Alle inzendingen over woonoord

Het is altijd wennen wanneer je uit het gehaaste en drukke Nederland komt en een franse dorpswinkel binnen stapt. In Frankrijk bestaat nog de merkwaardige gewoonte met een cheque te betalen. Je moet er niet gek van opkijken als dit betaalmiddel voor het kopen van een enkel brood wordt gebruikt. Dit zorgt vaak voor veel oponthoud. Cheque uit de tas…

Sinds kort heb ik twee nieuwe banen. Semiambtenaar op mijn werk en semiambtenaar thuis. Opgeteld mag ik me fulltime ambtenaar noemen en kom ik wekelijks ruim boven de zestig uur noeste arbeid. Alles voor de goede zaak. Het inlezen van dossiers is verworden tot sport. Dossiermap nummer drie is in de maak. Het voorzitterschap van de belangenvereniging…

Al dertig jaar lang zoekt Jack - zwarte schaap van de familie die wel eens wat zou laten zien - in de outback van Australië naar goud. Hij leeft langs een ondiepe rivier en zeeft goudkorrels uit rivierslib. De opbrengst is voldoende voor de allereerste levensbehoeften; hij mag niet ziek worden maar daar denkt hij niet aan. Leven in de ingewanden…

De zomervakantie is voorbij. Een vakantie van hard werken. In de luwte van de zomer heb ik een wezenlijk en allesomvattend dossier opgebouwd. Uit noodzaak geboren. Een dossier van oorzaak en gevolg, feiten en misvattingen over mijn geliefde wijk, Helmond West. De gemeente gooide vlak voor de zomervakantie een ‘bom’ op onze wijk. Een schok ging door…

Roger heeft een duif gered. De duif lag voor de kerkdeur in Villeréal. Uit het nest gevallen. Een neef had hem opgeraapt en naar zijn oom, onze buurman, gebracht. Roger was net aan zijn tweede heup geopereerd. Hij had alle tijd. Ik klim de lange trap op naar de woonetage van Roger en Rolande. De rode wijnjerrycans met afgesneden bovenkant…

(voor Gerbrand Adriaanszoon A. Brederode (1585 - 1618)) Na vijf eeuwen snoep ik nog zijn brede faam, hoe hij, maar schalkgedachtenvanger, ziek van de bittere kou en sufgelezen zijn koesterende verzen telde zoals anderen hun zwaar verdiende goudbrokaten, getergd door de rechtlijnige gedachten van weergaloze branieschoppers in stinkende kledij.…

Het is ruim een maand geleden dat coördinerend wethouder wijkontwikkeling Helmond West mij op de hoogte bracht van voorgenomen plannen om het ontbrekende stuk van de stedelijke binnenring door onze straat en huis te laten lopen. Het nieuws deed mijn hoofd en hart behoorlijk op hol slaan. De enige zorg die onmiddellijk bovendreef was, hoe kom ik aan…

Met tegenzin loop ik naar de basisschool. De angst voor wat komen gaat is vele malen groter dan de schrik van een kind dat zijn eerste schooldag meemaakt. De gemeente geeft informatie over de verregaande consequenties van de wijkontwikkelingsplannen. De voltooiing van de stedelijke ringweg wordt omgebogen door mijn geliefde straat en dat betekent huizensloop…

Wat is het heerlijk rustig in de hoofdstad van Nederland. Bijna iedereen op vakantie of naar zijn vader- of moederland. Zelfs de bouwvak ligt stil. Geen getimmer, gehei, gedrilboor, geratel, machinegezaag of geslijptol. De bouwputten liggen er verlaten bij en zonder enige stagnatie rij ik twee keer zo snel door de stad als anders. Op de Albert Cuyp,…

In de verte in mijn straat herken ik twee silhouetten vergezeld met twee sportieve fietsen. Wethouder en opbouwwerker. Dit betekent aangekondigd slecht nieuws. Sinds kort zijn we door verschillende gremia op de hoogte gesteld van in- en aangrijpende veranderingen in onze wijk. Ik laat beide heren binnen in ons kleine paradijs. Drie jaar geleden aangekocht…

Een vrouw uit het Groningse Roodeschool heeft acht weken dood in huis gelegen voor haar lichaam door de politie werd gevonden. Het pleit niet voor de sciale cohesie in deze kleine gemeenschap dat dit heeft kunnen gebeuren.…

Ik rijd met een matige snelheid Villeneuve-sur-Lot uit. Op het lichtst van de dag, half één, is de weg leeg. De bochtige route vanaf de rotonde naar beneden tot St. Radegonde heeft een kapotgereden wegdek. Het asfalt smelt met deze temperatuur. Daarna naar links, de smalle D420 naar Beauregard. Niemand te zien. Toch ziet de achteropkomende chauffeur…

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft gezegd dat Jeruzalem 'nooit zal worden gedeeld' en altijd de hoofdstad van Israël zal blijven. Zeg nooit nooit en zeker niet ten aanzien van de status van de stad Jerusalem waar het Palestijnse volk minstens zoveel recht op heeft als Israel.…

Volgens de verhalen van begeleidster Harmke is Driezum een rustig dorp met haar eigen gebruiken. Volgens Foppe gaat het ongeveer zo: In het idyllische dorpje Driezum staan twee kerken, de dominees zijn al oud en houden er achterhaalde principes op na dat de vrouw voor haar man moet zorgen in huishoudelijk opzicht, iets waar H. haar neusje voor…

Wie de markt ruikt van verre is de vis nabij.…

Fier in al zijn lelijkheid stond hij nog overeind, onze kerktoren, toen ik vanochtend van huis vertrok. Maar niet lang meer. Hoog boven hem uit verrees de hijskraan voor de sloop van het gevaarte. Bespeurde ik toch een vaag sentiment bij mezelf, nu deze puist uit onze wijk werd geknepen? De kerk lag al plat, nu moet toren er aan geloven. Twee hoogopgemetselde…

