Alle inzendingen van Jan Schuuring

De ochtendlucht smaakt naar metaal, denkt ze. Kil en scherp, een randje roest aan de rand van haar tong. Vroeg in de ochtend - als de stad nog gesluierd ademt en de kou geluiden een blauwte geeft die pas in de middag verzacht - ruikt alles altijd minder transparant. Bij de bakker drijft de geur van grasgroen brood als een stroperige warmte door de…

Iedereen kijkt altijd naar Lydia. Ook als ze doen alsof ze haar niet zien, kijken ze. De man in de portiek kijkt haar ook na. Natuurlijk. Iedereen kijkt altijd als Lydia voorbijloopt. Niet dat ze daar iets om geeft, maar het valt op. Blikken die te lang blijven hangen, gefluister net buiten gehoorsafstand. Haar moeder zei het vroeger al: “Mensen…

Dit verhaal speelt zich af in een stad die u misschien kent. Of niet. Ook goed. Het gaat in beide gevallen over een man genaamd Hendrik, die op een donderdagochtend besluit dat hij zijn leven gaat veranderen. Nee, dat is niet waar. Híj́ besluit het namelijk niet: Het wórdt voor hem besloten. “Door wie?” vraagt u zich af. Dat is wat ik u langzaam zal…

We zagen het meteen toen we het tuinhek openduwden: het glas van de voordeur lag in scherven. We stapten over het pad, langs de vergeelde hortensia’s die we niet hadden gesnoeid. De deur stond op een kier. We wisten zeker dat we hem hadden dichtgetrokken. Voetstappen in de hal. Zanderige afdrukken richting woonkamer. We hielden onze adem in en luisterden…

1923 begon nat. Regengebieden jakkerden over Nederland, met windvlagen die het water in de grachten tot aan hun stenen randen opstuwden. In de salons van Den Haag uitten de bezoekers hun zorgen over de internationale politiek, het herstel van Duitsland en de Russische communisten. Koningin Wilhelmina…

Ik voel de muren van binnen trillen. Niet bewegen. Hij weet dat hij op de rand staat, dat zijn gedachten als gespikkeld glas door elkaar schuiven. Mijn handen beven - zijn handen? De scheiding vervaagt. De kamer ademt. Of hijzelf ademt. Of ik adem. Stil blijven staan. Thomas herinnert zich hoe alles begon. Hoe ik - hij - de wereld zag als een verzameling…

‘Tom, ik ben moe. Ik wil maar één ding: slapen.’ Susan hangt haar bruidsjurk op een klerenhanger aan de rand van de badkamerdeur. Hij staat erbij en kijkt naar haar borsten in de kanten bh en naar haar benen in de witte hold-up kousen. Haar schoenen liggen bij de deur. ‘Jezus, wat is ze lekker’, denkt Tom. Ieder uur van de dag heeft hij een keer…

Vandaag stemmen we voor de Provinciale Staten en de Waterschappen. En oh, wat zijn er weer veel zwevende kiezers. Ik ben al sinds 22 november 2006 uit gezweefd. Ik stem op de ‘PvdD’, de Partij voor de Dieren. Nee!! Het zijn niet uitsluitend de dieren waar deze partij zich om bekommert! Het gaat de partij om de hele aarde en daarmee dus ook om ons…

‘Landgenoten, welkom op deze persconferentie die u op dit ogenblik live kunt bijwonen op de radio, televisie en internet. De reden dat ik, uw president van dit prachtige land, mij tot u richt, is mijn grote bezorgdheid aangaande alle langdurige, gewelddadige conflicten tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Onze economie lijdt daar enorm onder en…

Nu Jan en Alleman zijn of haar of het ongenoegen ventileert over allerlei gevoeligheden waar ík in ieder geval nog nooit bij heb stilgestaan, voel ik me niet langer bezwaard een probleem onder de aandacht te brengen waar ikzelf tegen aanloop en dat een flinke aanslag op mijn levensgeluk betekent en waarvan ik bovendien overtuigd ben, dat ik wat dat…

De man die naar mijn voordeur loopt, komt me vaag bekend voor. Aan zijn schouder hangt een bruine canvas tas. Als hij mij ziet, steekt hij een hand omhoog en glimlacht. Ik hoor hem rommelen bij de brievenbus. Ik wacht een ogenblik en loop dan naar het halletje. Op de mat ligt een flyer. ‘MASSAGEBED’ is het enige woord dat ik zonder mijn leesbril kan…

‘Een tevreden mens is een onmens’. Ik heb het mijn vader meer dan eens en tijdens verschillende gelegenheden horen zeggen. Misschien heeft hij het zelf bedacht, misschien heeft hij het van een ander gehoord. Gelezen hebben zal hij het niet, want ik heb hem nooit een boek zien lezen. Pas tegen het eind van zijn leven kocht hij af en toe bij ‘Boekenvoordeel…

Veertig jaar had Joop op een Amsterdamse lijnbus gereden. Een maand na zijn pensionering woonden hij en zijn Greet in ‘Doodstil’, een Gronings gehucht, in een boerenhuisje met een stenen stal en wat dieren: twee koeien, twee geiten, een pony en natuurlijk kippen en een haan. Niks mooier dan gewekt te worden door hanengekraai en te ontbijten met vers…

Als de bewoners van het huis op één oor liggen, worden de gebruiksvoorwerpen actief. Net als in de mensenwereld geldt hier ook: soort zoekt soort. De flesopener, kurkentrekker, blikopener en potdeksel opener komen bij elkaar in de keuken. De wc-borstel, afwasborstel, haarborstel en tandenborstel treffen elkaar in de natte ruimte. De scheermesjes, kammen…

Vleeseters verdedigen zich doorgaans met één of meer van de volgende N’s: Natuurlijk - Noodzakelijk - Normaal - Nice Dat iets natuurlijk is - als vlees eten dat al is - betekent niet dat het daarom goed is. Natuurrampen en allerlei nare ziektes zijn ook natuurlijk, maar wie zou dat als argument willen gebruiken dat het goed is dat ze er zijn? Als…