Alle inzendingen over algemeen

Aan meer mensen dan je denkt kan je veilig een geheim toevertrouwen: ze luisteren toch niet als je wat zegt.…

Telkens ik de sleutel tot succes gevonden heb, verandert één of andere klojo het slot.…

‘Zo nu eerst een kop koffie’ zei mijn vader die daaraan, naast zijn Caballero, behoorlijk verslaafd was mede omdat andere verslavende middelen in die tijd nog niet zo voorhanden waren en drank te duur was. Later, na zijn hartproblemen, nam hij elke avond twee glaasjes vieux. Dat moest van de dokter beweerde hij omdat het zijn bloed lekker dun hield.…

Een paar keer zijn mijn vader en ik samen wezen vissen. Dat was niet zo maar een vispartijtje nee dat werd goed voorbereid. De avond vooraf was mijn vader al bezig mooie deegballen te kneden van brood en een beetje koffiemelk. Van havermout, oud brood en melk werden stevige voerballen gemaakt. Dobbers, draad en haakjes werden aan een laatste inspectie…

Er zit toch een filantropisch groot verschil tussen de oren en het haar tot op de tanden, als U het mij vraagt. Nostalgie rond het leven als grot in Frankrijk...dat ervaart natuurlijk wat prettiger in je eigen bed. Lappie erbij en we schrijven 40.000 jaar geleden... Ja, zo kan ik het ook. Honderd dagen voor mooi weer Nell spelen...en het werd zomer…

Ssst, even naar het journaal kijken, zegt een van de dames. De nieuwslezer is nog maar nauwelijks in beeld als een gekibbel losbarst over zijn nieuwe stropdas. Kan die nou wel of kan die nou niet? De kampen van voor- en tegenstandsters zijn ongeveer even groot. Argumenten worden aangedragen en gepareerd met tegenargumenten, de toon wordt steeds feller…

En dan z’n dochter die achter mij zat, daar zou ik op terugkomen. Het gezin van meester H. was met flink wat kroost gezegend. Lida, die bij mij in de klas zat, was de jongste geloof ik. Haar broer Albert had ook bij mij in de klas gezeten. Echter door mijn eerder vermelde gebrek aan inzet en werklust was ik in de eerste klas van de ULO blijven zitten…

Af en toe lees ik op deze website. Af en toe plaats ik iets. Ik hou van taal: van poëzie en proza. Echter ik bespeur schroom bij mezelf om hier een bijdrage in te zenden vanwege het vervelende fenomeen van cijfers (nu sterren) geven, maar meer nog door het feit dat hier merkwaardig onplezierig omgegaan wordt met kritiek. Het is me opgevallen dat…

Zo kan het gebeuren dat je in je leven wat tijd overhebt en waarom deze niet te besteden aan iets nuttigs: iets voor je medemens betekenen. Zo werd ik jaren geleden benaderd door een oude kennis, die een project was gestart om anderstaligen Nederlandse les te geven. Er zijn immers veel buitenlanders die Nederlands willen leren spreken en deze kennis…

Hoe had de wereld er nu dan uit gezien? Een vraag die ik mijzelf regelmatig stel en niet echt kan beantwoorden. Wel weet ik dat de wereld er thans zo voorstaat zoals nu door toedoen van deze misdadigers. Volgens mij raakt ieder kind wel eens te water. De personen die deze schurken van de verdrinkingsdood redden hebben de wereld niet bepaald een…

Dat schrapen van de keel was ook een belangrijk ingrediënt van een grap die hij eens vertelde. Het ging over een weddenschap tussen drie mannen waarbij degene zou winnen die de grootste fluim, dat woord bezigde hij, kon produceren. De eerste, een stevige gezette man, schraapte zijn keel en spoog een fluim op de kastwand voor hem. Niet onaardig maar…

Het zal met mijn leeftijd te maken hebben dat ik de laatste tijd veel denk aan boeken en gedichten die ik vroeger heb gelezen. Soms zijn dat teksten waarvan ik al vergeten was dat ik ze ooit heb gelezen. Het is een proces dat aanspoort tot herlezing. Helaas leidt dat niet altijd tot een vreugdevolle hernieuwde kennismaking. De eerste teleurstellingen…

Ik had de onhebbelijke gewoonte om geen huiswerk te maken. Ik had wel wat beters te doen in m’n vrije tijd. Dat was niet volgens de spelregels van de school en al helemaal niet volgens de regels van het Hoofd der School en dat is mij op zekere dag op een niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt. Meester H. kwam op een morgen, om een niet nader…

Meer dan woorden zeggen daden, die de ware geest verraden.…

Meer dan woorden zeggen daden, die de ware geest verraden.…

Ik leun achterover tegen de rand van het 25 meterbad. Even uithijgen na een paar baantjes schoolslag en een half showbaantje borstcrawl. Ineens duiken twee blauwe zwembandjes vlak voor mijn neus het water in. Een blond kortgeknipt koppetje komt druipend boven water, zwembrilletje tussen twee authentieke flappers en een trotse glimlach. 'Zo dat was…