Ik wil nog graag iets vertellen, al weet je het misschien. In al mijn verhalen komt er een stukje boven water. Van de omgeving waar ik in woon en leef. Het begint bij mijn buren die ik heel graag zie. Hoe vreemd het ook is, ook zij zijn bepalend voor mijn geluk in mijn leven. En omgedraaid telt hetzelfde: want beter een goede buur dan een verre…

Na lang wikken en wegen heb ik dan toch besloten een stukje terug te stappen in onze Nederlandse moderne voorziening van centrale verwarming. Ik ga terug naar de kolenkachel, wat gelukkig nog kan omdat mijn huis nog in het bezit is van een schoorsteen. Deze was wel jaren niet meer gebruikt en netjes dicht gemetseld. Afgelopen zomer heb ik via marktplaats…

Ongeschoren en voormalig wit. We staan allebei ingeschreven voor een woning, voor een huurwoning wel te verstaan, mijn huisgenote en ik. Omdat we vrienden blijven, én omdat zij geen auto meer rijdt, doen we elke week een rondje door de stad met het lijstje met aangeboden woningen. Er is niet zo heel veel aanbod, en wat er is, ligt vaak in verpauperde…

Avond. Zacht valt het doek over de dag. Uit het westen bedekt een voile van wolkenveren de zachtblauwe avondhemel. Venus schittert al. Als een robijn fonkelt ze in het zuiden. Kinderstemmen klinken verderop de heuvel. Nog even spelen voor het donker is. In de moestuin gloeit het bol-lampje naast de tuinkabouter: rood, groen, blauw. Alles went…

In een huisje met kleine kamertjes staan her en der zoveel spulletjes. In een van de kamertjes zit ik te typen: “Hoe zal het verder gaan?” Over een maand of wat komt er een lief kleintje bij. Alles staat in het teken van deze verwachting. We wonen klein, maar ach, we zijn zo blij met elkaar. Zij met haar dikke buik en ik met een buik-je. Happy…

Drukkend warm. De tuindeuren open. Het uitzicht: groen. De aarde, de bomen, struiken, het asfalt, alles laat nu een specifieke geur los. Samen een zomerruiker. Boven de Dordogne, een half uur rijden hiervandaan in noordelijke richting, rommelt het. Langzaam trekt een onweersbui in zuidelijke richting tot de Lot hem weer terugkaatst. Dwars…

De warmte maakt mij gek. Toen ik dit huis aannam zat ik op de bekende schopstoel. Het was dit huis of de eerste tijd niets. Dit is ook niet het meest slechte huis dat ik ken, net opgeknapt, 3 slaapkamers. Een 'flaco-woning' noemen ze het hier in Zeeland. Het is wel een hoekhuis en uit ervaring weet ik dat die wel een stuk frisser zijn in de winter…

Zomertijd. Midi. Ik ben weer terug van de bakker. Een doos met twee chocoladegebakjes ligt op de zondagseditie van de Sud Ouest, Agenais/Villeneuvois. Ernaast een pakje Drum mentholshag met blauwe Rizla. Op de vloermat van de duoplaats ligt een groene plastic zak met een dozijn oesters uit het bassin van Arcachon, nr. 2, € 4.20. De dertiende oester…

Stel je voor... Je krijgt post van je stroomleverancier, toevallig ook de grootste stroomleverancier van het hele land. Je opent de brief en begint te lezen. In de brief staat dat je stroomleverancier je huis wil kopen om het vervolgens te slopen. Je denkt: "Nou moe, zijn ze nou helemaal gek geworden!", en leest verder. Er staat: "In de grond…

Daar woont ik nu, onze Foppe in een begeleide woonvorm van de organisatie Pi-groep in Drachten, in een mooi herenhuis waar hij zelf een kamer heeft. Ik woon met twee andere jongens in het huis en elke dag komen er leuke knappe begeleidsters die de opleiding sociaal pedagosiche hulpverlening, sph of spw, hebben. Zo regelen wij het huishouden en is er…

Vorige week kwam ik erachter. Ik ging iets ophalen dat in het ouderlijk huis jaren en jaren op zolder lag. We gebruikten het altijd voor discofeestjes en daar zou ik hem nu ook weer voor gebruiken. Het visnet. Wat is een jaren-tachtig-feestje zonder visnet? Op een oude foto zie je me onder dit visnet in een hoekje zitten en steek ik met twee handjes…

Ik was een lieve katholieke jongen, verzamelde doppen van melkflessen voor een donkerbruin vermoeden van schuld, heeroom kwam eens per jaar uit zijn habijt en droeg dan een pak, maar wel dat boordje, hagelwit, melkwit, foeterde ons bijkans uit in kleur bekennen, er werd volgens hem niet genoeg gedopt. Heeroom is voor de gek gehouden, een duister…

En nog herinner ik me die keren dat mijn Vader me mee nam op zijn arm om mij vervolgens op het tuinpaaltje van de kleine voortuin vol met paardenbloemen en goudsbloemen te zetten, zodat ik, naar rechts kijkend, als klein ventje, ook de schepen kon zien die door het kanaal voeren. En die keren dat ik samen met mijn moeder te voet naar het…

Als mijn broertje en ik vroeger roekeloos met het meubliar omgingen riepen mijn ouders altijd dat ze, zodra wij op onszelf woonden, bij ons ook op de bank zouden komen springen. Als ik het voor me probeerde te zien verloor ik mezelf telkens weer in een lachsalvo. Tegen die tijd waren ze grijs en bejaard! Kende ik toen de kracht van proclamatie nog niet…