Droefheid, der mensen erfdeel en verdriet, uitgevaardigd door onbekende hand.....

Hoewel het pas januari was, dansten kleine zwarte vogels in de lucht en een bleke halve maan vertoonde zich boven de nog kale bomen.
De droefheid drong achter mijn ogen en zij steeg me naar de keel. Droefheid om evenzovele benoembare als onbenoembare zaken.
Droefheid om de moeder die de zoon had moeten afgeven en overgeven aan vreemden en had moeten achterlaten in de inrichting.
Droefheid om de echtgenote, vastgekluisterd door de huwelijksbelofte aan de verlamde man.
Droefheid om de vrouw, die de zuurstoffles sinds jaar en dag tot vaste "metgezel" heeft en aan wie het onherroepelijke einde reeds is aangezegd....

Verdriet drukt op de wereld en op de mensenharten met een loden last; verdriet uitgevaardigd door onbekende hand. Tranen zijn het erfdeel der mensheid; alsmaar meer tranen; zij vloeien binnenskamers en verder overal; tranen vormen ons erfdeel.

droefheid tranen erfdeel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 5 stemmen 628