Als vierjarige verhuisde ik van Groningen naar Zuidlaren. Mijn vader werd na z’n Indië periode overgeplaatst naar de Adolf van Nassaukazerne in het dorp. De kazerne was vlak voor de oorlog gebouwd toen Adolf nog een geschikte naam was. Over die Indië periode heeft hij niet veel verteld. Acht jaar eerder wilden, na de overgave van de Jappen, Soekarno…

LS, Vandaag ( zaterdag 12 april) kocht ik in uw vestiging te N. een Universele Doucheslang in een hardplastic verpakking. Mij werd bij aankoop verzekerd dat dit product op elke kraan en iedere douchekop paste en slechts met handkracht aangedraaid hoefde te worden. Na met schaar en beitel de verpakking geopend- en de slang verwisseld te hebben,…

Mijn vijf jaar oudere broer was een bijzonder schepsel. Hij deed alles minstens tien keer beter dan ik. Hij behoorde tot de besten van zijn klas en zittenblijven, zoals ik later herhaaldelijk deed, was er niet bij. Ik trok niet veel met hem op omdat het leeftijdsverschil daarvoor net iets te groot was. Door mijn vader werd zijn gedrag regelmatig…

Een honderd meter verwijderd van ons huis, aan de overkant van de straat, woonde meester Bokelmann. Hij was een vrij lange magere man en verder was er niet veel spannends aan hem op te merken behalve dat hij af en toe wat krom liep door een sluimerende hernia. Hij had een hoogblonde vrouw, die om onverklaarbare redenen, nogal op mij gesteld was. Het…

Mijn vijf jaar oudere broer gedroeg zich meestal als een brave jongen. Toch had hij af en toe de neiging, in zijn verder gezapige leventje, mij als gewillig slachtoffer uit te zoeken voor één van zijn snode plannen waarbij hij wel zo slim was dat mijn vader hem achteraf nooit de schuld in de schoenen kon schuiven. Hij liet mij, na zijn weldoordachte…

Lange tenen en een kort lontje liggen in elkaars verlengde.…

Vroeger was het zo dat je geacht werd je mond te houden over zaken waar je geen verstand van had. Dankzij de democratisering van de samenleving is dat tegenwoordig niet meer het geval; iedereen mag overal over meepraten. Daarom kan ik dit stukje over acteren schrijven terwijl ik geen verstand heb van acteren. Niettemin zie ik dagelijks op tv acteurs…

Ik zag haar voor het eerst in een Chinees Restaurant, waar ik - na mijn boodschappen gedaan te hebben - lekker dacht te ontspannen. Het was rustig daar en ik ging lekker bij het raam zitten. Pff..ik was het zát van al die stinkende kleedhokjes, waar ik me telkens om moest kleden. 'Bestellen, mevrouw?' vroeg een vriendelijke Chinese dame. 'Uhh,…

Er woonden uiteraard veel gezinnen in de Oranjelaan waar wel het een of ander over te verhalen valt maar dat komt later. Eerst steek ik even de straat over, langs ons voetbalveldje en de ‘dikke steen’ naar de Margrietlaan. De ‘dikke steen’ zoals we de enorme zwerfkei noemden, had een prominente plaats op het grasveld tegenover ons huis gekregen…

Toen ik als kind voor het eerst de weerman op tv zag wist ik het meteen: dat wil ik ook! Zoals hij daar voor die weerkaart stond en alle pijlen van deskundig commentaar voorzag, het was voor mij pure magie. Het weer fascineerde me namelijk al jaren. Hoe het soms droog was en dan ineens ging regenen, de wind de ene keer van links kwam en de andere…

De economie stimuleren, dat had ik altijd veel te weinig gedaan. Want ik kocht alleen het hoogst noodzakelijke - m'n ecologische voetafdruk had een lachwekkend kindermaatje - en daar wilde ik nu eens verandering in brengen. Niet omdat ik iets nodig had, maar om m'n goede wil te tonen. Om te laten zien dat ik m'n plicht als burger wel degelijk…

Op snert kon het hele gezin zich dagen verheugen. Prins Bernhard was er ook dol op dus wij verkeerden in goede kringen wat onze smaak betrof. De grote pan ging ’s morgens vroeg al op het vuur zodat de hele dag de geuren van de veelbelovende avondmaaltijd door het huis trokken. De soep werd langzaam ingekookt tot een stevige groene brij die goed op je…

Lang geleden woonde er in een ver land een mooie prinses. Dat is altijd zo, dat de prinses mooi is. In sprookjes althans, in werkelijkheid kan het soms knap tegenvallen. Maar goed, deze prinses was dus mooi en er waren dan ook veel prinsen die haar het hof probeerden te maken. Maar ze boekten weinig resultaat, want de prinses had op iedere prins wel…

Zuidlaren is een esdorp. Het dorp bestond uit de brink, met de statige eiken- en beukenbomen, met daaraan vastgeplakt de oude kern waar, in het begin van de jaren vijftig, aan de periferie de nieuwbouw voorzichtig op gang was gekomen. Toen wij van Groningen naar Zuidlaren verhuisden kwamen we in de buitenste schil van de nieuwbouw te wonen. Je stapte…