Inloggen
voeg je column toe

Columns

De Wandelvrouwtjes

Mijn vrouw en ik verkeren in de gelukkige omstandigheid een klein vakantiehuis te bezitten op Goeree-Overflakkee. Aldaar brengen wij meestal de zomervakanties door, maar vaak zijn wij er ook in de weekeinden te vinden.
In de buurt van Herkingen komen wij regelmatig twee al wat oudere dames tegen die stug wandelend weer en wind trotseren, een ieder vriendelijk groetend. Nu kom je op het eiland vaker wandelende mensen tegen maar op een bepaald moment gaan terugkerende passanten je toch opvallen. Zo ook deze twee dames. Jong zijn ze beslist niet meer, de pas zit er echter nog redelijk in. Een van de dames draagt overduidelijk orthopedische schoenen, u weet wel, van die ouderwetse ‘klompen’.
In eerste instantie dachten mijn vrouw en ik dat deze dames op weg waren naar de kerk; Herkingen telt ongeveer 1100 inwoners en drie kerken. Op zich is het dus geen vreemde gedachte dat deze dames ter kerke gaan, Goeree-Overflakkee is immers een streng christelijk eiland. We komen de dames echter ook tegen als er geen kerkdiensten zijn, dus dat kon het niet wezen. Daarna dachten wij dat ze wellicht dagelijks op bezoek bij een familielid gingen. Ook deze hypothese hebben wij moeten verwerpen. De dames lopen bijna altijd op verschillende plaatsen, dus van een gerichte route kan geen sprake zijn.
Het kan natuurlijk zo zijn dat de dames graag in de buitenlucht verkeren en genieten van een flinke dagelijkse wandeling en bovendien van afwisseling houden, waardoor wij ze dus regelmatig op verschillende locaties zien.
Laatst schoot mij te binnen dat er wellicht ook een andere verklaring mogelijk is. Goeree-Overflakkee staat bekend als het ‘witte eiland’, daarmee wordt niet de huidige sneeuwval bedoeld maar het witte pretpoeder dat ook wel bekend staat als cocaïne. Waar gebruikt wordt moet ook worden aangevoerd…
Stel nu eens, met de nadruk op: stél, dat ik de plaatselijke drugdealer ben, zou het een goed idee zijn om het verspreiden van de cocaïne door een paar oude vrouwtjes te laten doen?
Wie verdenkt immers een paar wandelende dames? Inderdaad, niemand. Daarom zijn het de meest ideale drugskoeriers die bestaan!
Natuurlijk weten de dames in kwestie niet dat het om drugs gaat. Nee, ik heb ze wijs gemaakt dat het om een experimenteel en vooralsnog geheim medicijn gaat dat nog niet via de apotheek verkrijgbaar is en derhalve contant afgerekend moet worden. Ze werken daarom gratis want aan andermans leed wil je immers niet verdienen. ’s Ochtends spreek ik de te bezoeken adressen voor die dag door met de dames. Het witte ‘medicijn’ zit verpakt in kleine zakjes, de dames verstoppen het op een plaats waar ik liever niet aan denk. Al wandelend gaan ze vervolgens op pad om de waar af te leveren. Wetende dat er werkelijk geen politieman is die de dames zal verdenken van het vervoeren van drugs, zit ik dagelijks voor de warme kachel; mijn handeltje is veilig.
Mocht u deze dames ooit tegen komen, dan weet u waarom ze zo vriendelijk groeten. Ze zijn immers op een geheime en humanitaire missie…

Schrijver: Koen Vugs, 23 april 2011


Geplaatst in de categorie: algemeen

1.8 met 9 stemmen 311



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
25 april 2011
Zie je wel dat je een amusant en baanbrekend schrijver bent, tóp man, ga gerust zo door, ik heb me rotgelachen, kijk voortaan nooit meer argeloos naar oude vrouwtjes!
Naam:
Ariadne
Datum:
24 april 2011
Over inspiratie gesproken... en waar gingen jullie zelf naartoe?!!
Naam:
Els Huurman
Datum:
24 april 2011
Email:
els.stanekegmail.com
Heel leuk geschreven!
Woon zelf een stukkie terug van Goeree ha!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)