Alle inzendingen over emoties

Vandaag ben ik niet zo in m'n hum, niet is m'n sas, evenmin zit ik echt lekker in m'n vel, wat een klinkklare onzin zit ik hier toch te typen. Maar weet je, ik ben vooruitlopend op: wat weemoedig aan het worden want ineens begrijp ik wat het betekent als mensen niet zo lekker zijn in de komende h...

31. Terug in Nederland uit Benidorm is het voor mij duidelijk… Iedere keer wanneer ik een nieuwe start wil maken in mijn leven breekt het af nog voordat ik er goed en wel aan ben begonnen. Mijn zware verleden achter me laten, wat ik zielsgraag wil, is onmogelijk. Ook al vlucht ik naar de andere...

Een optocht van auto's komt mij tegemoet op de snelweg naast mijn huis. Vanuit mijn hoge uitkijkpost, vanachter mijn bureau, observeer ik hun koplichten die oplichten in de donkerte, waarna de voertuigen passeren en hun weg vervolgen. Is ons leven hiermee niet vergelijkbaar: een kort, hel verlic...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en representatieve restaurants met vriendelijk, attent en meelevend personeel, hebben we elkaar ontmoet, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgehouden in onze fam...

Altijd als zij het papier te voorschijn haalde met daarop de details van de erfenis, de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen. Het was, juridis...

Op een mistige, nog nevelige en koude avond in het vroege voorjaar van het jaar 2015, heb ik koers gezet naar een Wijkcentrum om een avond voor zogenaamde "hooggevoeligen" en "liefdesverslaafden" bij te wonen. Mijn gesprekspartners hebben al plaatsgenomen op de oranje en rode skai banken in h...

Tenminste dat dacht ik dan toch, wat je niet hebt, kun je niet geven, wat je niet leert kun je niet doorgeven, wat je niet meekrijgt, tja, zo kan ik oeverloos doorgaan over dingen die je al dan niet meekrijgt tijdens en gedurende je opvoeding. Dat schept verwarring niet in de eerste plaats voor bijv...

22. Meester heeft door dat ik bij hem in huis woon. Nadat ik jarenlang het gevoel heb gehad onbelangrijk te zijn en onzichtbaar te moeten zijn, is dat een nogal verwarrende ontdekking. Vooral als er andere mannen in de buurt zijn, laat Meester duidelijk merken dat hij mij kent. Maar het voel...

Jaren erna mocht ik corresponderen met 'hem'. Af en toe kwam hij op bezoek en dan gingen we meestal wandelen om even van huis te zijn. Ik denk dat ik wel meer dan 100 brieven van hem ontving en andersom. Hij heeft mijn brieven nog, dat weet ik. Enfin, mijn leven ging door en vooral de jeugdver...

Een paar jaar later hadden mijn ouders het druk met van alles. Mijn moeder ging 's avonds naar de vrouwenbeweging en mijn vader had cursussen om hogerop te komen. Omdat mijn moeder eerder wegging dan mijn vader, stopte hij mij in bed. Ik zie hem nog op de rand van mijn bed zitten en dat hij vroeg o...

Er zijn soms van die dagen dat je o zo verlangt naar de zon. Maar ik had in mijn depressie, dat ik de zon niet eens wilde zien. Van binnen voelde ik me koud en had nergens behoefte aan. Ik kroop vaak in bed, moe of niet moe, maar meer uit een gevoel van veiligheid. Ik praat over de jaren '90, t...

13. Mijn ouders hebben weinig aandacht voor mij, maar des te meer voor allerlei mensen in hun omgeving. Regelmatig en vooral ’s avonds in de weekends komen er veel mensen over de vloer. Dat zijn luidruchtige avonden met veel drank. Als ik van het lawaai niet in slaap kan komen, ga ik wel eens...

Aan veel dingen in het leven hangt een emotioneel gewicht.

Met een schuldgevoel liep hij rond. De beelden te erg voor woorden. Prachtige authentieke mensen, zonder huis in een door een aardbeving getroffen land. Bekende Nederlanders hadden makkelijk praten, zelf geld genoeg om rond te komen, maar hij stond al maanden rood. Werkeloos en door de crisis getrof...

Eigenlijk is dit het vervolg van mijn vorig verhaal op deze site, en hoe! Ik heb eergisteren mijn middelste dochter ontmoet, na 9 jaar! Samen met mijn oudste dochter en haar man ben ik afgereisd naar mijn jongste dochter en haar man en 2 kleinkinderen. Het was een MEGA ontmoeting! Een beetje onw...

Ik kom haar al jarenlang tegen, ze bewandelt dezelfde paden. Staat stil waar ik een fotomoment zie, een groet in het voorbij gaan. Zij fluistert een cipres en vraagt om geheimhouding, niet verder vertellen. Die boom is dus omgevallen, ik weet nog dat ik haar vroeg niet zo hard te duwen. Ze reagee...

