Inloggen
voeg je column toe

Columns

De uitslagen

'We eten zelfgemaakte prei-kerrie-soep', besloot ik.
'Dat weet je zeker?' Man keek me aan.
'Ik ga het gewoon proberen, misschien is het wel heel lekker.'
'Wie heeft De Griek gereserveerd?'
'Oh ja, stom, vergeten.'
'En dat vind je zelf niet een beetje griezelig?'
'Welnee', loog ik. 'Ik had twee wijn op toen ik reserveerde, dat is alweer vier dagen terug. Daar komt het door, ik drink bijna niet meer.'

Aan tafel bij de Griek, wachtend op ons eten, namen we het EK door.
'Okee', zei zoon, voorafgaand aan de allereerste wedstrijd van Oranje tegen Polen. 'Welke uitslag voorspel jij?'
'2-1 voor Nederland, door Gapko.' Ik nam een flinke teug van mijn ouzo.
'Gakpo, bedoel je.' Hij grijnsde naar zijn vader.
Na afloop van de voetbalwedstrijd had ik geprobeerd niet al te triomfantelijk te kijken.

'Hoe heb je geslapen?', vraag ik zoon, die tegen twaalven zijn bed uitkomt.
'Met mijn ogen dicht. Jij?'

Ik zei maar niet dat ik slecht had geslapen en 's nachts zelfs had ingelogd op magister in de hoop daar een voldoende te zien staan. Ik kon het niet voorspellen.

Onlangs zaten we gebroederlijk naast elkaar te kijken naar de film Good will hunting. Zie jij 'm nu ook voor de derde keer?' vroeg ik hem.
'Nee, dit wordt de tweede.' Vooral de scène waarin Will de moeilijkste wiskunde sommen oplost, stiekem, op het bord, op de school waar hij werkt als schoonmaker, sprak hem aan.
Weer was ik onder de indruk van Robin Williams als psychiater. Ik meende zoon te zien slikken tijdens de scène waarin hij Will steeds zegt: 'It's not your fault, Will. I, know, zegt Will, It's not your fault, Will.' Tot de tranen over Wills wangen biggelen, de psychiater en Will elkaar omhelzen.
'Jij was ook best geraakt, toch? Tijdens die scène?' vroeg ik langs mijn neus weg. Hij had zijn hoofd geschud. 'Nee, ik vind het gewoon een goeie film. Ik ben geen gevoelsmens.'

Afgelopen dinsdag juichte zoon voor Nederland, maar zeker zo hard voor de winst van Turkije, de wedstrijd erna, solidair als hij is met zijn vrienden. Hij sprong door de kamer.
'Komende zaterdag voetbalt Nederland tegen Turkije', las hij hardop van zijn schermpje.
'Oeh, dat vind ik nog best lastig', liet hij zich ontvallen. 'Misschien kan ik deze wedstrijd beter zonder hen kijken.'

Eindelijk kreeg hij de uitslag van zijn hertoets wiskunde.
'Yes!' Gebalde vuisten in de lucht, ogen gesloten. Daarna rende hij joelend een rondje om de tafel.

Schrijver: Mohair
5 juli 2024


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.7 met 16 stemmen aantal keer bekeken 177

Er is 1 reactie op deze inzending:

Richard Bahl, 4 maand geleden
De bijdragen van Mohair kennen sfeer en zijn met gevoel in tekst vervat. Of de verhalen altijd passen in het stramien van een column, betwijfel ik. De column is - zoals ik het zie - een vorm van een zeer persoonlijke visie op van alles. De inzendingen van Mohair gaan regelmatig over gebeurtenissen op microniveau: het gezin. Daartoe hanteert zij een vaak gebruikte eigen stijl. Deze vind ik af en toe een zekere sleetsheid hebben. Zoon dit, man doet, zoon zegt, man reageert. Ook zijn de gebeurtenissen in de beschrijvingen in mijn beleving vaak wel heel erg micro. Soms ervaar ik de bijdragen als een soort 'trucje' qua toonzetting en vorm. En om die reden kijk ik wel eens uit naar een afwijkende bijdrage van haar. Niettemin lees ik haar graag.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)