Opnieuw perikelen bij de tandarts
De nog jonge, zwartharige man; in mijn ogen inderdaad een jongeman en mijn nieuwe tandarts, die zo gebrekkig Nederlands spreekt had niettemin het woord laten vallen dat de voorgestelde behandeling aanduidde; het gewraakte woord; "wortelkanaalbehandeling" en ik kon hier niet blij om zijn....
Toen tijd en uur van de afspraak waren aangebroken, mocht ik me uitstrekken op zijn "alternatieve chaise longue" maar ik zou me liever voor andere doeleinden uitgestrekt hebben...
De behandeling kan beginnen. De injectie dringt als het ware door tot in mijn hersenen en spoedig daarna laat mijn nieuwe tandarts de zware apparatuur los op de kies die daaronder lijkt te wankelen of te bezwijken maar voor haar behoud is juist deze procedure vereist...
De man tuurt ingespannen vanuit de hoogte door een microscoop in mijn mond om aldaar ondeugdelijke verschijnselen te bespeuren en hij bewerkt de gewraakte kies voortdurend.
Hij schroeft en beitelt, slijpt en modelleert.
Tenslotte slibben de natuurlijke kanalen in mijn mond dicht; het gebit is opnieuw als een gepleisterd graf.
Op de röntgenfoto zijn nu de gave witte staven van de tanden te zien.
Ik mag gaan en aanvaard mijn terugreis. Boven onze kosmopolitische Korvelseweg is al feestverlichting aangebracht in verband met de naderende feestdagen....
29 oktober 2021
Geplaatst in de categorie: lichaam