Ik vind het gedicht van de nieuwkomer veel interessanter, die heeft een veel hogere horde moeten nemen, wat moet die dan wel…

De lokatie is wonderschoon, voorzien van een oprijlaan voor langzaam verkeer. En ze komen en masse, de rolstoelbezitters, de brom- en scootmobielbezetenen, de rollatorschuifelaars. Het gras is hier groener dan groen, bomen groeien tot in de hemel, in de grond is hier alles goed. Ik kuier fenomenaal mijn late jaren langs bebladerde paden, en ik zie…

Ik krijg een heel naar gevoel bij dit bericht van de redactie, net zoiets als dat geprivatiseer van politiek Den Haag. Ellenbogend naar boven, schoppend naar onder, hoeveel tweespalt wilt u uw achterban toespelen, tweespelen ? Heeft de elite zich geroerd in het kader van wat weet de proleet van de poeet, ik onthoud u van een trema, onverdiend. De vorige…

Ze liggen er, als tastbaar bewijs van weer een dag zonder ruggengraat, samen met de alcoholische versnapering, glas is leeg, de nacht komt laat. Ik rook voor de zoveelste keer mijn laatste, bereik voor wat eens was de bodem van mijn glas, over blijft verbrand eigen as. Compact Drum met Rizzla Rood, Kalmoes tot in den dood.…

Ik daag u uit het met mij oneens te zijn, maar ik ervaar gevaar in politiek, religie, amusement en handelsgeest. In elk is fundamenteel een fout geslopen, in viervoud wil men mij overlopen, onverschrokken betrokken staat men zomaar aan mijn kant, want mijn ziel moet gewonnen worden. Men vleit, bedreigt, amuseert mij, tussen de aanbiedingen door,…

Ik geef het toe, ik heb vaak kort door de bocht uw grenzen opgezocht, maar nooit gevonden. Waarschijnlijk of misschien wel klaarblijkelijk zijn die er niet, speelt u de hoer en dansen de klanten naar uw pijpen. Geef de mensen wat ze verwachten, om smachten, ik kan dat dus niet. Ik ga voor de confrontatie, zuigen zonder condoom, geven zonder schroom,…

Als kind leerde ik dat blank en gekleurd in het zuiden van Afrika niet samen door dezelfde deur konden gaan, er was een verschil tussen zitten en staan. Witte en zwarte stranden, alleen de haaien maalden niet om de kleur van ingewanden, de kaken vermaalden zonder onderscheid. Inmiddels zo'n kleine vijftig jaar verder, men denkt niet meer zwart-wit…

Op haar was ik echt verliefd, talloze vlinders bevolkten in wolken mijn buik. Eigenlijk heette ze Jannigje, van het geslacht Van der Harst, Scheveningen in optima forma, ik was bang voor wat ik voelde. Dancing Hans en Grietje, dating een schichtige hinde, zij wist net als ik wat komen kon, zij kwam niet en ik gooide op het verkeerde moment een glas…

Waarschuwing vooraf, dit stukske proza is doorspekt van beestachtigheden, plantaardig ingebed, maar in de eerste plaats totale onzin. En zo heb ik het het liefst, u weet niet waar u met mij aan toe bent, houden zo. Recht de schouders, krom de rug, ik schrijf waanzin. Geen gevleugelde wezens te zien, en toch staat ie daar, de vliegenzwam. Soms…

Ik haat het om ouder te worden, de buitenkant rimpelt en groeft, want de binnenkant rookt en drinkt. Ik voel de tand des tijds, ontwortelde mijn jeugd, onontkoombaar meld ik dit mijn kinderen, anders word ik nooit ouder. Deze ochtend wandelde ik in het park, in de herfst van mijn leven vond ik de berkenboleet als zwamproleet grafstenend de zomer…

