Alle inzendingen van i.Broeckx

Aan het begin van de lange laan, wachtend op het voertuig dat ongetwijfeld zou arriveren, in de tropenzon, had de tante "aan wie het leven niet onopgemerkt voorbij was gegaan" volgens eigen zeggen, geluisterd naar het verhaal van de nicht over haar onbeantwoorde liefde en ze had als weinigen begre...

De welhaast negentiende-eeuwse foto's, vervaardigd door een vooraanstaand fotograaf, die haar lang-overleden ouders tonen; statig, trots en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar ...

Tot mijn verrassing trof ik in de brievenbus een dezer dagen een klein, leren etui aan waarvan ik dacht dat het een boekje zou bevatten. Echter, toen ik het opende, kwam een loepje tevoorschijn, een curieus instrumentje van helder glas afkomstig van een vriendin die de natuurwetenschappen bestudeert...

We dromen er allemaal wel eens over dat we ons eindexamen over moeten doen.... De beproeving en de uitdaging waren destijds groot maar het papier met de welhaast gekalligrafeerde kapitale letters en de vele handtekeningen bewaar ik nog altijd. De spanning liep op in het lokaal waarin de scholier...

...en zo herinner ik me mevrouw A., mijn protegée gedurende drie lange jaren, zo onschuldig, zo eenzaam en zo oud en haar zwarte knuffeldier, genaamd Moriaantje dat zij eens gewonnen had in een loterij, meestal haar enige "gezelschap". Ver van alle corruptie, van alle kwaadaardigheid en van het he...

In de supermarkt kreeg ik plotseling het vermoeden dat mijn sleutel, die zich toch zou moeten bevinden op de bodem van de jute tas waarin ik mijn boodschappen had opgestapeld (het bruine brood, de smeerkaas, de kersen) kwijt was En inderdaad, toen ik de tas na het afrekenen leegruimde, bevond zich ...

Een nieuwe zomer legt zich over de wereld en vermoedelijk is dit de laatste zomer van haar leven... Zij hield zozeer van wat zij placht te noemen "die lange schaduwen" alsof haar hele vocabulaire dat toch gescherpt en bijgesteld was door haar jarenlange studie van de Engelse taal uit deze ene, ge...

In de hooggelegen spier, in de tedere spier die mij dierbaar is als mijn lichaam en die mijn schouder bekroont, is het fragiele naaldje geplant. De moordende, levensgevaarlijke ziekte die steeds meer terrein won kan mij waarschijnlijk nu niet meer overvallen. Maar misselijkheid en koude rillingen zi...

Hij strompelt voort bij het station en draagt in de delta, in de driehoek die mannen tussen de benen hebben een vod, een groene, neerhangende doek. Hij lijkt vertwijfeld, wanhopig, maar ook verdwaasd en verward. Voorbijgangers kijken nu eens mededogend, dan weer spottend in zijn richting. Zo zijn...

Kijkend naar de opgewekt rondwentelende wieken van de Kerkhovense Molen in Oisterwijk die we vandaag met de "Opstapbus" bezoeken, bedenk ik hoe ik als kind gefascineerd was door molens (alsmede door de rustig bedaard "voortvarende" rijnaken op het kabbelende zwarte water van het Wilhelminakanaal...

Er is een goede busverbinding naar Waalwijk, naar de vaccinatielocatie die ik van de vorige gelegenheid ken, maar de route voert wel door industrieterreinen en langs meubelboulevards waarvan men niet bepaald in een uitstekende stemming komt...De weg voert tevens langs de merkwaardig aandoende koepel...

De afstand tussen de Nassaustraat in Tilburg en Café-Zaal "Bierings" aan de Goirkestraat is te voet gemakkelijk te overbruggen. Het weer is ronduit schitterend maar binnen bij "Bierings" zijn de wanden gelardeerd met donkere panelen. Ik heb me tot de groep van eenzamen bekeerd en bekend omdat...

Wondschok Ik had je aan mijn hart geketend als mijn kostbaarste verworvenheid, maar je scheurde je los De gapende wonden schrijnen en pijnigen mij Mijn rode rozen konden niets verzachten, niets vergoeden Ik strek mijn handen uit; tevergeefs grijp ik in de leegte om mij heen wrok en rancune he...

Men kan er niet over klagen dat Drogisterij "Erica" aan de Oude Markt in Tilburg niets te bieden zou hebben....Uit het rijke assortiment koos ik slechts twee tubes douchegel die voor een man geschikt zouden zijn, want; hoe men het ook wendt of keert; mijn broer is een man.... Allen zijn gekomen...

In de sfeerloze en troosteloze winkelgalerij aan de Westermarkt in Tilburg bevindt zich eveneens een bescheiden kapsalon waar men in grote spiegels zijn verouderde gezicht, gelardeerd met rimpels en vlekken, kan bekijken. (Door het wazige beeld in mijn eigen spiegel was me het craquelé van mijn hui...

