Alle inzendingen van Mohair

‘Ik wil, ik wil’ zegt hij. Maarten weet goed wat hij wil. ‘Ik wil het, ik wil het hebben, mama, ik wil het nu’. Net zolang tot hij het begeerde in handen heeft herhaalt hij zich. Ik wil, ik wil’, wat wil ik eigenlijk nog? mijmer ik, terwijl ik hem de soepstengel overhandig. Iets...

Vandaag vaart de veerboot niet. Ik lees op het bord. Geen waarom. Voor mij maakt het niets uit, ik heb geen plannen. Ik sta daar omdat het fijn is om er te staan, bij de rivier, kijkend naar het water. Komt er nog een boot aan? Ik wandel verder op het pad naar links, een paar meter boven de rivier,...

Een reden voor Wilders om aangifte te doen tegen Timmermans kan zijn dat hij de linkse, solidaire, democratische politiek in een kwaad daglicht wil stellen. Hij stelt zich op als een slachtoffer. Een rel als afleiding van waar het echt over zou moeten gaan. Wat is er gebeurd in ons land dat we...

'Gooi nou toch eens die papiertjes in de prullenbak. Tjonge jonge, je ligt daar maar op die bank. Straks heb je ook nog zes weken vakantie. Volgend jaar ga je maar mooi een vakantiebaantje zoeken hoor...' Verwonderd kijk ik op. Verhip, dat is mijn stem. Zoon, veertien, lacht hard. 'Ja, ik...

Beste Ria, ik wil graag feedback op mijn inzendingen. Dus brand maar los. Nee dit is niet cynisch bedoeld, als ik ervan schrik ga ik wel stilletjes in een hoekje zitten huilen dit zien jullie toch niet. Ik vind de leegte die er nu onstaat op inzendingen, zonder cijfersysteem bedoel ik, vervelend...

U heeft besteld? vraagt de man met het jasje van TNT, niet helemaal accentloos. ‘Ah, de fietsbanden’ zeg ik vlot. Die zouden vandaag immers worden bezorgd. Mooi, nog net voordat zoon en ik vertrekken richting tandarts. ‘Een moment, ik ga het pak even uit de wagen halen’. Enkele minuten...

Vandaag is het onvermijdelijke gebeurd. Iemand noemde me oma. ‘Jij bent toch de oma van Maarten?’ klonk het. Even overwoog ik om ja te zeggen, kwam toen bij mijn positieven, zei luid en duidelijk: nee, ik ben zijn moeder’. Vervolgens deed deze jonge vrouw, moeder van een nieuw teamgenootje...

Tijdens het omkleden in het badhokje, kletst zoon wat af. ‘Weet je wat leuk is? zegt hij, terwijl hij zijn spijkerbroek uittrekt. ‘We staan op de bowlingbaan. Dan staan we op een rijtje, iedereen laat zijn blote billen zien. Dan gaan we op een rijtje allemaal poepen. We pakken de drol op en...

Koert krijgt zijn beste ideeën zwemmend, liefst loodrecht vanaf de kust. „Je krijgt geen ideeën zittend op de bank”. Ik luister naar Theo Maassen in gesprek met Koert van Mensvoort (wetenschapper, kunstenaar). Snel sta ik op. De ontbijtborden met kaaskorstjes staan nog op tafel, er liggen...

Zoon en ik zitten aan tafel. Het bordspel ‘Dolfje Weerwolfje’ staat tussen ons in. Ik vind het een waardeloos spel. Teveel regels, teveel wendingen. Zoon loodst ons er doorheen. Hij spreekt me af en toe streng toe. Ik speel liever ‘Mens erger je niet’. Daar hoef ik niet bij na te denken....

Ze zit op haar vaste plek achterin de bus. Om precies te zijn op de tweede rij, nog voor de achterbank, aan de rechterkant. Krant op schoot. Ze is veel meer een gewoontedier dan ze ooit had gedacht. De bus stopt bij de halte halverwege de stad. Hier stapt altijd een bups mensen in. Ze...

Ze zit op haar vaste plek achter in de bus. Op de tweede rij, nog voor de achterbank, aan de rechterkant. Krant op schoot. Het is koud vanochtend. De bus stopt bij de halte halverwege de stad. Hier stapt altijd een bups mensen in. Ze tuurt even naar buiten, ziet een meisje staan met blote voeten...

Direct uit mijn werk haal ik mijn zoon op van de BSO. We reizen dit keer met het openbaar vervoer. Bij de laatste halte stappen we de tram uit. Eigenlijk wilde Maarten met de bus naar huis. Met bus 77 om precies te zijn. Bus 77 rijdt echter om het half uur en was net vertrokken. Bus 74 was ook een...

Het plaatselijke Sufferdje komt door de brievenbus. Maarten pakt ‘m op en leest, terwijl hij naar me toe loopt. Die vrouw ken ik, zegt hij met overtuiging. Oh? reageer ik gedachteloos. Ja, die werkt bij de Gemeente. Ik stop waar ik mee bezig ben, kijk hem peilend aan. Ja, knikt zoon nog eens....

’Ik vond de les saai, toen maakte ik okselscheetjes. Juf Jolanda stuurde me de klas uit’. Zoon vertelt het terloops terwijl hij geconcentreerd zijn frietjes een voor een door de fritessaus haalt. Oh, en toen?‘Toen mocht ik bij juf Sandra in de klas bij groep 7 en 8.’ Een grote klodder...