Poezenkind is niet meer, ze heeft afstand genomen van haar verleden, parmantig werd ze volwassen. De katers vinden het niet erg, eindelijk kunnen ze een keertje ongestoord uitslapen, geen luis meer in de pels. Zij zoekt ook geen bescherming meer bij mij, helaas, het kleine, zachte, ronkende bolletje vindt nu dat ze niets opschiet op schoot. Daar staat…

blunderend kapitaal, van armoe moet ik wel vanuit de onderkast, waar ik trouwens eindelijk uit ben gekomen, als geen ander ervaar ik de gearriveerden, geborneerd in eigengereidheid, overschreeuwend de nieuwkomer, men wil geen nieuwe dromer, slechts een gedicht waar alleman voor zwicht, maar wel angstig voor een woord, dat nog niet eerder werd gehoord…

Lieve dames en heren, ik stoor mij steeds vaker aan het obligate gedoe op deze site, politiek gezegd dichten jullie steeds netter, en daardoor komt de klad er in. Waarom schrijven in andermans/andermens verwachting, terwijl je eigenlijk wilt shockeren of hopeloos kwetsbaar zijn, reacties ontlokken door strofen van geluk en pijn. Deze site zou een uitdaging…

Afgelopen avond werd weer eens, ongegeneerd, de machine in stelling gebracht, zestig schoten per minuut, een maand aan inspiratie in een uurtje verkracht. Trots ben ik daarop, dat bepaalde mensen moeite doen om mij onderuit te halen met een onvoldoende, het streelt mijn ego. Ik wil alleen maar gelezen worden, zoals eenieder die aandacht nastreeft, mijn…

mooie dame achter de bar, ik kan alles bij je kwijt, ik heb je zelfs vol op de mond gekust, afgelopen avond met weinig publiek zaten we samen kruk aan kruk elkaars gelijk te proeven, jij vond eindelijk geluk, lieve man, prachtig kind, mooie dame, ik dronk jouw drank zonder te snoeven, ik betaalde en jij rekende mij niet af, kuste je goedenacht en wel…

Ik wil zo graag iemand aan de kaak stellen, maar niemand weet waar iemand woont. Ik schrijf en reageer, maar iemand heeft zich op tijd achter regeltjes verschoond, en niemand weet waar en waarom iemand troont. Directe vraag, waar ben je bang voor, ik bedreig je niet, ik zing alleen af en toe een lied, snel of traag, daar ga ik geluidloos door.…

Tussen mij en mijn jongste broer, totdat ik sterf, bevinden zich de jaren, maanden en dagen zich in het getal 11. Dagen, uren en minuten heb ik nog niet gemeten, misschien dat ik u daar later over laat weten. Poezenkind is weer zo geil als boter, mijn ex is te aanwezig en mijn jongste dochter Idolt rond, een derde versie komt eraan en zij mag meedoen…

Voordat ik iedereen hier over mij heen krijg, driewerf sorry, ik heb het over die anderen, de niet-aardigen, de elkaar-kont-kussers. Opvallend op deze site, de vierendelers, de ongenuanceerde replikanten, de terugdraaiers zonder verhaal, de holle reactorvaten, de sukkels die met een uitspraak van een ander aan de haal gaan, sier maken met geleende…

Weet u, ik kan eigenlijk helemaal niet dichten, ik rommel maar wat aan in de marge van uw bestaan. De redactie is hier uiteraard van op de hoogte, middels karrenvrachten niet helemaal geslaagde of niet aansprekende inzendingen per kerende e-mail werd mij dat wel duidelijk. Men zat er ook wel eens naast, vond ik, maar dat zegt meer over de inzendingen…

Ooit heeft iemand bedacht, oh sinistere hersenkronkel, er bestaat een hogere macht, en vanaf dat moment werd de mens slachtoffer van zijn eigen gekonkel. Rechtens religie beweert men, klakkeloos, de enige echte god te vereren, ik schrijf zijn naam rechtens mijn ongeloof zonder kapitaal. U mag mij een rechtgeaard heiden noemen, hoewel ik rooms ben geboren…

