Ontmoetingen bij de bushalte (vervolg)
We raakten in gesprek bij de bushalte van lijn vijf aan de Westermarkt. Ze droeg lang, donkerbruin glanzend haar tot over haar schouders, mogelijk geverfd en een lichtgroen zomers ensemble dat haar zeer flatteerde. Ik schatte haar zeker niet ouder dan vijfentwintig jaar.
Vanzelfsprekend moest de ingetreden hitte ter sprake komen, een fenomeen dat zozeer verheven is momenteel tot algemeen en uiterst populair gespreksonderwerp; bij bushaltes, in het openbaar vervoer en overal, alsof het belang ervan alles overstijgt, alsof er verder niets meer bestaat, alsof men nooit iets heeft meegemaakt, alsof alles niet tijdelijk is.
Mijn nieuwe kennis was bezig met de rechtenstudie, zo verklaarde ze, maar deze stond haar niet meer aan. Ze zou advocate moeten worden (voor het geld) maar dit zinde haar ook niet en een baan was ook niets voor haar beweerde ze.
Nadat de bus was komen voorrijden en we waren ingestapt, hobbelde het voertuig voort over de Conservatoriumlaan en de Professor Cobbenhagenlaan en alle passagiers waren gepreoccupeerd door de weersomstandigheden. Deze vormden het algemene en meest geliefkoosde gespreksonderwerp.
Geplaatst in de categorie: actualiteit