‘Als iemand mama’s haar nog goed krijgt, dan is dat een genie’, zegt zoon terwijl hij met geconcentreerde blik, het futuristisch uitziende wezen van zijn Lego Bionicle in elkaar zet. Kinderen reageren op hun ouders. De beste feedback krijg je van je kind. Dat voelt haarfijn aan wat er...

‘Als iemand mama’s haar nog goed krijgt dan is dat een genie’, zegt zoon, 8, terwijl hij met geconcentreerde blik het futuristisch uitziende wezen van zijn Lego Bionicle in elkaar zet. Kinderen reageren op hun ouders. De beste feedback krijg je van je kind. Dat voelt haarfijn aan wat er...

Chagrijnig stap ik mijn bed uit. Op de gang kom ik zoon tegen, de uitdrukking op zijn gezicht, weerspiegelt de mijne, diep gefronst kijken we elkaar aan. Zijn vader is al ruim een uur op, vraagt of wij wel ergens tegen kunnen. Wat wij ’s ochtends vroeg niet opbrengen, heeft hij ‘s avonds niet...

Ik sta buiten in onze voortuin. Even maak ik vertwijfeld een rondje op de plaats. Ik heb zojuist de jute zak voor onze deur gezet, hard gebonsd en lang op de bel gedrukt. Zal ik nu snel naar binnen gaan, de trap oplopen en dan net doen alsof ik op zolder was? Of neem ik toch een run het tuinpad...

Ik kom binnen, loop door naar de huiskamer en zet mijn rugzak met boodschappen even voor me op de grond. ‘Haai’, begroet ik joviaal de pluche speelgoedhaai die op de bank ligt. Er is verder niemand thuis. T. is naar zijn werk en ons kind is op school. Soms vraag ik me af of ik wel goed snik...

Zoon gaat sinds een paar weken op de maandag en vrijdag weer naar school. Op de fiets, als vanouds. De lesuren zijn teruggebracht tot een half uur. Niet de brugklassers sjouwen met hun zware rugzak over de gang op weg naar de volgende les, maar de leraren verplaatsen zich. Op de donderdag spreken...

We stonden net in de kamer, toen de vrouw binnenkwam. Mijn moeder zag haar bank, herkende haar lamp, keek me vragend aan. Mijn broer zette de stoelen om de vertrouwde eettafel. De vrouw stak van wal om ons te berispen op de grote hoeveelheid spullen, dit kon zo niet. Ik voelde mijn hoofd gloeien,...

Ik loop het water in. Er zwemt verder niemand. Het is koud, ik denk aan de Noordzee, Hoek van Holland, het strand. Voel ogen in mijn rug branden, dus ik zet door, neem een halfslachtige duik en ga kopje onder. Mijn hart bonkt. Als een bezetene zwem ik heen en weer. Als ik even ga staan, zak ik weg...

Ik haal mijn zoon op van de bso. ‘Papa is er niet’, zeg ik, ‘die eet samen met zijn collega’s, in de stad’. ‘Maar ik wil hem vertellen over het vrachtschip wat ik heb gemaakt van K’nex, samen met Michael’, zegt hij sip. ‘Misschien kun je dat morgenochtend doen bij het ontbijt’,...

Ik sta geklemd tussen een Duitse dame gekleed in een framboosroze skipak (ik schat jaren negentig vorige eeuw) met een grijze muts op haar geblondeerde haren, en een goed geconserveerde Oostenrijker van een jaar of zestig. Mosgroen jack, snordragend. De geur van zijn after shave prikt in mijn...

We zijn zojuist in de blauwe ‘tramwagon’ van de skilift gestapt die ons steil omhoog naar de Zugspitze zal brengen (met 2962 meter hoogte de hoogste berg van Duitsland, ligt in Zuid-Beieren, op de grens tussen Duitsland en Oostenrijk). Ik sta geklemd tussen een Duitse dame gekleed in een...

Mensen lijken op elkaar in hun gevoelens. We willen uniek zijn en denken regelmatig dat we gevoelens of reacties hebben die raar of bijzonder zijn. Het frappante is dat we ons het best laten geruststellen door voorbeelden waaruit blijkt dat we niet de enigen zijn die zich zo voelen. Dat we niet...

Mensen lijken op elkaar in hun gevoelens. We willen uniek zijn, denken dat we gevoelens of reacties hebben die raar of bijzonder zijn. Het frappante is dat we ons het best laten geruststellen door voorbeelden waaruit blijkt dat je niet de enige bent die zich zo voelt, dat je niet uniek bent, maar...

'Er liepen twee vrouwen met dezelfde citroengele slaapzakjas aan. Zelfde donkerblauwe spijkerbroek, zelfde gepoederde haar.' Met een volle krat boodschappen loopt mijn man in grote stappen naar het aanrecht. Al pratend legt hij de pakken yoghurt een voor een in de koelkast. 'Ze stonden achter...

‘Ik spoor niet’ staat er op zijn gele shirt met blauw NS logo. We staan op het punt om een bezoek aan zijn moeder te brengen. Mijn vriend en ik draaien meestal om de hete brij heen. In de loop der jaren is gebleken dat als een van ons serieus iets aan de kaak stelt of wil bespreken dit...