Alle inzendingen van Mohair

‘Als iemand mama’s haar nog goed krijgt dan is dat een genie’, zegt zoon, 8, terwijl hij met geconcentreerde blik het futuristisch uitziende wezen van zijn Lego Bionicle in elkaar zet. Kinderen reageren op hun ouders. De beste feedback krijg je van je kind. Dat voelt haarfijn aan wat er spe...

Net uit bed is het eerste wat zoon, 11, doet zijn koptelefoon opzetten en een filmpje aanklikken. 'Wat heeft die gast voor interessants te vertellen, joh?' reageert zijn vader. ‘Meer dan jij kan ik je zeggen’, antwoordt zoon, zijn stem nog schor van de slaap. Man kijkt geamuseerd. Als de ...

Ik doe open. Er staat een man voor me met een wit pak aan. Het lijkt op een overall. Ook zijn hoofd is bedekt. Voor zijn gezicht draagt hij gaas. Zijn ogen kijken me vanachter het rooster aan. Even ben ik van mijn stuk gebracht. Er klinkt een wijsje in mijn hoofd. ‘Dit is dus mijn beschermpak...

Chagrijnig stap ik mijn bed uit. Op de gang kom ik zoon, 11, tegen. De uitdrukking op zijn gezicht, weerspiegelt de mijne: diep gefronst kijken we elkaar aan. Zijn vader, al ruim een uur op, vraagt of wij wel ergens tegen kunnen. Wat wij ’s ochtends vroeg niet opbrengen, heeft hij ‘s avonds niet...

‘Hebben jullie wel door dat jullie nu echt helemaal alleen roeien?’ zegt zoon, 6, op vaderlijke toon tegen ons. We zitten in een Canadese kano op weg naar Bunnik. ‘Ik doe namelijk helemaal niks’, roept hij triomfantelijk. Man zit achterin, tussen ons in zit zoon. Met zijn zwemvest aan e...

In de gang op de grond tref ik piepkleine flubbertjes aan. Ze lijken nog het meest op opgedroogde verfkloddertjes. Ik pak stoffer en blik, veeg ze bij elkaar, schud ze uit boven de afvalbak. In de keuken op het aanrecht liggen tientallen snippertjes. Ik gooi ze in de afvalbak. Zoon, 6, zit voor h...

We zijn op weg naar het bos, waar man in ieder geval gaat hardlopen. Als we zijn gearriveerd stap ik uit de auto en zet muziek op mijn hoofd. Ik wandel richting de rode route. Man rent voor me uit. Al lopend concentreer ik me op het opzwepende pianomuziekje van Frits Mertens, de tune van het prog...

Met trillende handen vouw ik mijn papier open. Na de laatste klanken van 'Non ho l 'état' van Gigliola Cinquetti, lijkt het nog stiller. Ik richt mijn blik op de mensen in de ruimte maar zie niets. Het lukt me te spreken. Af en toe haal ik mijn neus op, het geluid galmt door de microfoon. Ik...

We staan te wachten in de hal van het verpleeghuis tot de met een Tweemaster beschilderde glazen schuifdeur, zich opent. Het tehuis, sinds enkele weken het onderkomen van mijn moeder. Voorzichtig stappen we naar buiten. Mijn moeder loopt beter dan ooit: de ‘sloffen’ die ze draagt vanwege haar in...

In de etalages zie ik fluorescerend roze, groen, oranje. Tussen het winkelende publiek lopen meiden met twee kleuren haar, piercings in hun neus en oren. Wapperende broekspijpen met rafels, blote buiken, grote blouses en jassen. Jongens met perfecte kapsels, in trainingsbroeken. En blote enkels. Jeu...

De boot genaamd 'Beryl' heeft wind mee maar vaart traag als een slak. Vanaf de andere kant echter snijdt 'Schotsman' snel en messcherp door het water ondanks de volle tegenwind. Met een ruk waait mijn capuchon af. Het water in de rivier staat hoog, ik zie kolkende grijze golven. De uiterwaarden ...

We staan bij de rivier. De ene boot na de andere komt voorbij. Deze heet 'Inconstant'. We kijken hem na. 'Inconstant', wat is dat voor naam? Even googlen. 'Inconstant was een houten volgetuigd zeilschip gebouwd in 1848 op Cape Breton, Nova Scotia, dat later bekend werd als "Plimmer's Ark"...

Aandachtig kijk ik naar het gescharrel van een roodborstje tussen de herfstbladeren in onze tuin. Ik ben net wakker en nog ontvankelijker voor de charme van het 'kerstkaartvogeltje'. De schoonheid van het beestje treft me iedere keer weer. Ik ben niet de enige, voor velen is dit vogeltje een favor...

'Gooi nou toch eens die papiertjes in de prullenbak. Tjonge jonge, je ligt daar maar op die bank. Straks heb je ook nog zes weken vakantie. Volgend jaar ga je maar mooi een vakantiebaantje zoeken hoor...' Verwonderd kijk ik op. Verhip, dat is mijn stem. Zoon, veertien, lacht hard. 'Ja, ik h...

In de verte bij de uiterwaarden klonk het geluid van kwakende eenden. Er kwam een boot aan die me deed denken aan die van Sinterklaas: type klassieke stoomboot met ronde ramen. Hij had flink de vaart erin. 'Domenica' stond er in gouden letters op. Ik voelde een lichte triomf op deze zondag. De Kad...

