Alle inzendingen van Nico Noorman

Zuidlaren is een esdorp. Het dorp bestond uit de brink, met de statige eiken- en beukenbomen, met daaraan vastgeplakt de oude kern waar, in het begin van de jaren vijftig, aan de periferie de nieuwbouw voorzichtig op gang was gekomen. Toen wij van Groningen naar Zuidlaren verhuisden kwamen we in...

Op snert kon het hele gezin zich dagen verheugen. Prins Bernhard was er ook dol op dus wij verkeerden in goede kringen wat onze smaak betrof. De grote pan ging ’s morgens vroeg al op het vuur zodat de hele dag de geuren van de veelbelovende avondmaaltijd door het huis trokken. De soep werd...

Er woonden uiteraard veel gezinnen in de Oranjelaan waar wel het een of ander over te verhalen valt maar dat komt later. Eerst steek ik even de straat over, langs ons voetbalveldje en de ‘dikke steen’ naar de Margrietlaan. De ‘dikke steen’ zoals we de enorme zwerfkei noemden, had een...

Mijn vijf jaar oudere broer gedroeg zich meestal als een brave jongen. Toch had hij af en toe de neiging, in zijn verder gezapige leventje, mij als gewillig slachtoffer uit te zoeken voor één van zijn snode plannen waarbij hij wel zo slim was dat mijn vader hem achteraf nooit de schuld in de...

Een honderd meter verwijderd van ons huis, aan de overkant van de straat, woonde meester Bokelmann. Hij was een vrij lange magere man en verder was er niet veel spannends aan hem op te merken behalve dat hij af en toe wat krom liep door een sluimerende hernia. Hij had een hoogblonde vrouw, die om...

Mijn vijf jaar oudere broer was een bijzonder schepsel. Hij deed alles minstens tien keer beter dan ik. Hij behoorde tot de besten van zijn klas en zittenblijven, zoals ik later herhaaldelijk deed, was er niet bij. Ik trok niet veel met hem op omdat het leeftijdsverschil daarvoor net iets te groot...

Als vierjarige verhuisde ik van Groningen naar Zuidlaren. Mijn vader werd na z’n Indië periode overgeplaatst naar de Adolf van Nassaukazerne in het dorp. De kazerne was vlak voor de oorlog gebouwd toen Adolf nog een geschikte naam was. Over die Indië periode heeft hij niet veel verteld. ...

Meester H. was het hoofd van de Christelijke LO en ULO in het schilderachtige esdorp Zuidlaren gelegen op de Hondsrug in de kop van Drenthe. Hij kwam tot ons neergedaald uit het kleine Groningse dorp Loppersum als de verpersoonlijking van Onze Lieve Heer. Streng en rechtvaardig maar soms ook...

Ik had de onhebbelijke gewoonte om geen huiswerk te maken. Ik had wel wat beters te doen in m’n vrije tijd. Dat was niet volgens de spelregels van de school en al helemaal niet volgens de regels van het Hoofd der School en dat is mij op zekere dag op een niet mis te verstane wijze duidelijk...

Dat schrapen van de keel was ook een belangrijk ingrediënt van een grap die hij eens vertelde. Het ging over een weddenschap tussen drie mannen waarbij degene zou winnen die de grootste fluim, dat woord bezigde hij, kon produceren. De eerste, een stevige gezette man, schraapte zijn keel en spoog...

En dan z’n dochter die achter mij zat, daar zou ik op terugkomen. Het gezin van meester H. was met flink wat kroost gezegend. Lida, die bij mij in de klas zat, was de jongste geloof ik. Haar broer Albert had ook bij mij in de klas gezeten. Echter door mijn eerder vermelde gebrek aan inzet en...

Een paar keer zijn mijn vader en ik samen wezen vissen. Dat was niet zo maar een vispartijtje nee dat werd goed voorbereid. De avond vooraf was mijn vader al bezig mooie deegballen te kneden van brood en een beetje koffiemelk. Van havermout, oud brood en melk werden stevige voerballen gemaakt....

‘Zo nu eerst een kop koffie’ zei mijn vader die daaraan, naast zijn Caballero, behoorlijk verslaafd was mede omdat andere verslavende middelen in die tijd nog niet zo voorhanden waren en drank te duur was. Later, na zijn hartproblemen, nam hij elke avond twee glaasjes vieux. Dat moest van de...

Eén van mijn favoriete bezigheden was vissen en dit bij voorkeur op paling. Voor het avondeten werden de pieren met een schop uit de grond getrild. Dat was nog een ware kunst want je moest natuurlijk wel weten waar je de schop de grond in moest duwen en hoe je moest trillen. Ik was daar, na jaren...

Kooistra woonde links van ons en aan de andere kant woonde de familie Klop. Klop was politieagent en beschikte over een dienstgeweer. Dat geweer is een keer zeer oneigenlijk gebruikt om buurman Kooistra een handje te helpen. Kooistra had een oude kat die wat mankeerde en die eigenlijk een spuitje...

