Alle inzendingen over afscheid

Ik geloof niet dat ik ooit iets van Gerrit Komrij gelezen heb. Althans, niet dat ik me kan herinneren, wat al evenmin in zijn voordeel pleit. Toch is hij dood en zal ik moeten meedrijven op de stroom van herinneringen en lofbetuigingen voor de veel te vroeg overleden schrijver, dichter, essayist, cr...

Onuitgesproken woorden die glimlachten op je lippen, dansend en uitdagend. Aarzelend voelde ik je blik rond mijn ogen, zoekend naar de vriend in mijn hoofd. Ik vroeg je waarom je zo mooi was, maar mijn afleidingsmanoeuvre slaagde niet. Werktuigelijk bracht ik mijn handen naar je schouders. Ik wilde...

Zeer veel geleerden zoeken naar een oorzaak en therapie tegen dementie. Laten die snuffelaars er toch mee ophouden! Als de dementie een klein beetje gevorderd is, wordt de doodsangst steeds minder. De patiënten hebben geen prettig leven, maar zijn de vreselijke doodsangst kwijt. Als kind begint het...

Optimist of pessimist, op het eind van de rit maakt het niet uit, beide gaan als realist de dood in.

Het blijven maar woorden...je plaatst ze zoals het in je hoofd zit en de hele wereld leest er iets anders in. Ik wil het niet meer over de cijfers hebben, daar gaat het niet om. Het was en is nog steeds meer van hetzelfde: politiek, religie en een grand jury die nog steeds denken de poëzie uitgevo...

Ze moest het weten. Dat er een week na haar dood miljoenen CD’s verkocht worden en I will always love you opnieuw op nummer 1 staat. Met Michael Jackson was het hetzelfde liedje. Hij was nog niet dichtgenaaid of zijn schuldenput was al gevuld. André Hazes? Vertel het niet verder, maar ik heb zijn...

Het einde van een tijdperk en het begin van een nieuw. Vandaag heeft de theedrinkende,zalvende en vooral GEEN enkele beslissing nemende politicus ,eindelijk, afscheid genomen van de politiek. Vraag me werkelijk af of het echt vrije keuze was van de man want het afgelopen weekend waren de peilingen...

Ik heb hem een aantal jaren mogen kennen. Een sliert van een man verpakt in zwarte kleren, een markant hoofd verpakt in slierten slordig haar. Hij was vaak al vroeg in de kroeg en nu is hij veel te vroeg gegaan, zijn ene been achterna dat ie bij een motorongeluk verloor. Mijn stomste opmerking oo...

Er wordt nogal wat gezelfmoord. Per jaar werpen in België alleen al 110 wanhopige mensen zich voor een trein. Bij de spoorwegen willen ze nu op zoveel mogelijk plaatsen de toegang tot de sporen met dranghekken verhinderen. Zo krijgen de mensen die al ten einde raad waren ook nog eens tijdens hun a...

Cornelis is nu een half jaar dood. In harmonie begraven, iedereen verdrietig, mooie woorden van zijn zoons, mooie kist vol lieve woordjes en tekeningen van de kleinkinderen. Charlotte geniet van alle aandacht en belangstelling, een kleine vierhonderd op een begrafenis van een kerel van 84, dat is ni...

Nu is Rijk de Gooyer overleden. Als kind mocht ik opblijven om de radio feuilleton Mimosa te beluisteren. Toch was het echte grote moment pas aangebroken als ik in snerpend Utrechts hoorde: 'Goeiendaag Bartels.' Hele dag hoorde je die kreet. Als ik zijn lied 'Als ik boven op de dom kom' hoorde ...

In mijn vorig leven omstreeks 1883 hebben mijn ouders mij uit het huis geschopt, omdat ik in hun ogen een doortrapte zakkenroller was, maar als ik veel buit had en heerlijke gerechten had gekocht, aten ze wel mee en sloeg mijn vader op mijn schouder, dat ik een toffe jongen was. Ze waren vooral gek...

Ik kap ermee, kan niet meer zeggen wat ik wil, ik laat u achter met een lied, treur niet om mij. Don't let it bring you down - Neil Young. Dag mensen, we mochten er zijn.

Ik strompel met mijn laatste kracht over de duinen en zie de macht van de zee. De branding zuigt het zand van het strand, meedogenloos wordt het land aangevallen, ik sta daar ontroostbaar, het water heeft gelijk. Alles gooi ik van mij af, religie en politiek en mijn omhulsel, rein stap ik dapper ...

In mijn beroep als ziekenverzorgende heb ik veel te maken met dementerenden en hun familie. Sommige bewoners verpleeg ik al jaren en andere veel korter. Met de meeste bewoners heb ik een band, maar dan vanuit mijn beroepshouding. Daarmee wil ik niet zeggen dat het contact zakelijk is, maar ik neem ...

Hij had een gaatje in z'n keel, ademhalen ging nog prima maar praten was onmogelijk. Opschrijfboekje, de lach zat hem in zijn ogen, als je hem niet begreep dan was daar dat boekje en de pen. Noteren kon hij als de beste. Pietje is overleden, niemand die daar bij was, Pietje is buiten zijn boekje ...

