Alle inzendingen over emoties

Er waait een andere wind door de landen. Een windvlaag van afgunst en jaloezie. We hebben economische crises en dat schijnt ons denken te beïnvloeden. Veel verandert er niet behalve dan dat er ontslagen vallen. Die mensen zullen een andere financiële invulling aan hun gedaalde inkomsten moeten...

Karel was een stille jongen. Maar op zijn saxofoon was hij de baas. Er waren heel wat beroerdere saxofonisten dan hij. Op Karels kapstok lag een zwarte hoed. Gekocht op het Waterlooplein. Die lag er nu een week. Karel kreeg een raar gevoel in zijn maag als hij langs de kapstok kwam en de hoed za...

Wanneer ons kleinkind ons vertelt: “Jullie worden overgrootouders”, dan voelen we alle pijntjes en ongemakken nauwelijks meer en ons zelf, in plaats van stokoud, weer jong belegen!

Soms ben ik zodanig in regressie, dat ik dorstig naar de bollingen van verafgode melkborsten kijk. Koeien geven ook melk, maar dat is lang zo spannend niet. Zelfs oude, tandeloze kerels zie ik loeren. Nou en, het is de bron van onze (bier)dorst. Zelfs Jezus wordt vaak afgebeeld als lurkend scha...

Zoals je mij van de ene verbazing in herhaling laat vallen...over de rand van het geëmmer druppelt het te getikt om los te lopen, laat staan wat ik heb geslikt aan woorden... zoals we geen spat veranderd zijn, reizen nog steeds de wereld rond in ons verwateren, sterven als bezielswaardigheid ee...

De ochtendlucht komt maar niet van de grond, de grauwe stad flitst in gedimd licht aan mij voorbij. Koninkjes in bolides op weg naar een saaie werkdag, soms nog flossend of scherend dan wel lippentuitend glossend. Twintig personen op tweewielers willen linksaf, wachten geduldig tot de lus in het asf...

Jaren geleden vond ik het een leuke hobby om intrigerende, schokkende en bijzondere krantenfoto's uit te knippen en in een speciale map te bewaren. Het is misschien wel in het klooster van Egmond begonnen, waar je je naam bij bepaalde artikelen incluis foto's kon zetten, waardoor je dagen late...

Catherine Abel, een getalenteerde kunstschilderes, heeft afgesproken met de schrijfster Julia Leigh, omdat ze haar graag wil portretteren. Ze zit in het restaurant in de Royal Botanic Gardens, waar ze zenuwachtig om zich heen kijkt, niet wetend of Julia nog komt opdagen, daar het al een kwartier ove...

In de buurt van de bosvijver belaagden wolken muggen hem. Voor poëtische vergelijkingen over natuur en zijn rondkolkende gevoelens, was hij daardoor niet in de stemming. Met zwaaiende armen om muggen af te schrikken, botste hij tegen een houten hekje. De vermolmde houtconstructie scheidde het b...

‘Waarom ben ik hier nog?’ Deze vraag werd mij jaren geleden gesteld door een meneer die ik wekte voor de wasbeurt. Zelf vraag ik me ook wel eens af waarom sommige mensen niet opgehaald worden als het leven lijden is geworden. Deze vraag zal, denk ik, nooit worden beantwoord. Het was zeven uur...

Ik had een nare, onrustige droom. Het was voorjaar, een jaar of wat geleden, en het regende niet. Er was geen reden voor een regenjas in dit regenland. Maar wat deed ik daar? Wat moest ik in die supermarkt anders dan boodschappen doen, en waarom was ik naakt en liep ik naar de vruchtensapjes en het ...

Het alleenzijn is nog te vatten, maar eenzaamheid meestal niet.

Onschuldige kinderen zijn op slag van hun leven beroofd, niemand had daar iets over te zeggen.......behalve God. Onschuldige kinderen zijn misbruikt en voor hun leven getekend....... in vredesnaam: "God, waarom?" Mijn hart bloedt...

