Alle inzendingen van I.Broeckx

Vroeg in de morgen, toen de duisternis nog heerste, had het voor even opgehouden met regenen. Ik had het smalle, kronkelende pad, omzoomd met bomen, bewandeld dat al belegd was met bladeren en ik was de flat gepasseerd, mijn geliefde woning sinds dertig jaar. Een lichtschijnsel ontsnapte aan de rame...

Vroeg in de morgen was ik vertrokken naar de zusterstad die mij zou verwelkomen....Het voertuig legde slingerend een parcours af door het labyrint van de dorpen op de route; langs de sfeerloze en desolate meubelboulevards en langs de eindeloze sequenties van woonhuizen en eengezinswoningen die uiter...

Eens, in mijn kinderjaren, moet ik met mijn toen nog jonge ouders op treinreis zijn gegaan. Het landschap moet zich ontvouwd hebben aan weerszijden van onze coupé. En zo rapporteerden mijn goede ouders tot in latere jaren hoe ik de Domtoren had gesignaleerd die hoog uittorende boven zijn omgeving. ...

....en zo ken en herken ik het panorama van mijn stad dat tevens het panorama van mijn jonge jaren is en dat ik doorkruis en waarneem met veel weemoed; daar is het lage gebouw van mijn kleuterschool en daar is het doktershuis, zo vaak bezocht tegenover ons oude kerkhof waar de doden voorgoed ruste...

Met mijn krakkemikkige gestalte, met mijn bewegingen en met mijn voorkomen schijn ik, waar ik ook kom, een hulpvraag te uiten of te demonstreren ("Gaat het mevrouw, kan ik u helpen?") maar ik ben mij allerminst bewust van de aftakeling die toch wel zichtbaar moet zijn op mijn zeventigste, al kijk ...

We werden hartelijk verwelkomd bij het Markiezaat in Bergen op Zoom. We stonden onder de neogotische arcaden en in een imposante zaal, belegd met zwart en wit marmer en gelardeerd met een immense sculptuur gehouwen uit lichtgrijs steen dat de eeuwen kan overbruggen. Tevens bewonderden we de uivormin...

Als zij opnieuw haar felle opstand en rebellie op mij af wenst te vuren; als zij haar wapens weer smeedt en mij verwijten maakt over de manier waarop ik hopeloos te kort schiet in alle denkbare opzichten, stel ik daar tegenover mijn kalme, placide vrede en vreedzaamheid die is als een stille vijver ...

Over een bemost pad zijn we vandaag de merkwaardige "boerderij" in Heukelom genaderd, waarvan we tevens het interieur bezichtigd hebben en die als een museum is volgestouwd met satanisch en demonisch aandoende rariteiten en parafernalia zodat hiermee welhaast de hallucinatoire wereld van de waanzi...

Vóór een bloemenzaak aan de Tilburgse Westermarkt etaleert men een bescheiden knutselwerkje, een soort bootje van hout dat kennelijk een herfstachtige sfeer dient weer te geven, vergezeld van rode paddenstoelen met witte stippen en van andere parafernalia. Het merkwaardige artefact staat daar te...

We raakten in gesprek vóór de boekenkast die opgesteld staat in de gang van het ziekenhuis dat wij beiden met uiteenlopende doeleinden bezochten. Hij wenste daaruit zijn favoriete roman te kiezen die hem naar mijn inschatting mogelijk zou steunen bij zijn ongeluk nu de scootmobiel tot zijn bestemm...

Ze symboliseerde voor mij de jeugd, de jeugdigheid en de schoonheid die ik sinds lange jaren niet meer de mijne kon noemen. Tot haar wilde ik terugkeren. Als een aureool sierden haar haar kwaliteiten. Ik was vervreemd van de gaafheid van haar wezen. Het leven had diepe wonden geslagen en een bres ...

De NS maakt in haar nieuwe, geavanceerde Sprinters en Intercities veel reclame voor haar nieuwe materieel. Je kunt op de schermen bewonderen hoe de langgerekte gele treinen met tweehonderd kilometer per uur als slangen over de rails kruipen en je kunt heerlijk zitten in de ijsblauwe "fauteuils"; e...

Het terrein van "Prisma" in Biezenmortel, de instelling waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft, herbergt nog onvermoede verrassingen, zoals een fraai restaurant met de naam "Lokaal 12" dat is ondergebracht in een mooie, sfeervolle ruimte en dat plaats biedt aan een ruim aantal bezoekers. ...

Hij droeg een pet die hij op zijn grijze haar had gedrapeerd, zoals veel oudere heren graag schijnen te doen. Hij drentelde wat rond in de Umberstraat, naast het langgerekte gebouw van de artsenpraktijk. Nieuwsgierig vroeg hij naar mijn leeftijd en ik gaf aan dat er veel gepasseerd is in mijn leven....

Het Nazisme had hem beschadigd en getormenteerd. Hij had de gruwelen van de nacht en van de eenzaamheid op zich toe moeten laten op zijn eenzame uitkijkpost. Na de Wereldbrand had ogenschijnlijk de beschaving haar greep op Europa heroverd. Een melodie veroverde zijn ziel en gemoed: "Some ench...

