Alle inzendingen over algemeen

RAM Voor de Ram staat de liefde centraal in 2011. Voor de gesettelde ram staat er een onverwachte mooie gebeurtenis te wachten in de maand juni. Een wilde haas komt op je pad. Probeer eens met lange tanden te eten. Voor de single ram is het belangrijk de maand oktober in de gaten te houden, het zou wel eens zo kunnen zijn dat u eindelijk die ene…

‘Vooral als het mist, dan verga je helemáál van de stank.’ De oude man staat met een broodje Hollandse garnalen en een blikje Fanta in de hoek van het overdekte windscherm dat de haringkraam beschutting moet geven tegen de snijdende kou. Vanonder zijn oranje ijsmuts priemt hij naar de jongere man die tegen de toog leunt en een in kleine stukjes gesneden…

“Wie zou je willen zijn?“ vraagt de vrouw. Ik vertel haar dat ik een vogel word en het ga opschrijven. Een kanariepietje met elke dag een andere kleur. Of misschien een sprinkhaan zonder voelsprieten? Ze noemt me lief haar paradijsvogel en stuurt dan een liedje. “Soms is Nederlands praten best moeilijk,” zeg ik tegen haar. “En zeker onder schrijvers…

Dwalende lichten die hem de weg wezen. Schaduwen bewogen om hem heen. Schenen hem te omsingelen. Pijn in zijn hart deed hem besluiten eeuwig door te lopen terwijl de wolken begonnen te dreigen. De aasgieren staarden vol verrukking naar dat wezen beneden hen. Blijven cirkelen was hun devies. De hemel scheurde open en de engelen daalden vol toorn neer…

Hier zit ik dan weer te schrijven. Alsof ik niets anders kan. Ik doe in ieder geval weinig andere dingen met zoveel plezier als schrijven. Dansende letters die mij in de ogen aankijken en vragen of zij vandaag ook aan bod mogen komen. Ik wilde je even bedanken. Zomaar. Omdat je er bent. En omdat je in mij gelooft. En zo tikt de klok verder en…

Het regende uitbundig. Al meer dan een week. En nu hadden we lekkage. In de wintertuin. Het woord wintertuin is verzonnen door een complot van architecten en makelaars die op een positieve manier willen verzwijgen dat ons appartement geen balkon heeft. Die wintertuin heeft gras noch aarde, maar is een extra stukje huis waarvan de ramen helemaal kunnen…

Doe wel en zie niet om? Foutje, het moet zijn: doe wel en zie terdege om dat je niet met je eigen hulp als wapen wordt bedonderd.…

De achterkant van het gelijk is in één woord: kjileg !…

“Oeh! Aaaah! Au au au!” In een steeds hoger tempo rolde ik het duin af, om en om en om. Af en toe werd mijn val even onderbroken door een grote graspol. Sneller en sneller ging ik, nagekeken door een groepje konijnen, dat van verbijstering vergat weg te rennen. Bijna was ik onderaan en ik lag inmiddels op topsnelheid. Mijn ogen had ik dicht, om…

Geeft u nog wel eens fooi; ik bedoel met die kredietcrisis en zo? Het leven is al duur genoeg en een fooitje komt bovenop de rekening die je tenslotte net betaald hebt. In sommige landen kijken ze je raar aan als je gewoontegetrouw een deel van het wisselgeld als tip laat liggen. In het Portugese binnenland brengen 9 van de 10 obers je het schaaltje…

van David Grossman (boekbespreking) “Eén sterfgeval is een tragedie, één miljoen sterfgevallen is statistiek”, aldus een uitspraak van Joseph Stalin. Het zijn de aantallen bij een massavernietiging die telkens ieder bevattingsvermogen doen tekortschieten. De israëlische schrijver David Grossman (1954) probeert in dit boek zijn nagels te krijgen achter…

Een slonzige trap naar boven, een scherpe draai naar rechts en we staan voor een woest uitgehakte muur, die gretig gaapt naar twee aanpalende vertrekken. De achterwand van het kleinste kamertje is geperforeerd door hagel uit een luchtbuks; de aangrenzende ruimte aan de straatzijde is met riet betegeld. Ons gemeenschappelijk meubilair is een non…

Dansend op een spoortje licht verglijdt fossiele tandpasta in een dartele droogbloem. Gestolde tijd van de Haarlemse schilder Kees Verwey. Stillevens aan het einde. ”Ik vang de laatste bloei.” Ingelijst een blikvanger voor de Rotterdamse kunstkenner Robin Adèr, ooit conservator bij museum Boymans van Beuningen. Een encyclopedie op vliegwielen…

Wij hadden begin jaren tachtig geen speciale actie nodig om De Schouw te laten blijven. Als krantenjongens tankten we de baromzet gewoon dagelijks naar een hoogte, die evenredig was aan ons alcoholpromillage. Kale Willem blij, Joris blij, Robert-Jan blij en soms waren de klanten ook euforisch blij. Dan lieten we onder aanvoering van de eminente…