Naast het vissenverhaal speelde mijn vader ook een hoofdrol bij het vlooienprobleem. Hij heeft de moord op één van onze katten op zijn geweten al was het geen moord met voorbedachte rade. Twee katten hadden we en het waren eigenlijk mijn katten omdat de rest van de familie nou niet bepaald...

Op een mooie zomermiddag verscheen er een auto in de Oranjelaan die voor onze deur stopte. Het was oom Ebel met z’n vrouw tante Truus. Ebel was een oudere broer van mijn vader en had door zijn vooruitziende zakelijke blik redelijk fortuin gemaakt met het drukken en verspreiden van ‘De Groninger...

Zuidlaren was natuurlijk meer dan de Oranjelaan. Een jaarlijks terugkerend feest was de Zuidlaarder paardenmarkt waarvan we op school leerden dat het de grootste paardenmarkt van West-Europa was. Het is maar dat u het weet. Buiten de paarden was er ook een hele week kermis en ik kon me daar...

Toen ik een jaar of acht was voltrok zich een klein drama op de markt dat een grote invloed had op ons gezinsleven en vooral op mij. Mijn moeder was op een avond met m’n oudere zus nog even naar de kermis gegaan. Het was zoals gewoonlijk behoorlijk druk en ze wilde de kortste weg nemen door over...

Op de kermis had je natuurlijk wel wat geld nodig want anders werd het toch wel een beetje een saaie boel. Dat geld verdiende ik met bessen en aardbeien plukken bij een fruitboer in de buurt van Tynaarlo. Dat was in meerdere opzichten dus een vruchtbare bezigheid te noemen. De verdiende munten...

Geregeld ging ik in de zomervakantie een paar weken naar mijn tante Annie in Groningen. Ze woonde met haar dochter aan de Louise Henriëttestraat wat ik wel deftig vond klinken. Oom Pouwel, haar man, was al op jonge leeftijd overleden en ze is nooit hertrouwd. Mijn eerste grote liefde was het...

Elselien, de dochter van mijn Tante Annie, had een platenspeler en ze had net een plaatje van Jaques Brel gekocht toen ik in de zomer weer kwam logeren. Die Brel bezong het Vlaamse platte land met een sterk Frans accent maar het was goed te verstaan. ‘Het Vlakke Land’ was de titel van het...

Ik maakte indruk op de buurmeisjes, Marjan had nog twee zussen, door mijn uitgebreide ornithologische kennis. Ornithologie is een moeilijk woord voor vogelkennis. De zusjes kenden maar twee soorten vogels. Grote mussen en kleine mussen. Mus is trouwens piaf (zie vorige verhaal) in het Frans maar...

Sinds het DNA verwantschapsonderzoek in de zaak Vaatstra tot een mogelijke oplossing heeft geleid is de discussie over het verplicht afstaan van DNA voor een landelijke DNA bank weer opgelaaid. Al vermoed ik dat een DNA bank met als doel het oplossen van misdrijven een relatief kort leven beschoren...

Het moet maar eens gezegd worden. Het BN’er onkruid woekert de laatste jaren ongeremd voort en vervuilt de hele omgeving waar het opduikt en opduiken doet het overal. Een afdoende pesticide schijnt nog niet ontwikkeld te zijn zodat BN'ers te pas en te onpas al hun dagelijkse beslommeringen over...

Een vriendin van mijn vrouw had weer eens wat gewonnen bij de postcodeloterij. Zelf winnen wij nooit iets bij de postcodeloterij omdat ik te beroerd ben om ons lot over te laten schrijven naar ons huidige adres. Al die ‘prijsjes’ vallen dus in de bus bij de nieuwe bewoners van ons oude huis en...

Gefeliciteerd Paus Franciscus. Zijn eerste daad zou zijn bekering moeten zijn. Iedereen weet toch dat God gereformeerd is.

Er werden collectanten gezocht voor een actie waaraan zelfs een heel televisieprogramma gewijd zou worden. De actie had de naam ‘Open het Dorp’. Gehandicapten zouden bij elkaar in een nieuw te bouwen dorp worden gepropt ergens in de buurt van Arnhem. Een arts genaamd Arie Klapwijk had het...

Ja ik heb er ook één gehad. Het is alweer zo’n 15 jaar geleden maar de indruk heeft nog niets aan kracht ingeboet. Het was een mooie zomerse dag en ik was op m’n werk. Geregeld ging ik naar de kelderruimte om daar wat proefjes te doen. Zo ook die bewuste dag. Vanaf de eerste verdieping ging...

Kleine terugblik 2012. Hij kon er wel een boek over schrijven. Hij heeft spijt van alles wat hij ons en de waarheid heeft aangedaan. Hij heeft zoveel spijt dat hij er een nieuwe publicatie tegenaan heeft gegooid om het allemaal uit te leggen. Helemaal zelf geschreven. Ik vind het wel mooi als...