Alle inzendingen over kinderen

Hou haar in de gaten. Daar gaan we nog veel van horen, let op mijn woorden. Dat wordt een grote later. Ja, daar kunnen we nog een hoop plezier aan beleven. Ik heb het over 'de nieuwe Carice van Houten'. Want zo wordt ze al genoemd, deze 'potentiële Oscarwinnares'. Het meest opvallende aan deze ...

Soms zijn er van die dagen dat je denkt dat niemand zonder je kan. Niets is minder waar, maar toch! Eigenlijk een mooie bijkomstigheid, een mens voelt zich dan zo nuttig. Herkenbare opvoedingsproblemen, ook al zijn de kinderen volwassen. Ook ik heb er ook mee geworsteld en mag dat nu met ander...

Hoe bedriegelijk kan een kop wel niet zijn. Neem de kop op de voorpagina van de Volkskrant vandaag: ‘Geen opvang voor 10.000 kinderen’ Opgelucht haal ik adem – het probleem is door een breed gelezen medium gesignaleerd. Vannacht zag ik het op de Belgische tv. In Manilla, op straat minste...

Toen ik die avond – een paar jaren geleden - thuis kwam, verwelkomde ZijDieMijnZorgenDeelt me met de woorden: “Kun jij nog even een fles zonnenbloemenpittenolie gaan halen”? “Nou, zei ik, zon-én-bloem-én-pit-én-olie is wel ingewikkeld. Maar wie weet red ik het”. “Als je dat nu me...

Die ochtend zit ik in een vroeg voormiddagzonnetje buiten wat te lezen. Komt de buurvrouw met haar drie- tot vierjarig dochtertje even 'aanlopen'. Anne heet de hummel en ze doet haar naam alle eer aan. Leuk ding: staartjes met strikjes etc. 'Hoi Fons'. 'Hoi Anne'. 'Wat doe jij' ? 'Ik lee...

Er was eens een klein kaboutertje dat in een groot bos woonde. Hij woonde eerst in een paddestoel maar die was door kabouter Spillebeen kapotgemaakt omdat die zonodig op de paddestoel moest wippen. Dus was hij verhuisd naar een holletje onder de wortels van een grote eik. Hij had al zijn meubeltjes ...

Intussen loop ik al bellend met de telefoon van het benzinestation. Mijn man had ik inmiddels ingelicht over de situatie van de sleutel. Hij riep een woord dat ik hier niet zal herhalen en zei dat hij het eten wel weer uit zou draaien, de jongens inladen en van Zwartemeer eerst naar Meppel en dan dr...

Daar ik die avond nog een andere activiteit had zou ik wel op tijd weg hebben gewild maar dat kan niet want de dag moet afgesloten worden met een theorie- en praktijkexamen. Om tien voor vier kunnen we dan eindelijk vertrekken. Naar huis gereden in stilte want de heren sliepen onmiddellijk. In Z...

Een dagje uit het leven van Wilme de Roon, woensdag 26 juli 2006. Om 6:30 uur word ik wakker en besef me dat ik de jongens (mijn kleinzoon Dennis en vriendje Steven) belooft heb om vandaag naar het Verkeerspark in Assen te gaan. Joepie, een hele dag in de zinderende zon, een heerlijk vooruitzic...

Rijdend langs zomaar een boom, die vanuit het niets van gisteren, vandaag getooid is met bloemen en kaarsen…. Een pet hangt, verloren zonder zijn eigenaar, aan de stam…. Stille getuigenissen van een mensendrama.. Wat mij nu bezighoudt is de vraag wat die jonge mensen bezighoudt…niet allee...

Onder een strakblauwe hemel en met een frisse bries in zijn rug fietste hij door het Friese landschap. Zijn zoontje van twee babbelde wat tegen hem aan. Af en toe stak het kereltje hem een dropje toe uit het zakje dat het in zijn kleine knuistjes vasthield. Hij moest zich half omdraaien om zijn jong...

Kinderen hebben tegenwoordig nogal wat te verstouwen. Nu lijkt hen dat gemakkelijk af te gaan: msn-nen en huiswerk maken, terwijl de TV aanstaat is geen enkel probleem voor ze. Alles lijken ze tegelijk te kunnen. Het is opvallend dat vroeger mensen trots waren op het feit dat men alles tegelijk k...

Ik ben de trotse opa van vier kleinkinderen. Inderdaad, als ik had geweten dat kleinkinderen zo leuk waren, had ik ze eerst willen hebben. Nu hebben opa’s trouwens altijd de leukste, origineelste kleinkinderen, en jawel hoor, dat klopt. En die van mij spannen de kroon. Eén van mijn kleinzoons...

Morgen naar de Efteling. Met de hele familie. Beloofd is beloofd. Beelden van ontelbaar veel mensen schieten door mijn hoofd. Heel veel lotgenoten, die we morgen bij herhaling zullen tegenkomen. Hoe drukker, hoe vaker. De slimme wachtrijhekjes zorgen ervoor dat het grootste deel van de dag wordt doo...

De Karwei hangt er werkelijk vol mee. Een heel rek met alleen maar artikelen om je huis ‘kindveilig’ te maken. Deurvertragers, traphekjes, kinderslotjes, hoekbeschermers en noem het maar op. Je kunt het natuurlijk ook overdrijven om je huis te versieren met al dat plastic, alleen maar om je kind...

