Alle inzendingen over ziekte

Je bent mooi in de aap gelogeerd als je ergens eenzaam alleen woont, zoals ik. Gelukkig kan ik wulpse Alie telefonisch bereiken, die ongeveer een halve kilometer verderop woonachtig is. Als 83 jarige had ik een flinke wandeling gemaakt in de omgeving, maar dat viel tegen toen een hevige regenbui mij drijfnat maakte. Schuilen was niet mogelijk en mijn…

Inmiddels een aantal jaren verder, nog niks opgeschoten met de narigheid rondom het verhoogde Kalium, elke 6 weken bloed prikken, schrikken van een te hoge waarde doe ik al niet meer, er is eerder sprake van een soort berusting, zo van: het zij zo. Maar ja, als we er allemaal zo over denken dan komt er misschien nooit een oplossing! Zo kreeg ik afgelopen…

De etalage van het kleine buurtwinkeltje in de volkswijk toont een gevarieerde doch bescheiden collectie theepotten, huishoudelijke artikelen, vazen en speelgoed. Als ik de deur open, stormt het fragiele hondje met de witgekrulde vacht en het bruine kopje naar voren, keffend met een agressiviteit die in het geheel niet in verhouding staat tot de nietigheid…

Kanker wens je niemand toe, ook al floept het er soms bij mensen uit: 'Krijg de kanker'. Als een soort van scheldwoord of stille wens. Maar als het er op aan komt en men krijgt het, huivert men en hoe! Liever niet naar de huisarts, want o wee... Onderzoeken worden vermeden of uitgesteld. In mijn directe familie komt er kanker voor. Vooral van…

Als je de term "stupor" googled vind je geen eenduidige omschrijving. Althans, dat is mij niet gelukt. Maar ik weet al te goed wat het in mijn geval is: een toestand van verstarring waarin je dingen zegt of denkt die je niet had willen denken en al helemaal niet zeggen. Maar je hebt er helaas geen enkele controle over. Je kunt het dus rustig een…

Toen ik een jaar of twintig was liep ik avonds door het centrum van Bergen op Zoom, gekleed als dienstplichtig soldaat. Het was in 1951 en toen mocht je niet in je vrije tijd in je burgerkloffie uitgaan. Ik stapte een restaurant in waar ook gedanst werd. Ik vond het leuk om naar dansende paartjes te kijken. Zelf kon ik een beetje dansen. Een ober bracht…

Het is september, een milde, zonnige maand..... In je huis, dat is ingericht als een museum met tal van kunstvoorwerpen en met een deftige Oostenrijkse kast, gedecoreerd met lieflijke, schilderachtige rozen die tot de verbeelding spreken, en waar een Apollobeeld, compleet met vijgenblad ongetwijfeld de herenliefde symboliseert, die je praktiseert,…

Je had het anders aan moeten pakken. Bij de huisarts. ''Jansen, je bent niet tof, ik stuur je naar een psychiater. Een hele stapel brieven heb ik hier van busondernemingen en spoorwegen, dat je muizen loslaat. Hoe kom je daar in godsnaam bij. Vooral vrouwen schrikken zich een ongeluk bij het zien van een muis. Zoals je zelf zegt praat…

Onder mijn linkeroog zaten altijd twee bultjes. Nooit geen last mee gehad. Een paar maanden geleden gingen ze jeuken. De huisarts zei, dat zijn onschuldige kankerbultjes. Vond ik een vreemde uitspraak van hem. Hij bevroor ze wel, maar de klachten kwamen terug. Inmiddels was mijn huisarts, die al boven de 65 was, met pensioen gegaan. Er kwam een jonge…

Ze staat met het blauwe, fluwelige hoedje op het lange haar, dat haar hoofd siert als een chique, elegante baret en dat haar welhaast verandert in een portret van Rembrandt, vlak bij de vergrendelde zware deur, die moet dienen om haar wanhoopspoging te verijdelen, zo grondeloos en grenzeloos eenzaam; een kwetsbare vrouw, verloren, verweesd, vertwijfeld…

Pietje was mijn kamergenootje in het kinderziekenhuis de Bruine Beer. Ik was niet zo een opmerkzame jongen, en ik vermoedde dat Pietje een heel gevaarlijke ziekte had. Hij was namelijk zo mager als een rib. Ik vond het een beetje griezelig als ik nacht in en nacht uit alleen op de kamer sliep met Pietje. Het doodshoofdjongetje. Pietje nam mij…

Vroeger had ik een baan waar je stress kreeg van die jonge bazen. Ze zaten je maar op te jutten om nog meer te doen, terwijl ik al de vijftig gepasseerd was. Je zei maar niks, maar je wenste ze in het hiernamaals. Om stress te vermijden moet je genieten van elke dag, maar dat was er niet bij. Ik had een keer een voorstel ingediend via en uitgebreid…

Een bevriende cardioloog raadde mij aan om mijn cholesterol te laten testen. “Je kunt beter maar weten waar je aan toe bent.” Over dat zinnetje ben ik gaan nadenken. Want wil ik wel weten waar ik aan toe ben? Nou voel ik mij behoorlijk gezond. Ik let op mijn voeding, drink regelmatig rode wijn, jog in het park en neem vaak de fiets. En ik heb geen…