Met de mevrouw met de wellicht door leed doorgroefde wangen bezet ik een tafeltje aan de Piushaven dat geflankeerd wordt door het diepe, ondoorgrondelijke water. Verdriet komt aanrollen als een onweer dat de wereld overvalt of als een lawine die van een berg afrolt. Mijn tranen betreffen de vo...

De "Buitenplaats" als ik het zo mag noemen ofwel het restaurant met sfeervol terras bij het huisje van Peerke Donders in Tilburg Noord was afgelopen zondagmiddag overhuifd door zwarte parasols die ons tevens beschutten voor mogelijke regen. Hier wapperen de Nederlandse en de Surinaamse vlag "bro...

Altijd als zij het papier tevoorschijn haalde met daarop de details van het testament; de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen.... Het was, juri...

Nu is dan op het indrukwekkende bouwwerk op ons Stadhuisplein de trotse naam "Tilburg", vergezeld van het logo met de drie torens aangebracht. Lange tijd sloofden stoere gehelmde heren zich uit om dit majestueuze resultaat te verwezenlijken. Achter deze imposante gevel, destijds nog niet gereno...

Het is eind mei en een nieuwe zomer kondigt zich aan met milde en hoge temperaturen maar na twintig jaar kwelling kan zij de zomer niet meer verwelkomen en zelfs een heel zwakke wind is te heftig voor haar getormenteerde lichaam, dus rusten we uit in haar stadstuin waar de vele prachtige bloeiende p...

Op de eerste schooldag had mejuffrouw H. in de cognackleurige trui alle kinderen en ook mij de hand gereikt en had ik in het speelkwartier gebivakkeerd tegen de gelaagde muur van het houten gebouw dat onze lagere school huisvestte. Om het mooie, gehaakte bolerootje dat ik droeg, zouden klasgenoten m...

"Het voelt" zegt men op de websites, in de media en in de damesbladen "Het voelt zus of zo" De vraag is: Wat voelt men dan en is men zich werkelijk wel van iets bewust? Trekt men eigenlijk wel de bonte, geschakeerde waaier, de harmonika of het pandemonium van de gevoelens open? Voelt men lief...

In een zelfgemaakte bontgekleurde voile jurk fietste ik onder begeleiding van Hem bij nacht en ontij naar het verjaardagsfeestje van mijn klasgenote. Hij beschermde mij, ook op onze tocht naar het kantoor, waar ik zou mislukken.... Toen ik secretaresse was geworden, was Hij zo trots dat zijn doch...

Met wat toch wel beschouwd kan worden als haar laatste krachten vouwde zij de vele, zijdeachtige, kleurige sjaals die in schrikbarende wanorde lagen opgestapeld in een muurkast met mijn assistentie nog op alsof dit allerlaatste project nog voldoening en zingeving verschafte.... De dood die niet v...

Vol weemoed en verdriet denk ik nog vaak terug aan die kartonnen "aankleedpoppen" die je verschillende kleertjes kon "aantrekken", die je uit kon knippen en waarvan je de kleding dan met eveneens kartonnen lipjes aan de pop bevestigde. Schön ist die Jugendzeit, sie kommt nie wieder.... He...

Door de overkapping van de "Schouwburgpromenade" (de naam is aangegeven met grote, trotse letters) is de zijbeuk van de Heikese Kerk en de bekroning daarvan door haar dak goed zichtbaar en ook heeft men uitzicht op de witte, gevleugelde heiligenbeelden aan weerszijden van het portaal van de oude ker...

Contactlenzen zijn kleine, fragiele, doorzichtige schijfjes; optische instrumenten die in mijn geval zelfs de naam "genius" dragen, wat toch niet toepasselljk kan zijn en ze corrigeren mijn forse bijziendheid perfect. Echter, door een ongelukkige manoeuvre verloor ik een schijfje dat vervolgens on...

Een kleine jongen wandelde aan de hand van zijn moeder over de Tilburgse markt en verbaasd en vol verwondering keek hij naar de kleurige vogels die daar in kooitjes, opgesteld in een lange rij, waren "ondergebracht" en ik hoorde hem zeggen "Dat zijn uilen", aldus de grijsgevederde parkieten met ...

Vóór de "Hasseltse Kapel" had zich een groepje mensen verzameld, een kleine "Menagerie" of "Côterie" van oude bekenden. Een zwart-wit gevlekte kat sloop daar eveneens rond en solitair en afzijdig van het geheel zat een meneer op een bankje en hij rookte een sigaar, kennelijk gefascineerd door e...

In de zaak van "Pleïade" aan de Nieuwlandstraat in Tilburg beschikt men over een uitgebreid assortiment "fijnzinnige" artikelen, dan wel prullaria die geschikt zijn voor vele gelegenheden; waarmee men iemand met zich kan verzoenen en waarmee men, figuurlijk gesproken, kan "strelen" of "kusse...