485 resultaten.
Toverballen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 58 De brug die het Wilhelminakanaal overspant en waarover een flinke verkeersstroom dagelijks zijn weg zoekt, heft vier trotse pijlers ten hemel. Zij moet in de jaren van mijn jeugd een forse indruk op me gemaakt hebben.
Merkwaardig genoeg (maar dit kennelijke feit is omhuld door de schaduwen en de...
Opnieuw perikelen bij de tandarts
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 66 De nog jonge, zwartharige man; in mijn ogen inderdaad een jongeman en mijn nieuwe tandarts, die zo gebrekkig Nederlands spreekt had niettemin het woord laten vallen dat de voorgestelde behandeling aanduidde; het gewraakte woord; "wortelkanaalbehandeling" en ik kon hier niet blij om...
Zijn levenswerk: een draaiorgel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 143 Zijn levenswerk en zijn levensdoel vormen zijn draaiorgel en de muziek die het voortbrengt: chansons als "Daar bij die molen". Rustig, kalm en gelaten zit hij naast het orgel, een strohoed op het hoofd. Al tachtig jaar,
Het orgel is bont en kleurig en versierd met onduidelijke gestalten van...
"Ben, most people would turn you away"
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 187 Het was in die verre, verre jaren. De herinnering is ondergesneeuwd door de tijd. Had ik een vriend gevonden? Ik was buiten alle proporties verliefd geraakt op de jongen met het halflange, blonde haar die gitaar speelde in de band "Bridge". The leader of the pack. Tijdens de Sensitivity Training,...
Tromgeroffel, trombones en trompetten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 68 In de verte, door de grillig gevormde openingen heen, die het struikgewas en het groene gebladerte van de bomen in zomertooi creëren, zie ik een kleurige stoet zich langzaam voortbewegen en ik hoor tromgeroffel en boven alles uit de weemoedige klanken van trompetten en trombones.
Het is weer de...
Een troost in de eenzaamheid?
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 109 Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit...
Kaalslag in de Dillenburglaan in Tilburg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 De volle, weelderige boomkruinen die elkaar ontmoetten en omstrengelden boven de straat zijn onttakeld: de bloeiende bomen zijn gereduceerd tot kale staketsels, die pijnlijk scherp afsteken tegen de voorjaarshemel en doen denken aan een schilderij met angstvisioen van Edvard Munch.
"Vanwaar deze...
Genieten in ons Wilhelminapark
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 148 Het oude park, waarvan de plattegrond een driehoek vormt, ligt ingeklemd tussen de straten en strekt haar boomkruinen bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren. De stammen kunnen een geheim bewaren;...
Herinnering aan mijn uren met Vader
hartenkreet
3.6 met 5 stemmen 126 Ach Vader, nu u in dat verre land bent, nu u de grens gepasseerd bent die u zozeer vreesde tijdens uw leven, kunt u nu nog weten met uw verstilde wezen dat zover weg is, hoe wij samen die muziek beluisterden, die heftige, vurige, emotionele muziek die u zozeer troostte met de ruigheid van uw leven,...
September
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 147 De hemel van september is lichtblauw of staalgrijs. Ik hou van dit seizoen waarin de nieuwe potloden geslepen worden (je ruikt hun geur van cederhout), waarin de boeken weer geopend worden, waarin de berken en beuken nog net niet verkleuren en waarin je al thuis kunt zitten als je geluk hebt met...
Oproep aan Marek........
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 77 Marek, ik zag in de advertentie dat je vermist wordt.
Vervormden de wolkenformaties zich voor je ogen tot wonderlijke, demonische gestalten? Zag je overal buitenaardse wezens? Wat is er met je gebeurd in dat ziekenhuis in Polen, dat je ontvlucht bent? Bonden ze je vast, was je alleen in die...
A Rainy Night in Tilburg/Prozagedicht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 81 Het is middernacht.
Weer vestigen mijn ogen zich op het zwarte asfalt van de snelweg en op het wazige, grillige, rode en groene spiegelbeeld van de stoplichten bij de kruising die ik zo vaak gepasseerd ben.
De slaap, de zoete, verkwikkende slaap, die de ledematen lamlegt en de geest verdooft, wil...
Mijmeringen bij een fascinerende en intrigerende film
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 106 In de zwart-witfilm over de vijftiger jaren van de vorige eeuw, het tijdvak waarin ik geboren ben en dat me uit eigen foto's nog zo dichtbij lijkt; in die film die in het "Erfgoed Depot", een soort museum in Riel vertoond werd, waren weidse wolkenluchten te zien, veel braakliggend land, het...
De ijstijd is weer aangebroken!/WAO-ers in de kou gezet
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 115 De eerste herfst is aangebroken waarin de WAO-ers niet meer stoken. De weldadige, behaaglijke warmte die hun bestaan nog enigszins opfleurde, waar zij al uitgesloten zijn van de arbeidsmarkt en daardoor ook ongeveer uitgestoten uit het menselijk verkeer, is hen nu ook ontzegd.
Naast de zweepslag...
Mijmeringen tijdens een maartdag
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 198 Tijdens de vergadering had ik uitgebreid de gelegenheid om de haardracht van enkele oudere heren te bestuderen, die heel verschillend kan zijn en ook afhankelijk is van de deskundigheid van hun kapper: glad achterovergekamd, waarbij het haar in dunne lijnen over de schedel ligt als een tapijt van...
Droefheid, der mensen erfdeel en verdriet, uitgevaardigd door onbekende hand.......
hartenkreet
3.2 met 6 stemmen 123 Hoewel het pas januari was, dansten kleine, zwarte vogels in de lucht en een bleke halve maan vertoonde zich boven de nog kale bomen.
