Op gevoel.
Dat van die oude boom, die zo ziek is, maar waaraan je van de buitenkant niets kunt zien. Dat van dat kristalheldere water, dat zo rijk flonkert in de ochtendzon, maar verstoken blijft vis, omdat erin leven onmogelijk is. Dat van die mensen die zoveel praten, maar zo weinig zeggen. Wat zijn ze van plan? Dat van zo maar moeten geloven in iemands blauwe ogen. Op gezond verstand weet ik het niet hoor. Dat is wat ik bedoel!
Ik koers, denk ik, maar op het gezonde gevoel.
Geplaatst in de categorie: emoties