Snel stap ik mijn huis binnen, werp een blik in de spiegel. Mijn haar half natgeregend, gebleekte plukken steken armoedig af bij een donkere uitgroei. Plooien langs mijn mond, rimpels tekenen mijn wangen, diepe frons boven mijn ogen. Ik wend mijn blik af, luister naar de stem aan mijn oor. 'Het ...

Ze praten over biologische groenten uit eigen tuin. Geconcentreerd eet S haar zelfgemaakte salade uit een bakje. Ook R prikt met haar vork in de groenten uit het door haar meegebrachte tupperware schaaltje. Een beetje schuldbewust neem ik een hap van mijn boterham, een bruine met kipfilet. Snel moff...

Heeft ze koorts? Mijn moeders handen gloeien. Ik probeer de bruine randen onder haar nagels te negeren. Nee, ze zit niet lekker aan de uitdrukking op haar gezicht te zien. Aan haar voeten dikke sokken met noppen. De ene knalroze, de andere fel groen. De kleuren van Doe Maar. Het doet me denken aan H...

De oude man komt moeizaam achter de wc-deur vandaan geschuifeld. Ik sta al een tijdje te wachten in het krappe gangetje van de wagon. Ik schatte in dat ik het vóór station Rotterdam Alexander moest kunnen redden, als die verdomde deur nu eindelijk maar eens open zou gaan. Ik ben op weg naar mij...

Sinds tijden ben ik in winkelcentrum Hoog Catharijne (Utrecht). Ik moet naar rechts lees ik in de routebeschrijving. Tegenover de bakkerij bevindt zich de deur naar het bevolkingsonderzoek borstkanker. Even later sta ik als een arrestant met mijn gezicht naar de muur, klemgezet door een politiea...

Koert krijgt zijn beste ideeën zwemmend, liefst loodrecht vanaf de kust. „Je krijgt geen ideeën zittend op de bank”. Ik luister naar Theo Maassen in gesprek met Koert van Mensvoort (wetenschapper, kunstenaar). Snel sta ik op. De ontbijtborden met kaaskorstjes staan nog op tafel, er liggen krui...

Hoogleraar Ingo Piepers heeft deze oorlog voorspeld. "Als je alle patronen, structuren en wetmatigheden in de opbouw naar een oorlog naar de huidige tijd kopieert, zie je dat er binnen nu en twee jaar opnieuw een grote oorlog moet uitbreken", aldus Piepers in september 2019. Daar zal je 't hebben...

In de brasserie van het verpleeghuis lakt een man de nagels van zijn demente moeder. Op tafel zijn flesje Hertog Jan bier. De jonge vrouw naast hem nipt van haar witte wijn. Het is zondagochtend voor elven. We zijn twee jaar verder en het wordt moeilijker om de sfeer erin te houden. Het ontroert me ...

In talkshow 'M' was Lale Gül uitgenodigd, schrijfster van het boek 'Ik ga leven'. Het gesprek nam geruime tijd in beslag. Ondertussen zat Arnon Grunberg te wachten. Zijn er straks vijf minuten over voor de winnaar van de P.C. Hooft-prijs? Margriet, presentator, sprak raadselachtige zinnen. Onde...

In de Brasserie praat mijn moeder onophoudelijk. Haar betoog lijkt op een grabbelton. We knikken, reageren intuïtief op haar. Het lijkt te werken, ze lacht en ziet er even ontspannen uit. Een bewoonster achter een rollator stopt bij ons tafeltje. We herkennen haar, ze verblijft op dezelfde gang....

De man die denkt met haar getrouwd te zijn loopt voorop, mijn moeder schuifelend achter hem. Mijn broer wil haar begroeten. De man denkt dat het voor hem bedoeld is, kijkt hem vragend aan. Als mijn broer een stap opzij zet, zet de man ook een stap opzij. En nog een keer, als een dans pas op de plaat...

Die ene seconde waarop je in de lucht hangt in totale verbijstering is onbetaalbaar. Het haalt je uit je comfortzone, je wandelroutine, even weet je niet wat je gebeurt, totdat je keihard op het trottoir klapt. Gevoelens van schaamte afgewisseld met ongeloof en diepe pijn, doen je snakken naar adem,...

Twee virussen waren er rond op de afdeling van mijn moeder in het verpleeghuis. Mijn moeder was gisteren jarig. Ik aarzel, maar reis af. Als ik aankom mag ik geen gebruik maken van de Brasserie. Of ik de kortste weg naar de uitgang wil nemen, na afloop van mijn bezoek. Er hangt een foto van mijn moe...

„Goedemiddag dames, lekker aan het tippelen?” Vet Brabants accent, elleboog uit autoraampje. De vrouwen, duidelijk overvallen, lopen enkele meters voor me uit. 'Tippelen', het woord draagt de leeftijd van de gebruiker al in zich. Het blijft stil, dan lachen ze. De man rijdt stapvoets naast hen...

Op dezelfde dag dat de koelkast stuk ging, kreeg ik mijn eerste vaccinatie. Dat kan geen toeval zijn. Sinds de lockdown zie ik verbanden die ik voorheen niet voor mogelijk had gehouden. Of wordt het tijd dat ik weer wat meer onder de mensen kom? Hoewel je met gemak het tegendeel kan beweren. Modern...