De droefheid drong achter mijn ogen en zij steeg me naar de keel; droefheid om evenzovele benoembare als onbenoembare zaken;
Droefheid om de moeder, die de zoon...
Vandalisme en brandstichting in de Nassaustraat
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 94 De zware, groene toegangsdeur tot het appartementencomplex waarin ik al vijfentwintig jaar woon met de diagonale "strips" die de dubbele glasplaten inklemmen, heb ik nooit verafschuwd, maar ongeveer als een kunstwerk beschouwd, dat sfeer schept en het oog prettig aandoet, zoals ook de eigenlijke...
Misère om een film? (Les Misérables)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Vlakbij het Zwembad "Stappegoor", in een uithoek van Tilburg die mij maar al te bekend is (daar bevinden zich ook het grote Sportcentrum "T-Kwadraat" en de ijsbaan) kan men de enorme bioscoop "Euroscoop" aantreffen met haar vele zalen.
Er zou daar een film vertoond worden: "Les...
Eenzaamheid
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen 119 Oktober kan een somber, vochtig en treurig seizoen zijn.
Nog omfloerst, nog droevig gestemd, nog omsponnen door een cocon van eenzaamheid, die haar in het voorbije weekend bruut had overvallen, die haar aangegaapt had als uit wijd open ogen zodat de muren op haar af waren gekomen, was ze even de...
klein excerpt uit een levensgeschiedenis/Prozagedicht
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 95 .....en op dat bankje in het park, waarover Vondels stenen, zwarte gestalte met nietsziende ogen scheen te waken; op dat bankje, naast mijn tante, kregen de woorden die ik uitsprak over mijn ziekte, ouderdom en ongeluk een zelfstandige werking, alsof woorden altijd, noodzakelijkerwijs een waarheid...
Mama's lievelingstijdschrift: De Libelle
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 120 In wachtkamers van artsen, tandartsen en mondhygiënisten tref ik nogal eens te midden van de tijdschriften, die daar slordig liggen opgestapeld en die kennelijk dienen om de wachttijd wat te bekorten met enig amusement en wat informatie, de "Libelle" aan.
Als je het tijdschrift openslaat, zie...
Herinnering aan mijn vader
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 838 ......en dan zeg ik: ik ben er een van Broeckx, van Broeckx van de Oude Markt. En dan stromen de tranen over mijn gezicht bij de herinnering aan het langdurige sterfbed van mijn vader, aan de langgerekte marteling die hij moest ondergaan in het verpleeghuis, dat oord van onheil bij uitstek.
(Hoe...
Mysterieus gezelschap
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 109 We waren de "heksenkring" van vuurrode vliegenzwammen onoplettend en achteloos gepasseerd, maar toen we op onze schreden terugkeerden, zagen we opeens de prachtige paddenstoelen in een cirkel staan, die aan mijn doorgaans zeer zwijgzame wandelgenote de woorden "pràchtig!", "pràchtig!"...
Mijn lichtgroene ogen: beschadigd?/("Als lichten mild mijn ogen niet meer drenken......(Frederik van Eeden)"
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 80 Ik heb een afspraak bij de contactlenzenspecialist.
In zijn kleine "optische" laboratorium waar hij zijn beroep uitoefent, beschikt hij over instrumenten waarvan de exacte werking mij ontgaat, maar waarmee hij de toestand van mijn ogen, van de mij dierbare lichtgroene ogen, van de spiegels en...
Opnieuw op de Tilburgse markt
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 188 "Opa!" schreeuwde de man die met een daartoe speciaal uitgerust karretje koffie rondbracht op de Tilburgse markt. En nogmaals schreeuwde hij: "Opa, wilde gij koffie?" in de richting van een man, die portemonnees verkocht in een stalletje, even verderop op het Stadhuisplein.
"Dè hoeft toch...
In de Tedere Armen van de Zorg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 In de hobbywinkel verkocht men veel benodigdheden ten behoeve van het popperige, prullerige en potsierlijke prutswerk, dat, vooral na de menopauze, steeds aantrekkelijker schijnt te worden voor veel dames, zoals scharen, tangetjes en stempels, allerlei papierwaar om te decoreren en te illustreren...
De destilleerkolf van het leven.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 100 Het geluk vermengt zich momentaan vaak met andere sentimenten; vooral in de terugblik is men gelukkig. De positieve elementen die de ervaring begeleiden borrelen op uit de brij, uit de soep van het leven als uit een destilleerkolf; de negativiteit zinkt naar de bodem vanwaar men haar niet meer op...
Van loket naar loket: het veelkoppige monster van de armoede
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 77 De maatschappelijk werkster, een jonge meid, had met haar vingertjes met de mauve getinte nageltjes razendsnel de cijfertjes, overgenomen van de giro-afschriften, ingetypt in de computer en de conclusie rolde er eveneens razendsnel uit: "Nee, mevrouw, u komt niet in aanmerking voor de Voedselbank;...
Afscheid van mijn laatste oom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Het Jeroen Bosch Ziekenhuis is in mijn ogen niet van een uitmuntende architectuur. Het rijst aan de buitenrand van de stad haast plompverloren op, als een donkerbruine kolos, met lange sequenties van eendere ramen, waarachter de patiënten verblijven, te midden van velden en weiden, en het draagt...
Een wandeling door regenachtig Tilburg in december 2013
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 116 In de regen hebben we samen onze "architectuurwandeling" gemaakt, Georgeanne en ik. We zijn van start gegaan voor het groene, verweerde beeld waarvan de armen en handen zo welwillend gespreid zijn in een liefdevol en liefhebbend gebaar dat zo welsprekend en overduidelijk is, maar dat niemand nog...