Alle inzendingen over literatuur

Het gebed van een heiden Wellust, ach, temper niet uw vuur, Verwarm mijn hart dat lijkt gestremd; Al ben je voor de ziel tortuur! Diva! exaudi supplicem! Godin, door heel de lucht verstrooid, Wees een verborgen vlam voor ons! Verhoor een ziel, nog niet ontdooid, Die u een lied wijdt als van brons. Wellust, blijf steeds mijn koningin!…

Veel dichters hebben van poëzie geen kaas gegeten, doch literatuur heeft ook nooit iets toegevoegd aan een rechtvaardiger samenleving. Vooral niet in Nederland, waar gereformeerde dominees en kooplieden slechts zingen voor God, Koningin en Vaderland. Verviel de poëzie derhalve tot de zonde van een restrubriek, eer dan de schaarse Nederlandse dichters…

Er is veel geestelijk leed onder dichters.…

Finis Heden is, na een langdurig lijden dat hij met godsvertrouwen droeg, Jean Pierre Rawie van ons verscheiden. Hij komt dus niet meer in de kroeg. Dat hij, die somber was bij tijden, de hand niet aan zichzelve sloeg stemt misschien nog wat tot verblijden, al is het zo al erg genoeg. Wat hem tot slot de dood in joeg, de liefde of de…

Er zijn hartenkreten en smartenkreten.…

(vertaald als “De Nevelen Van Avalon”) van Marion Zimmer Bradley (1930-1999) (boekbespreking) Voortreffelijk boek over de vrouwen rondom Koning Arthur. Het begint met zijn moeder Igraine; een innemend hoofdpersoontje waar je even lekker voor gaat zitten. Dan volgen hoofdstuk 2 en 3 en de rest van het boek. Onvoorstelbaar boeiend, maar wel steeds…

Dichters die dichten over andere dichters of schrijvers; er is een lange traditie als het gaat om poëzie die geschreven wordt om collega's lof toe te zwaaien, te herdenken of alle hoeken van de kamer te laten zien waarbij de laatste categorie altijd het meest vermakelijk is. Joanan Rutgers is een dichter die in deze traditie past. Bijkans alle auteurs…

van Jan Wolkers (boekbespreking) Boekenweekgeschenk 2005 met de titel van een keukenroman. De naam van de schrijver overwint de argwaan en het boekje begint ook heel charmant. Een eiland in de zomer met een rustieke, wat broeierige sfeer, een subtiel beschreven natuur (tot en met “de zandkorreltjes op haar billen”) en bijzondere gasten, ieder met…

Zij zal nu al over de tachtig zijn, maar hoe ziet zij eruit? Waar duikt zij onder? In welk achterafhuisje of in welk bejaardentehuis? Waarom geen vrede gevonden? Arm, onderkoeld geraakt kind in jou! Wat een geluk, ik dacht dat de grote dichteressen reeds bekend waren of uitgestorven, maar Frida Vogels verdient te worden bijgevoegd. Zet haar woorden…

'Ik zag nergens een zo onafhanklijke geest, Zulk een onwil, voor dwang te buigen.' (uit: Groninger symfonie) Wat een bikkelman, die Hendrik, de schitterende tegenpool van een brave Hendrik en een waarachtig groot dichter, die helaas te weinig herinnerd wordt in ons literair collecieve geheugen. De Vries (1896 - 1889, begraven te Haren) mag…

De hoofdpersoon, Bravito, weeskind vanaf zijn derde, keert na achttien jaren terug naar zijn geboortegrond in het oerwoud van Darién. Hij trok in bij zijn oom. Na verloop vantijd leert hij zich voldoende aanpassen binnen de gemeenschap. Hij werd verliefd op Nina, maar zijn oom waarschuwde hem voor haar, want mogelijk handelden ze in witte poeder, zo…

(Generatie X in Japan) van Karl Taro Greenfeld (boekbespreking) Het moderne Tokyo, een metropool met alleen al twaalf miljoen inwoners zonder de voorsteden, staat algemeen model voor het japanse succes. Druk druk druk!!, een eindeloze stroom van verkeer en mensen, eenieder op weg naar zijn of haar succes. En dat is precies het beeld dat Japan de…

