Alle inzendingen van Mohair

Ik pak mijn blocnote en schrijf. Pion alleen recht vooruit, slaan: diagonaal. Loper diagonaal, zover als kan. ‘Schaakmat betekent…?’ ‘Tijd voor bier’ antwoordt man. Nee, ik heb geen enkele aflevering van ‘The Queens Gambit’ gezien. Om zoon, twaalf, achter zijn gamescherm vandaan te...

Heb je een plan? vraagt T. Ik sta met mijn jas aan, klaar voor de start om in de tuin te werken. Ik heb naar dit moment uitgekeken. Ons project: samen de appelboom rechtzetten. De appelboom, die al een aantal jaren van verticale stand richting horizontaal zakt. Dit komt omdat de boom nooit is...

‘Mama, ik kan er makkelijk op fietsen, alleen je zadel staat te hoog’. Ik weet dat hij liefst zou ruilen van fiets. Zoon, elf, heeft een prima fiets. Vorig jaar nieuw gekocht. Ik weet een leuk onderwerp voor aan tafel, zei hij een week geleden. Verwachtingsvol keken we hem aan. Ik wil een...

Maarten rent de roltrap op. We volgen bedaard, stappen uit op de tweede etage. Zoon neemt de roltrap weer naar beneden. We kijken hem na. Kom je zo weer terug, gebaar ik naar hem. Hij doet het nog een keer. We wachten. Bovengekomen, schiet hij zigzaggend de winkel door. Zijn energie is...

Hugo, de man rechts van haar, sloeg een paar keer dreigend op de tafel met het racket gemaakt van schuimrubber. ‘Zo gaan we hier met elkaar om’ zei hij. Zijn iets geaffecteerde stem verraadde ironie. Zou zij dit ook horen? De mannen aan de overkant, lachten verlegen. De linker, zou een broer...

'We zijn rijker, veiliger en leven langer dan ooit', lees ik in een interview met Tim Fransen, cabaretier en filosoof. 'De keerzijde daarvan is dat de wereld van nu wankelt. Bijvoorbeeld door de aanwezigheid van destructieve wapens.' Ik moet denken aan de recente aanval van Iran....

Ze knikt tegen de huilende vrouw tegenover haar. Peinzend kijkt ze naar het verwrongen gezicht. Haar magere hand omklemd het zakdoekje, waarmee ze onder haar ogen poetst. Ze ziet er ontredderd uit. Nee, het had geen enkele zin te duiden naar de realiteit. Nog niet. Wilt u koffie, vraagt ze...

Ze knikt tegen de huilende vrouw tegenover zich, kijkt naar het verwrongen gezicht, haar magere hand omklemd het zakdoekje waarmee ze onder haar ogen poetst. Nee, het had geen zin te duiden naar de realiteit. Nog niet. 'Wilt u koffie?', vraagt ze haar. ‘Graag mevrouw, zeg maar Sylvia.' Haar...

Aan een tafeltje in de buurt, zitten twee jongens met hun moeder. De moeder zit met haar rug naar ons toe. Ze kijkt, net als wij, naar het meer. Zoon bestelt een puntzak met friet. ‘Lekker met een salade erbij?’ sporen we hem aan. 'Nee, maar ik neem chocomel en misschien nog een ijsje’ stelt...

Ik loop op de dijk. Een man komt me tegemoet, maakt voorzichtige stappen achter een rollator, tegen de wind in, zijn rug gebogen. Hij draagt een knalrood ski-jack, klemt een forse sigaar tussen zijn lippen. Met deze windkracht een prestatie. De sigaar als beste vriend, die kun je wel gebruiken bij...

Die ene seconde waarop je in de lucht hangt in totale verbijstering is onbetaalbaar. Het haalt je uit je comfortzone, je wandelroutine, even weet je niet wat je gebeurt, totdat je keihard op het trottoir klapt. Gevoelens van schaamte afgewisseld met ongeloof en diepe pijn, doen je snakken naar...

Ik sta bij het water. Een verademing, de rivier zo dichtbij. Aan de overkant de contouren van Vianen. De Grote Kerk, de Pannenkoekenboerderij. Ik zie een clubje koeien mooi gegroepeerd in het zand liggen. Paar meter verderop, nog iets dichter naar het water toe, een torenhoge boom. Ik herken de...

Mijn moeder belde mijn broer om te vertellen dat haar telefoon het niet deed. Zaterdag hadden we onze jaarlijkse familiedag. Dit keer was mijn neef aan de beurt voor de organisatie. Het was een zonnige dag in een prachtig stadje, ’s avonds aten we buiten aan een lange tafel op een plek in een...

Ze is klein, tenger en prachtig om te zien. Ze lijkt zich hier niet van bewust. Ernstig kijkt ze me aan, zucht eens diep. ‘Wat wel lastig is, hij is een podiumkind’. Ik kijk haar vragend aan. ‘Bij ons op school heb je allerlei groepen. De alto’s hangen altijd op het podium rond. Hij is...

In de gang op de grond tref ik piepkleine flubbertjes aan. Ze lijken nog het meest op opgedroogde verfkloddertjes. Ik pak stoffer en blik, veeg ze bij elkaar, schud ze uit boven de afvalbak. In de keuken op het aanrecht liggen tientallen snippertjes. Ik gooi ze in de afvalbak. Zoon, 6, zit voor...