Toen ik op deze school kwam wist ik niet wat ik hier moest. De 1ste die op mij afkwam was mevrouw Terstappen, gezellig even een praatje maken. De bel ging. We hadden een kennismakingsronde. Maar ik ging niet echt iets over mij vertellen, omdat ik op de basisschool problemen had gehad. Thuis liep h...

Weet u, ik ben best wel een lawaaiig mens, ik heb Zappa gezien in de Jaap Eeden hal en in Ahoy. Rammstein, Uriah Heep, Cradle of Filth, zet 'm op, u doet mij daar plezier mee. En dan fiets ik, zomaar op een maandagmiddag laat, richting mijn jongste broer, via Medemblikstraat naar Azaleaplein. Daa...

Euthanasie kwam tot voor kort niet in mijn woordenboek voor. Vanwege mijn geloof vond ik dat wij daar niet over mochten beslissen. Naar mijn overtuiging had alleen Jezus daar zeggenschap over. Mijn kijk daarop veranderde toen een fijne vriend van me ziek werd. Max R. Hubeek, die niet alleen een vr...

De muziek maakte mij emotioneel. Het crematiecentrum had zeker niet bezuinigd op de geluidsinstallatie. Ik ging zitten op de derde rij van voren. De eerste rij was voor de familie gereserveerd. Ik had heel mijn bewuste leven op die eerste rij willen zitten, maar nu was ik blij dat er een ruime afsta...

Wouter en Mien waren op de huishoudbeurs in Amsterdam. Zij genoot met volle teugen van de hapjes die werden uitgedeeld, maar hij vond dat moderne gedoe maar niks. Laat in de middag hadden ze alles wel gezien en verlieten de huishoudbeurs. In een naburig café aten ze een broodje en dronken een glaa...

Klopt, mijn buurvrouw heeft verteld dat zij met haar gezin naar Breda wilde verhuizen. Maar dat was ondertussen al weer drie jaar geleden. Ja, natuurlijk heb ik soms wel eens gevraagd: “Hoe staat het met Breda?” Buurvrouw vertelde dan dat het met de puntentelling niet echt erg hard ging. Zo ging...

De publieke klok is er uitgewerkt. Niet de kerkklok, maar waar zijn nog kerken. Eerst lieten ze de tijd versukkelen. Geen klok liep meer gelijk en géén liep doorgaans gelijk met de radio. Wij zwervers verstrooide professoren Polen asielzoekers e.a. hadden toen nog enig houvast. Maar dat is met de ...

Na een tijdje werden ze naar een afdeling gebracht waar ze een eenpersoonskamer kregen. Hun meisje, dat inmiddels ook op de kamer was, lag in een glazen bedje. Het naamkaartje met haar volledige naam lag boven haar hoofdje. Het echtpaar werd even alleen gelaten. De tranen vloeiden rijkelijk, ze pro...

In de vroege ochtend van zaterdag vier oktober reden ze naar het ziekenhuis. Er hing een pijnlijke stilte in de auto totdat haar man zei ‘Kijk, een regenboog!’. Hij wees naar de lucht waar een prachtige regenboog zichtbaar was. ‘Die is voor ons, jongen’, zei ze lachend om geen blijk te geve...

September 2003, de uitgerekende maand van haar zwangerschap, kwam nu dichtbij. Eigenlijk wel jammer, want ze genoot zo van haar mooie ronde buik. Af en toe belde een collega of ze het in die warmte nog volhield met haar buik. ‘O ja, het kan me niet lang genoeg duren’, zei ze dan vol vreugde en t...

'How long can a man be strong without the love of a woman to call his own?' Jeff Healey Er vindt eindelijk een soort van kentering plaats in mijn hart, aangestuurd door goede ingevingen van wijze geesten of zoiets. Fysiek begint het me plotseling tegen te staan om nog achter Mirjam aan te jagen...

Iedereen kent verdriet, vroeg of laat. Om een mens, om een dier, om een tegenslag, om wat dan ook. Natuurlijk snijd het verdriet om een dier niet zo diep, als om een mens. Toch verwonderde het me dat het pijn deed tot in mijn hart. Onbegrijpelijk natuurlijk voor iemand die niets met dieren heeft,...

Het is doodstil als Olivier, Nick, Robert en de drie jongens van Victory Outreach de kist met Mart op zijn plaats schuiven in de gemetselde tombe. Als ze klaar zijn en een stap achteruit doen, blaast een marinier de taptoe, de Last Post, schrille kreten in een doodse stilte....ondanks de zinderende ...

Vorige week heeft een jonge moeder in het dorp waar ik woon zelfmoord gepleegd door haar huurhuis in brand te steken. Haar twee kinderen had ze verdoofd, maar ze konden nog net gered worden door de brandweer. Zelf redde ze het niet, wat een beetje de bedoeling was. Op mijn sympathie moeten zo’...