Hoe onmetelijk lijden de Oranjes nu. De schok, de martelende onzekerheid, het sprankje hoop. Zoals - hetgeen psycholoog Henk Eilander zojuist bij P&W benadrukte - ook andere families onvoorbereid in vergelijkbare omstandigheden komen. Maar Johan Friso zo plotseling onttrokken moet worden gedeeld. Ho...

Het stuit mij tegen de borst om toe te geven dat ik het niet met mijzelf eens ben.

Midden in een levensstorm ben je Zelf de bedding van het kolkende water!

Ik heb mijn zolder vol weten afgestoft om te ontdekken dat er slechts lege omhulsels van illusies lagen opgestapeld.

Hij daalde de zeedijk af, stapte over een hekje en liep naar de kwelder. Zo'n honderd meter daarachter lag de Waddenzee. Het was laagwater, hij moest ver lopen voordat hij de waterlijn bereikte. Op de rand van het wad, met een eindeloze grijze lucht boven hem, bleef hij staan. Dromerig staarde hij ...

Even wachten…, en dan nu nog eens; heeft u het wel goed gelezen? Ja, dat heeft u, en toch heb ik niet plots de formule voor het levenselixer ontdekt noch zijn er onverklaarbare bovennatuurlijke krachten die mij tot deze constatering hebben gebracht. Er is een simpele verklaring voor de keuze van d...

Ik schilderde een huisje en kwam thuis.

Chipkaarten die op hol slaan. Zorgverzekeraars die het vertikken je in te schrijven. Callcenters die je van het kastje naar de muur sturen nadat je eerst een voorkeuzemenu van 1 tot en met 9 doorliep. Agenten die je bekeuren omdat je een pakje boter van de stoep opraapt en in een afvalbak werpt. Ser...

Wie tot over zijn oren verliefd wordt kan niet met zijn gevoelens omgaan.

Je moet nooit het vermogen verliezen om ergens laaiend enthousiast over te worden, noch om iets afschuwelijk te vinden. De allerergste houding is die van onverschilligheid, laksheid en zelfgenoegzaamheid. Wie niet meer geraakt wordt door wat er hem heen gebeurt, is geestelijk zo goed als dood.

Een vader moet breken wil hij zijn kinderen leren kennen.

Ik keek naar een uitzending van Max om de tijd naar het zesuurjournaal te overbruggen, meestal gevuld met oude bokken en geiten, maar afgezien van de sympathieke Ferdi Mengele, is dat echt zijn achternaam? zat de jeugdige (33-jarige!) Eva Rovers bij de gemoedelijke oudjes aan tafel, terwijl ze werd ...

Het was woensdagochtend, de WSD-werkers zaten juist aan hun welverdiende kop koffie in het hok op de kop van het gebouw. De bomen rondom het park strekten zich uit. Het bankje voor de kleedkamer nodigde uit om gewoon maar even te gaan zitten, om te kijken of om wat te mijmeren in de zon. De atle...

We hebben een bok op de kop getikt. Helemaal gratis. Staat prominent in de huiskamer. De tweeling draait hun flanken. Wij draaien mee.

Van harte gefeliciteerd met uw 7 miljardste mens. Dat U tweeduizend elf jaar na de zondeval nog steeds doorgaat met Uw schepping is gezien uw tweedelig Boek en zoveel oorlogen, ziektes en ellende later op zijn minst opmerkelijk te noemen. Los van al die andere profeten, ik had het na de Tweede...

Schrijden is koninklijk, schreden op de weg terug is door stof en modder. Ik verkies de moeizame weg, gehoond of bespot, ik vlei mij aan uw voeten en geef mij toe. Denk nu niet dat ik uw schoothondje zal zijn, ik kef uit alle macht en bijt u in de kuiten, zo nodig. Mijn alter ego's weten u ook w...

Toen Nel van haar opblaaspop afkwam en na verschonen zich had aangekleed wilde ze in de huiskamer de televisie aanzetten, maar wat zag ze op de tafel liggen? Een mooie bos rode tulpen en er lag een briefje naast. Het zweet brak haar uit, want dan moet er iemand binnen zijn geweest en misschien mij ...