Snel leg ik de krant naast me op de bank en ren naar het toilet. Ik ruk de bril omhoog, maak het bekende geluid van overgave en gooi in twee schokkende bewegingen van mijn middenrif een halve liter bruin vocht in de pot. Bibberend blijf ik nog even hangen. Even daarvoor las ik in mijn favoriete...

Ik vind je er mooi uitzien hoor mama, zegt mijn zoon ernstig. Oh ja, vraag ik. Ja, knikt hij, ‘je lijkt op een boomkikker, die heeft ook van die rode bolle ogen’. Waarna een bulderende lach van zijn papa klinkt. Ik monster mezelf in de spiegel, zet mijn vierentwintigjaar oude...

De huisarts staat in de deuropening van de wachtruimte en spreekt nadrukkelijk zijn naam uit met een rollende r. Ik grijp snel mijn spullen bij elkaar en pers er een: ‘dat zijn wij’ uit. Maarten kijkt even op en het lijkt erop dat hij eerst het krukje van de peuterleestafel even terug wil...

Ik voel ‘m al aankomen. Dit bericht, dat ik vanochtend in de krant las, gaat kritiek opleveren. En wel aan het adres van De Hulpverlening. Ik ga hier niet mijn- voor- de- handliggende reactie geven op dit doodsbericht. Ik ben moeder van een peuter en ik deel mijn reactie met die van de rest...

In de etalages zie ik fluorescerend roze, groen, oranje. Tussen het winkelende publiek lopen meiden met twee kleuren haar, piercings in hun neus en oren. Wapperende broekspijpen met rafels, blote buiken, grote blouses en jassen. Jongens met perfecte kapsels, in trainingsbroeken. En blote enkels....

„Kom maar, kom maar naar beneden”. Als ik naar boven loop, zit er een vreemde poes op de zoldertrap. Man fluistert naar de kleine poes met grijze tijgerprint en witte pootjes. Poes staat als bevroren op de derde tree van de open trap, vastbesloten weg te rennen, terug de zolder op. Onze zolder...

Heb je wel genoeg ‘welbehagen’ Moon, mompelt T. als hij mijn gekuch en gesteun hoort. Het is midden in de nacht en ik steven af op de zoveelste verkoudheid dit jaar. Het is een week voor kerst en ‘welbehagen’ staat voor kerstsfeer, in het bijzonder onze houten kerstster met lichtjes die...

De twee broers Maarten en Frank Meester zijn te gast bij Wim Brands, in zijn programma ‘Boeken’. Beide broers zij filosoof. Ze vertellen over hun nieuwe boek, getiteld ‘Meesters in het hier en nu’. Maarten vertelt. Waarom wordt het nieuws zo gehypt? Omdat we zo’n klein bewustzijn...

Op een stoel, haar hoofd achterover, mond open, zit mijn moeder, diep in slaap. Haar eens zo strakke coupe in een warrige kuif. Ze schrikt wakker. Met slaperige glimlach, haar ogen half dicht kijkt ze naar ons. Ze probeert op te staan. Op haar zwarte broek vlak bij haar kruis zitten witte vlekken....

‘Dit is juist wie je bent Yvonne’, zeg ik hardop tegen het televisiescherm. Yvonne, de naamgenote van de presentatrice van ‘Boer zoekt vrouw’, kan zichzelf niet laten zien, zegt ze. ‘Ik kan wel spontaan zijn, maar het lukt me nu niet’. Boer Gijsbert vindt dat als ze een kans...

Mijn moeder loopt op dikke sokken met rubberen noppen. De zon schijnt fel in de Brasserie, ondanks de raamwering. De enorme varen lijkt extra groen. Voorzichtig schuift mijn broer haar stoel aan. Ik schuif de lusjes van mijn oren, leg het mondkapje op tafel. Mijn moeder praat er op los. Geen...

Snel stap ik mijn huis binnen, werp een blik in de spiegel. Mijn haar half natgeregend, gebleekte plukken steken armoedig af bij een donkere uitgroei. Plooien langs mijn mond, rimpels tekenen mijn wangen, diepe frons boven mijn ogen. Ik wend mijn blik af, luister naar de stem aan mijn oor. 'Het...

'Mama, je bent een vergetelijke vrouw' sprak zoon me laatst ernstig toe, toen ik de oplader van mijn laptop weer eens niet direct kon vinden. Ik vond het een mooie uitspraak, keek hem getroffen aan. En ik heb een onvergetelijke zoon, antwoordde ik. Ik kon hem nog net een knuffel geven, voordat ik...

Twee virussen waren er rond op de afdeling van mijn moeder in het verpleeghuis. Mijn moeder was gisteren jarig. Ik aarzel, maar reis af. Als ik aankom mag ik geen gebruik maken van de Brasserie. Of ik de kortste weg naar de uitgang wil nemen, na afloop van mijn bezoek. Er hangt een foto van mijn...

We staan te wachten in de hal van het tehuis, tot de glazen schuifdeuren beschilderd met een Tweemaster, zich openen. Voorzichtig stappen we naar buiten. Ze loopt beter dan ooit, de ‘sloffen’ die ze draagt vanwege haar ingezwachtelde onderbenen, geven haar ruimte. Ze leunt op mijn arm....