Ik zie alles om mij heen veranderen, indertijd huis gekocht, tweede kind op komst, nog niet gescheiden, de maan scheen mij rozengeur toe. En nu, nu schaam ik mij tot op het bot, de medemens werd een tegenmens, ongewenst, wijde kleding, oningewijd, maar wel bereid tot detonerend straatbeeld. Dat neem ik u ontzettend kwalijk, ik stond in, veegde eigen…

U had het waarschijnlijk niet in de gaten, afgelopen etmaal verjaarde ik weer eens, ik zond desalniettemin een hartenkreet uit. Ik werd "gevierd". Ik ervaar, verwachting brengt je dichter bij de dood, willens en wetens vlucht eenieder in stervensnood, verlangend naar dat gebaar. En dat komt dan maar niet, heb mij ongeremd voor de leeuwen gegooid…

Naar mijn idee is dat de plaats waar een ieder van ons eens heen moet gaan, niet gehinderd door het schijnsel van de zon. Heel klein staand in aardedonker, heel klein voelend die intense muur van kou, heel klein alleen. Alleen hier zijn sterren te zien, die men elders over het hoofd ziet, sterker, hier zijn alle sterren te aanschouwen, ook de vallende…

Ach, wat zijn ze bang de klerken, net aangezeten aan de overvloedig gedekte dis, kroonluchtig beschenen. Kijken omzichtig om zich heen, willen dit duivelspact alleen om samen te eten, bang dat we weten hoe ze heten, bang dat ze worden aangevreten. Klerkenvlerken strekken naar vork en mes, zetten tanden in willekeurig vlees noch vis, genieten niet echt…

Ik dacht, volwassenheid, speelsheid, afstandelijkheid, eindelijk gevonden, eigenwaarde gewaardeerd, niets is minder waar. Ook hier vangt men vliegen af, muggenzift men je tot in het graf, mijn geluksnummer is vier. Ik vraag verschoning aan diegenen die mij eerlijk hebben gedaagd, zij kennen hun eigen naam, treft geen blaam, desgevraagd, even weg…

Hoi, ik ben Fred, vader van drie kinderen en "baasje" van drie katten, na ruim dertig jaar bij dezelfde werkgever te hebben geploeterd de WW in geknikkerd. Vruchtenloos traject CWI, solliciteren, UWV, solliciteren, reïntegratiebureau, solliciteren, mijn leeftijd is klaarblijkelijk onbemiddelbaar. Ben alweer geruime tijd gescheiden, kan een lekker…

Agressief, jawel, shockeren, inderdaad, niets gaat mij te ver om een reactie aan uw gemoed te ontlokken en Jerry (zo heet tevens mijn oudste kat) reageert vrij, onverschrokken. En ik geef toe, was niet lief, lees mijn verweer. Hachelen betekent ook "gulzig eten", had ik u dus deze bout, gemarineerd met ketjap manis, citroensap, cajun kruiden en…

Want ik huichel niet meer, zeg u alles recht voor de raap, misschien kort door de bocht, niet gevonden, wel gezocht, maar deze meneer wiegt u in slaap. En dan, niet echt aardig, eigenaardig schiet ik u door de kop, Eerlijk gezegd, waandenkend verdient u een ongelooflijke schop Voor uw dikke, eeltgeworden dikke reet Ik schop, ik weet, ik heet…

Vrij naar Herman van Veen's kleine meid rijd ik hier rond op mijn driewieler tussen al die grote heren- en damesfietsen, kijk op tegen al die grote meneren en mevrouwen. Enthousiast stuur ik met ze mee, mijn kleine beentjes trappen zich een ongeluk om ze bij te houden, alsof ik weer op een fraaie zomerzondag aan de veilige rechterkant van mijn pa mijn…

Het is al eerder opgemerkt, zodra een bijdrage, al dan niet terecht, direct belandt in hoge waarderingen, volgt er steevast een "afstraffing" door de club van 4. Zeer recent gebeurde het met een inzending van mijn "hand", een 9 en een 10 werden mijn deel, onmiddellijk gevolgd door 4 vieren, merkwaardig toch. Wie zijn deze kleinbreinige amoeben…