Velen van onze oudere generatie hebben soms al snel een oordeel klaar als het gaat over ''de jeugd van tegenwoordig''. Het is niet aan mij om uit te maken of het altijd terecht of onterecht is. Uiteindelijk waren ook wij ooit eens jong. Ik weet bijvoorbeeld van mezelf niet eens meer precies wat ...

In een niet zo groot indianendorp aan de voet van een hoge rots, woont een klein indianenmeisje. Haar naam is"Ochtendgloren", omdat zij geboren werd toen de zon net boven de kim verscheen. Haar vader is het dappere opperhoofd en zijn naam is "Dappere krijger"en de moeder van Ochtendgloren heet ...

Ook vandaag hebben we weer, zoals altijd twee maal per week, boodschappen gedaan bij een plaatselijke grootgrutter. Daarvoor moeten we altijd acht haltes met de bus mee. We zijn er dan binnen zeven minuten en dat hebben we er graag voor over. De pecunia is erg belangrijk, ook voor ouderen. Nadat ...

Voor de zekerheid heb ik ze nog eens heel secuur geteld en het waren er negen, dat weet ik zeker. Dat aantal verbaasde mij in hoge mate, omdat ik toch een even aantal mocht verwachten. Maar meer nog bevreemdde het mij, dat geen één bij een andere paste. Zeer merkwaardig. Nu had ik wel goede hoop ...

Wallen tot op mijn enkels. Al een hele week. Ik heb waarschijnlijk iets goed fout gedaan bij de kinderen, want ze zijn me behoorlijk aan het straffen. Ik kom er helaas maar niet achter wat er aan schort, en hoe langer dat duurt, hoe langer zij het volhouden. Het begon allemaal toen ik weer moest...

Heel lang geleden (toen ik jong was) voetbalde de jeugd op straat, dat kon toen nog. Ook was het in die tijd heel gebruikelijk om op een blinde muur met krijt een doel te tekenen, in het midden van dat doel stond met grote letters ADO geschreven. Althans, zo was dat in Den Haag, in Rotterdam zal...

Hoe Voortreffelijk Zij was Mevrouw Deluw was niet ver af, bezig met Jansje beknorren over het leven dat zij maakte; `zij wist ook niet,' zei ze met een oog op de tuinknecht, `waarom er altijd wat aan die tuin gedaan moest worden, als de familie er in was.' Deluw droeg zijn vriend aan zijn v...

Mijn dochter is ziek. Nooit geweten dat dit virus op zo’n jonge leeftijd al voor kon komen, maar het bewijs zit toch echt naast me in de kamer. Drie jaar is ze en er is officieel oranjekoorts bij haar vastgesteld. De eerste tekenen zag ik nog over het hoofd. Op een morgen kwam ze naar me toe ...

Ik zie ons nog lopen. Ouder dan een jaar of drie kun je niet geweest zijn. Alles was nog "zellie" en zorgeloos blikte je omhoog. Stap stap stap, alles "zeffule" doen, wetende dat mama's helpende hand in de buurt was. Onverwoestbaar vertrouwen. Zes jaar was je toen er nog een broertje kwam ...

Oh nee hè, hij huilt weer. Ik kijk op mijn wekker. Het is 3 uur ‘s nachts. Ik hobbel mijn bed uit en ga de slaapkamer van mijn zoon binnen. “Het is verdorie midden in de nacht, ga slapen!” Hij lijkt me niet te snappen of doet alsof. Hij blijft huilen. Bang dat mijn dochter wakker wordt van on...

We vertellen onze kinderen maar al te graag dat ze niet mogen liegen en wat doen we zelf….juist, liegen! De nieuwe leugenperiode is weer aangebroken. De Paashaas komt eraan. Als mijn dochter het daar nu eens gewoon bij zou laten, maar nee hoor, ze zit in de ‘waarom’fase. Erg leuk! De chocol...

Eindelijk mag Miriam mee. Papa blijft thuis met Alma en kleine Dirk. Maar zij, Miriam, is nu groot. Het is niet ver lopen. De straat uit en dan linksaf. Ze houdt het boek stevig in haar hand. Haar eerste boek, helemaal van haarzelf. Ze heeft het nog niet ingekeken, maar expres tot vandaag bewaar...

Met een volle boodschappentas loop ik door het Spijkerkwartier richting huis. Altijd komt er een moment dat ik me afvraag of dit nu de snelste route zal zijn. Precies tijdens deze overpeinzing passeert links van mij een zin, uitgesproken door een vrouwenstem. Op het moment dat de zin tot mij doordri...

Papa kwam weer binnen. Zijn gezicht trok, er zaten glimmertjes achter zijn ogen. Dat zag Miriam. Mama zag het ook. "Wat heb je?" "Hoezo. Niks." "Wel waar, er is iets! Waarom lach je?" "Ik lach helemaal niet." "Er is wél iets gebeurd. Waarom bleef je zolang weg. Je hoefde toch alleen...

Volwassen. Ze eigent het zich toe, het recht om vanaf nu alles zelf te mogen beslissen. Het beslissingsrecht neemt nog geen overdreven proporties aan. We zijn er gerust in. Het breidt zich wel stilaan uit, haar zeggenschap. Ze beveelt hoe we ons horen te gedragen, zelfs in huis. Geen scheetje mag ...