Heimwee naar Bickerseiland

Wij woonden in de jaren zestig op het Bickerseiland aan het IJ, achter de Haarlemmerstraat, een oud stukje Amsterdam opgezet in de zeventiende eeuw als woon- en werkeiland, die zijn plaats zocht in de nieuwe tijd.

Wij woonden op het Bickerseiland toen: de geest van schrijver Jan Mens opgesloten zat in zijn met houten planken dicht getimmerd café, ‘de Gouden Reael’; Israël z’n oorlogen uitvocht; we in het Olympisch stadion zaten waar in dichte mist Ajax met 5-1 won van Liverpool, het begin van het grote Ajax dat daarna driemaal de Europacup zou winnen met nachtelijke feesten in de binnenstad zonder vandalisme; Neal Amstrong op de maan wandelde; Cuba libre, sherry en wijn elkaar als modedrank opvolgden; de Tros voor de eerste keer uitzond; partnerruil in was want alles moest kunnen en alles kon. In de Haarlemmerstraat de minimode de stemming van de tijd illustreerde.

Wij woonden op het Bickerseiland toen: American tabacco en staalhandel Vlietjonge grote werkgevers waren; stalen dekschepen van het tijdperk van voor het wegvervoer aan de eilandkade lagen te roesten; dansschool van Hanna de Leeuwe onze buurvrouw waar bekende Nederlanders in en uit liepen; de misdaad in de sfeer lag van een vroege Baantjer en moord een uitzondering; hersenchirurg en loodgieter kletsten aan stamtafels in Jordaanse cafés, waar niemand geïnteresseerd was in iemands geloof of maatschappelijke positie, iedereen was gelijk; de IJ-tunnel werd aangelegd; de Zeedijk nog een gezellig straatje was; de eilandkerk werd afgebroken, het kerkhofje geruimd en Amerikanen met schedels van oude Amsterdammers in hun koffers naar de VS terug keerden.

Wij woonden op het Bickerseiland toen: welvaart en de nieuwe vrijheid zich mengden, het volk mondig werd, de jeugd veel zakgeld en een grote mond kreeg, een keerpunt in onze cultuur; de stad geen onveilige buurten kende; buitenlandse jongeren in parken en portieken sliepen en Mokum z`n naam eer aan deed als ‘de plaats’; eerste massa toerisme met vliegtuig naar de Middellandse zee; maar de eerste tekenen van verandering zichtbaar werden zoals mannen die dachten dat ze een vrouw die alleen op straat liep mochten lastig vallen.

Wij woonden op het Bickerseiland toen: wij gelukkig waren en dachten dat geluk vanzelfsprekend was en het gras achter heuvels groener, we vertrokken met de modestroom mee naar het platteland om jaren in de file te staan. Eén van onze stomste beslissingen.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 17 december 2009