Het gezelschap zette zich rond de designtafel waarop in het midden een ontbijtbordje stond met daarop een specimen van het nieuwe product. Een tijdje tuurde iedereen er aandachtig naar. Tja, vlees was het niet, zoveel was wel duidelijk, maar het zou toch als zodanig verkocht moeten worden om op de markt enige kans van slagen te hebben. Iemand iedeejen…

“Waar heb ik die schaar nu gelaten?” Jenny trok aan een keukenla, die soepel rollend op haar afkwam en haar bijna omver wierp. Ze zag potjes met kruiden, boterhamzakjes, een schroevendraaier en nogal wat troep, maar alles behalve een schaar. Na nog twee laden te hebben opengetrokken vond ze wat ze zocht. Ze pakte de schaar en knipte een hoekje van het…

Een nieuw tv-toestel, state-of-the-art, snaarstrak beeld, aansluiting op koffiezetapparaat voorbereid enz. Nu het geluid eventjes wat harder of zachter zetten, en dan begint de pret..... Een balk van een halve meter dik verschijnt onder in beeld over de volle breedte van het toestel als een visuele weergave van het geluidsvolume. P’don? De ondertiteling…

Beijing. In een zijstraat van Qian Men Street liepen twee vrouwen de koopwaar te inspecteren. Het straatje was aan beide zijden volgepakt met kraampjes, waarop van alles werd aangeboden. Van kleding, schoenen, “echte” Rolexen en snuisterijen tot allerlei etenswaren, waarvan met name van het vlees niet direct duidelijk was welk dier eraan ten grondslag…

Een klavertje stond gelukkig te zijn. Hij was gelukkig, want hij was een klavertje vier, als enige in het groene veld. Stralend en trots stond hij daar, tot ongenoegen van de andere klavertjes, die slechts een klavertje drie waren of zelfs een klavertje twee. Hij was dan ook nogal hoogmoedig en keek neer op de andere klavertjes. Op een dag liep er…

Het natte helmgras buigt onder haar blote voeten. Ze heeft een machinist gekust en is gevlucht naar een eiland zonder trein. Hier geen bebloede bielzen, maar speelse hoefjes in een hertenspoor langs de vloedlijn. Het rulle zand stuift stap voor stap en ze likt haar zilte lippen met een flauwe lach. Nog even en haar doel is bereikt: languit liggen op…

Sommige medici zijn minder discreet over hun patiënten dan de doorsnee kastelein over zíjn klanten.…

De perfecte match Het verschil tussen dating en voetbal is de perfecte match…

De kwaliteit van veel verzamelingen kan men eenvoudig en doeltreffend verhogen door minimaal 80% bij het grofvuil te zetten.…

In de manuscripten van menig gerenommeerd schrijver moet een redacteur van de uitgeverij driftig corrigeren, lees ik in mijn krant. Hoewel ik mij kwaad blíjf maken als mezelf op een fout betrap, zal ik mij toch maar een beetje troosten met die wetenschap.…

Ook bij voetbal komen goals uit de lucht vallen.…

Burgemeester Cohen van Amsterdam (toen nog) weigerde een gezin excuses aan te bieden om een onterechte arrestatie wegens terroristische activiteiten. Hij deed dit met de motivering dat excuses aanbieden betekent dat je zegt ergens spijt van te hebben en het nooit meer te zullen doen. Voor mij is dit een heel leerzaam verhaal. Zelf ben ik vaak te…

Ongenoegen, geuit met bezieling wordt altijd gehoord!…

Je krijgt in het leven heel wat advies, gevraagd en ongevraagd. Meestal goed bedoeld. Mijn ouders kregen ruim vijftig jaar geleden het advies mij naar de Lagere Technische School te sturen en hebben dat opgevolgd. Mijn vader was havenarbeider en iemand met elk willekeurig diploma had in zijn ogen gestudeerd. Mijn VWO-diploma heb ik pas op mijn zevenentwintigste…

Zwieren, zwaaien, lekker pierewaaien. Op en neer, van achter naar voren. Een duwtje in de rug. Hup, de schommel hoog de hemel in. Beentjes recht vooruit, de wolken zwevend tegemoet. Zonnestralen glimmend op de snoet. Snel het trapje op, vol ongeduld. Een hoge klim. Kriebels in de buik. Lichte twijfel en dan … hoppa, hobbelend glijden naar beneden. Mama…

Naast mij woont een gepensioneerd pedagoog die elke dag op een vast tijdstip zijn hondje uitlaat. Soms loop ik met hem mee en dan eindigen we meestal bij hem thuis op de veranda om het gesprek voort te zetten. Zijn no-nonsense adviezen voor de opvoeding kan ik inmiddels wel dromen: zorg voor een eerlijke relatie met je kind, geef het zoveel mogelijk…