Juultje ontdekte vorig jaar dat het heel goed mogelijk was dat ik dyslectisch ben. Ik sluit dat niet helemaal uit, maar heel erg is het ook weer niet. Vandaag zag ik op televisie dat Richard Branson ook dyslectisch is en dat zijn maatschappelijk succes daar mee te maken heeft. Hij kan namelijk niet voor een baas werken, zegt zijn zus. Dyslectici kunnen…

‘’Ik lijd aan hersenvertakkingen, en andere neurologische afwijkingen, grijze hersenschorsfalen, enz.’’ ‘’Ik schrijf u een pil voor.’’ ‘’Psychiater, ik slik al heel veel pillen.’’ ‘’Patiënt, drinkt u ook misschien wortelsap tegen uw hersenziekte, de schizofrenie?’’ ‘’Mevrouw de psychiater ik geloof dat achter het raam waar u voor zit toevallig,…

Het zat er aan te komen. Het begon met een klein kuchje, dat langzaam aan in frequentie en heftigheid toenam. Ben je dan ziek? Alles functioneert nog, maar prettig is anders. Daar komt bij dat net op dat moment op mijn werk een crisisje bezworen moet worden. En wat ook niet helpt is dat ik gelijktijdig thuis een klusser over de vloer heb. Marco schildert…

Het Psychiatrisch Ziekenhuis is gesitueerd aan de zuidkant van de stad, te midden van een parkachtige omgeving met veel villa's en geboomte. Hier, in onherbergzame ruimten, huizen de ongelukkigen die gegeseld worden door de onmenselijke zweepslag van geestelijk leed. Vanavond ben ik hier op bezoek. Vrolijke jonge meiden, stralend van uiterlijk en…

Sommige raadsleden vereenzelvigen zich met JHWH, zij stellen zichzelf op het standpunt dat zij onder en boven de wet zijn, maar begrijpen van zichzelf niet dat zij slachtoffer zijn van hun eigen narcisme en grootheidswaan...…

Prikkels voor een verwarde de geest. Voor hen, die je dan de "menselijke maat nemen" is het niet eenvoudig om dat dan altijd ook goed te verwoorden. Zij die ermee te maken hebben, mensen je dan simpelweg "sterkte" wensen, kan goed bedoeld zijn maar toch ook vreemd overkomen. Sterkte, wat moet je er mee? Ga er maar aanstaan -jezelf- verliezen…

Narcisten zien zichzelf altijd in een beter licht.…

Ik ben op de Afdeling "Short Stay" van het St. Elisabeth Ziekenhuis. Hulpeloos en kwetsbaar, met bebloede lippen, ligt daar mijn vriend, en hij huilt. Inderdaad heeft hij zijn ondergebit, dat groenachtig was uitgeslagen en meters in de rondte zijn stank verspreidde, onder narcose laten trekken. Toch draagt hij in zekere zin zijn toestand mannelijk…

De C.-straat vormt een krocht, een langwerpige, trieste, uitzichtloze trechter, omzoomd door bouwvallige huizen. Helemaal aan het einde hiervan bevindt zich het huis van F., mijn manisch-depressieve vriendin en hier legde ik vaak mijn bezoeken aan haar af. Met haar lange, lenige, elegante, beringde vingers draaide ze gewoonlijk de ene sigaret na de…

De ziekte van één vrouw, kan de genezing en heling van een complete, gehele wereld inhouden!…

Coba zat voor het raam en dacht aan haar lieve Henk. Ze was bijna tien jaar getrouwd met hem toen hij plotseling overleed. Daarna is ze altijd alleen gebleven. Nu ze zeventig is heeft ze een eenzaam leven, maar dat vindt ze niet erg. Gelukkig komt haar jonge buurvrouw af en toe koffie drinken en helpen met het huishouden. Hulp van een zorginstelling…

De angst regeert en goede doelen bespelen onze schuldgevoelens, maar wij worden er niet beter van.…

Vrouwen hebben tot nu toe mijn lot bepaald. Of in ieder geval de belangrijkste invloed gehad op mijn leven en welzijn. Ik ben opgevoed door een alleenstaande moeder, ik heb een vrouw waar ik al lichtjaren mee samen ben. Mijn kapster, tandarts, een hele trits gezondheidswerkers: allemaal vrouwen. De twee keer dat ik voor een mannelijke baas mocht werken…

Op 23 augustus van dit jaar ben ik voor het eerst van mijn leven - ik ben nu 66 - flauwgevallen. Dat was tijdens een etentje in een restaurant en het kwam waarschijnlijk door de combinatie van een aanval van oogmigraine, een paar glazen wijn, een flinke hoeveelheid eten en langdurig zitten. Ik ben wel even weggeweest, want de ambulance was al aangekomen…

De verslaving is de ergste drug die er bestaat.…

De busreis duurt anderhalf uur en voert door tal van Brabantse dorpen als Waalwijk, Sprang-Capelle en Vlijmen, tot ik mijn bestemming bereik: het grote, nieuwe Jeroen Bosch Ziekenhuis, gelegen aan de zuidrand van Den Bosch. Terwijl opgewekte, jonge verpleegkundigen en artsen schertsend, lachend en flirtend, alsof onheil, ziekte en dood niet bestaan…

In het nabije verleden namen de dokters voor elkaar waar. Buiten werktijd gingen de zich niet goed voelende mensen naar de vervanger van hun huisarts. De dokter kon rustig thuis blijven en de lijdende mensen belden de vervanger. In het weekend hield hij zelfs een uurtje spreekuur. De rekening werd verstuurd door de eigen huisarts. Een eenvoudig en…