Ooit heb ik mijn drie dochters los moeten laten. Dat is inmiddels al ruim 20 jaar geleden, omdat ik uit liefde voor hen het beste voor ze koos. Vanwege een nogal bewogen echtscheiding, waaruit allerlei ellende ontstond, ten nadele van mij, die ik psychisch niet meer aankon. De raad van kinderbe...

Het waren haar lievelingsboeken: een boek met "cocktails"; badinerende stukjes die vooral ook over het huishouden gaan en wat daarbij zoal komt kijken en een boek met Franse recepten van Heleen Halverhout. Het waren de boeken van mijn overleden moeder en ach, als ik hun bladzijden zo opsla, dri...

Het is op die desolate, duistere zaterdagavond, kort voor jouw dood, geweest, moeder!, dat we naar die cafetaria gegaan zijn waar mijn tranen vloeiden en stroomden; mijn tranen die je me verbood, die ik me van jou moest ontzeggen..... Waar ben je nu? Zal ik je eens weerzien zoals ik je vaak zo le...

Op een nog koude februarimorgen waarop een bleek zonnetje de wereld overspoelde werden wij opgeschrikt door luide kreten van onze buurvrouw en medebewoonster van de tweede verdieping. De moeder houdt in het trapportaal het kindje, het lieflijke, speelse en mooie meisje als een slappe pop in de arme...

Er ligt een wereld van verschil tussen hemel en aarde bewegen, de woorden in allerijl. Misschien wel om op de hoogte te blijven van wat er zich afspeelt binnen de benauwde kom...is het daarom, lieve kippige liplezer, dan ook een mooie gelegenheid die zich voordoet, als geen ander. Van ophouden weten...

In de jaren was een man met een grijs kabouterbaardje me op gaan vallen op het perron; door zijn typische loop, maar vooral door het plastic tasje in zijn hand. Het was al jaren hetzelfde tasje! Maar die dag zag ik iets, er was er iets veranderd. Maar wat? Zijn gang was nog steeds typisch. Toen ik w...

De fotograaf koos waarschijnlijk een turquoise achtergrond om een en ander nog wat op te vijzelen. De foto die het resultaat is van zijn inspanningen toont mijn verouderde gezicht met haar kwetsbare uitdrukking en de schijnbaar ernstige of chagrijnige, maar onopgesmukte trekken die weergeven dat het...

Zo moeilijk is het nou ook weer niet hoor. Om te beginnen al niets te zoeken hier en vluchten, dat kan echt niet meer...de man komt uit Benin. Maar wel binnen afzienbare tijd al een bekende bij de politie, wegens mishandeling. Verbijsterend, niet waar? Van akte, zo was getekend. Als notoire leugenaa...

Als de dagen donker zijn en het hart verkeert in pijn, volg dan een pad naar een bos, geniet van de kracht die het uitstraalt. Zet je neer in het zachte mos, voel de warme stralen gefilterd door bladeren. Verwonderd en bijzonder is het gefluister van de bladeren, ze geven rust in het verwarde ho...

In deze tijd is het soms lastig om te zeggen: 'Je hoeft niet bang te zijn'. Voor dat je het weet ligt het gevaar om de hoek! Ik ben in mijn leven vaak bang geweest en terecht. Sommige dingen en/of situaties, daar praat ik liever niet meer over, te heftig. Ach, als je mijn naam intypt, kom je w...

We tellen van alles in Amsterdam en constant nog wel: schilderijen van Van Gogh 207 inwoners Metropool Amsterdam 2.332.773 16e, 17e-, 18e-eeuwse huizen en gebouwen 8.863 windmolens 8 hotelbedden 54.857 winkels 6.073 schilderijen van Rembrandt 22 historische kerkorgels 42 ingeschrevenen...

Allereerst heb ik de synoniemen en betekenissen opgezocht van respect. Dat zijn dus de feiten ervan. Vanuit mijn eigen visie, vind ik het verrekt moeilijk om eerlijk te zeggen voor wie of wat ik respect heb. Ik denk zelf dat respect niet te verdienen is. Je krijgt het of niet. Ik heb respect vo...

Op een dag kwam mijn buurvrouw Alie met het idee en bezoek te brengen aan een joodse mevrouw, die nooit bezoek kreeg in het ziekenhuis. Alie kende die mevrouw, omdat ze op dezelfde zaal heeft gelegen. Een prima idee vond ik het en we kregen toestemming mevrouw Netanya te bezoeken. Het bezoekuur was ...

Versteende emoties zullen als fossiel lang verborgen blijven. Bij blootlegging kunnen zij door kenners vermoedelijk worden geanalyseerd en geduid maar helaas nooit meer tot leven worden gewekt.