Logeren
Geregeld ging ik in de zomervakantie een paar weken naar mijn tante Annie in Groningen. Ze woonde met haar dochter aan de Louise Henriëttestraat wat ik wel deftig vond klinken. Oom Pouwel, haar man, was al op jonge leeftijd overleden en ze is nooit hertrouwd.
Mijn eerste grote liefde was het buurmeisje van mijn tante. Ze heette Marjan en rook altijd bijzonder fris uit de mond door veelvuldig tandpastagebruik. Als ik naast haar liep probeerde ik ongemerkt wat van die frisse geur op te vangen want zoenen deden we niet. Het was meer een platonische liefde die zich voltrok van mijn 9de tot mijn 12de jaar denk ik. Het gevoel was er niet minder om. Heftige emoties borrelden bij me omhoog als ik haar zag. Onze liefde bestond uit het samen wandelen in buurt en af en toe fietsen we ook naar het openluchtzwembad 'De Papiermolen' aan de andere kant van de stad.
De dochter van mijn Tante was een jaar ouder dan ik en kon heel goed leren. Tenminste dat werd door iedereen beweerd dus ik had geen reden om daaraan te twijfelen. Ze ging dan ook naar de HBS hetgeen binnen onze familie een unieke gebeurtenis was. Pianospelen kon ze ook en ze had de euvele moed om samen met mij een stukje voor 'vier handen' in te gaan studeren. In het Frans heette dat 'quatre mains' hetgeen ik een veel mooiere benaming vond omdat het beter tot uiting bracht hoe moeilijk het wel niet was om dat onder de knie te krijgen.
Ik had nog nooit een piano aangeraakt en kon geen noot lezen laat staan spelen. Dat gaf niets, zei ze. Ze zou het mij voordoen en dan kon ik het naspelen. Ik vond het wel een poging waard en probeerde zo goed als mogelijk haar aanwijzingen te volgen. Na een lange martelgang konden we uit eindelijk een klein stukje, bijna zonder fouten, spelen. Dat was een grote overwinning. Ik was toegetreden tot de orde der pianospelers. Later kon ik ook nog 'De Heilige Stad' aan mijn repertoire toevoegen maar daar bleef het voorlopig bij.
Een veertigtal jaren later heb ik nog echt pianoles gehad van ene Jan Meiborg in Groningen. Dat werd echter geen groot succes omdat op onverklaarbare reden er altijd weinig piano werd gespeeld maar daarentegen veel gekletst. 'Je hebt ze weer makkelijk verdiend' zei ik dan tegen hem aan het einde van de les. We spraken over van alles en nog wat maar vooral over het vrouwelijk schoon en alle daaraan gekoppelde ellende.
(wordt vervolgd)
hotmail.comGeplaatst in de categorie: algemeen
Logeren
129
Geef je reactie op deze inzending:
Mooi verhaal overigens, Nico.