...en zo leerde de goede moeder die het kind had moeten afstaan aan de inrichting aan de andere kinderen de litanie van Gerardus Majella om voor het broertje dat zo ver weg was te bidden en om om genezing te vragen van zijn geestesziekte en om zijn thuiskomst. En zo stamelden de kinderen de frasen, ...

De flats in de Nassaustraat zijn uit de aard der zaak alle uit hetzelfde bouwjaar: 1954 en ze hebben vrijwel alle dezelfde indeling. Bij "ontstentenis" van mijn eigen woning die gerenoveerd wordt, heeft men een andere flat, eveneens in de straat gesitueerd, voor me ingericht waarin ik momenteel ve...

We schreven negentienvijfenzestig. Ik was 12 jaar oud, dochter van een klein ambtenaartje en bezocht de brugklas. We kregen bezoek uit het verre Australië; Mr.Mouncey zou ons komen bezoeken; nu een oude man maar eens een van de parachutisten die deelnam aan de befaamde operatie "Market Garden". ...

De Korvelseweg slingert zich door stadsgedeelten van Tilburg, geflankeerd door de panden van de neringdoenden en zij mondt uit op het Sint Annaplein waar men een klaterende fontein vindt met een "enthousiast" opspringende waterpartij en een trots beeld, een sculptuur met gestalten van heiligen die...

In de vroege morgen, toen de indigoblauwe hemel nog als een beschermende deken over de wereld lag en toen een zoele wind mijn lichaam beroerde, ben ik weer op weg gegaan naar de Umberstraat. Daar strekt de lange gevel van het gebouw van de artsenpraktijk zich uit. Meerdere malen en ook vandaag vroeg...

Omdat ik nog moest wachten op de pedicurebehandeling had mevrouw me "gedelegeerd" en "geparkeerd" in haar tuin die gelardeerd was met weelderig groen. Er stond een houten tafel met daaromheen stoelen in stille afwachting die uitnodigde tot een genoeglijk samenzijn met familie of vrienden. Me...

De nieuwe dag is aangebroken met nieuw licht dat gloort door de neergelaten beige rolgordijnen. Het verkeer op de snelweg naast mijn huis voltooit haar route zoals ik vandaag mijn gang naar het ziekenhuis moet afleggen. Ook vandaag zal de injectienaald diep doordringen in mijn kwetsbare rechterarm ...

De beide buurmannen, mijn beide buurmannen staan te "koeren" in de deuropening in het zonnetje van een late septemberdag dat veel weg heeft van een voorjaarszonnetje. De ene lang, aantrekkelijk, een acteur die nooit acteur werd, een "he-man", de andere kleiner en kalend; sprieterig zwart haar be...

De Tilburgse speelgoedzaak van "Intertoys" kan men vinden in een kelder in de binnenstad en het assortiment is er enorm. Kinderloos als ik ben heb ik het zicht verloren op datgene waarmee de jeugd te plezieren is maar de kleine jongen die nu zijn achtste levensjaar bereikt, heeft gevraagd om een...

Ze vroegen aan Hem, aan mijn arme, goede vader "Of hij weleens gelukkig was". "Als ik Mozart hoor, ben ik gelukkig" was zijn antwoord. Hij rust onder bruine, rulle aarde, op de velden aan de Karel Boddenweg, onder een oude eik. Zesentwintig jaar na zijn dood zie en hoor ik op het brede scherm ...

Enkele medebewoners van mijn tijdelijke woning hebben zich al vertoond in het trapportaal en ze waren heel erg belangstellend (dan wel nieuwsgierig?), maar het ging slechts om vluchtige, oppervlakkige praatjes. Ze staken hun hoofd slechts even buiten de deur maar door mijn dunne plafond heen had ik ...

Oktober kondigt zich aan en de kou zit al in de lucht. Sinds het groot onderhoud in onze straat volop aan de gang is, is een merkwaardig gebouw opgericht met felgroene wanden, als was het van plastic. Een stalen trap leidt naar de eerste verdieping en de gehelmde heren van de BAM betreden dit bouwse...

Lang had ik in de rondte gedrenteld, steeds weer een voordeur naderend die hardnekkig voor me gesloten bleef. Dit speelde zich af in het warmste seizoen en de hitte drukte loodzwaar op de wereld en op mijn lichaam. Daarbinnen vond klaarblijkelijk een buitenissige therapeutische sessie plaats en enke...

"We moeten als senioren maar solidair met elkaar zijn, vindt u ook niet?" stelde ik voor aan de grijsharige, res[ectievelijk zwartharige dames naast mij op het bankje op het Stadhuisplein. "Daar hebt u gelijk in, mevrouw, want we hebben niets te verliezen!" repliceerden zij. Ze schikten wat op e...

Een nieuwe herfst, mijn zozeer geliefde seizoen, breekt aan. De oude bomen staan in stille afwachting rondom mijn huis. De pijn in geest, ziel en lichaam is uit mij geweken; zij is gevlucht, zoals de vogels uit de boomgaard vluchten voor het onvoorziene schot hagel van de schutter of zoals de schuw...