Rutgers maakt een biografische schets van Rimbaud in vijftien fictieve brieven. Ze zijn gericht aan zijn goede vriend Delahaye, dichter George Izambard, zijn leraar, zijn "Lieve, Allerliefste/Liefste...vader", aan Paul Verlaine, die hem voor schietschijf nam, aan de "Lieve, supergeile Astrid" ergens in Stockholm en aan de vrienden van het laatste…

van Leon de Winter (boekbespreking) De liefde tussen de katholieke Eileen en de protestantse Kevin in Noord-Ierland. Verteller is een londense boekhandelaar van nederlandse afkomst, maar het boek is alternerend in de eerste én in de derde persoon geschreven. Te pas en te onpas wisselt de schrijver van vorm. In de ik-vorm vertelt de boekhandelaar…

Een staande ovatie graag, zoals dat zou moeten voor een meester in de schrijfkunst, die niet onderdoet voor Socrates, 'Ex-drummer' behoort tot de toppers der wereldliteratuur. Met souplesse en doordringend observatievermogen beweegt (de stier) Herman zich door zijn eigen verhaal, dat ongetwijfeld bol staat van de autobiografische gegevens en thuis hoort…

De vertaling is van ene Arjaan van Nimwegen. Dat zeg ik even, omdat vertalers vaak onderbelicht worden. Verlaine's boezemvriend Rimbaud was vijftien toen deze dichtbundel op de markt verscheen. Dus hij heeft deze gedichten zeker gelezen. Hij is er misschien een beetje door geïnspireerd en gestimuleerd, op een spoor gezet, vooruit geduwd. Toch vermoed…

Dat Anna Enquist, pseudoniem van Christa Widlund-Broer, een redelijk prozaïst is, ontken ik niet, maar dat zij zich als dichteres ook hard wil maken, zie ik als verspilde moeite. Ondanks het feit dat zij mij ooit wist te imponeren, kwam dat voornamelijk door haar natuurlijke charisme, niet door het eentonige Satie-achtige gepingel van haar aan elkaar…

Vissen is als het lezen van een goed boek. Je vangt het gedachtengoed uit het water en je geeft je wens weer aan de vader terug. De vis is tenslotte de moeder van de mens.…

Over 'Gedichten 1948 - 1993' van Hugo Claus heb ik het volgende te zeggen. Zo in dat immense bos van zijn merkwaardige verzen, kan ik er niet aan ontkomen en lijd ik acuut aan Claus(tro)fobie, maar aangenaam, zeer aangenaam is de benauwenis van zijn doolhofvisioenen. Hugo was verbonden met heel de wereld in al haar facetten, met paranormale facetogen…

Dresden, DDR, 1956. De stad is in de Tweede Wereldoorlog plat gebombardeerd door de geallieerden, maar ruim tien jaar later is van herstel en wederopbouw nog nauwelijks enige sprake. De amerikaan Norman Corinth bezoekt de stad voor een congres. In de wandelgangen trekt hij op met een gezelschap dat in de oorlog vriend danwel vijand is geweest in…

Politiek staat tot literatuur als een condoom staat tot brandend rubber.…

Literatuur is het verschil tussen taal en geest, vermenigvuldigd met de afstand tussen schrijver en geschrevene.…

Gregor Keuschnig droomt dat hij een moord pleegt. Als hij wakker wordt, blijft de droom hem achtervolgen met het karakter van een werkelijkheid en de angst bekruipt hem te worden ontmaskerd als de moordenaar. Er zit voor hem dan ook maar één ding op: heel bewust vooral normaal blijven doen. En dat valt nog behoorlijk tegen. Om zich normaal te gedragen…

Een eerste bundel is veelzeggend en betekenisvol, dat heeft Frans Berkelmans goed verstaan. In zijn voorwoord legt hij vooral de nadruk op de heelheid van deze bundel, 'zoals er in een horloge geen radertje gemist kan worden.'. Frans Berkelmans, een benedictijnse monnik, is zeer deskundig te werk gegaan, hij spit werkelijk zo diep hij kan en met halve…

Ik vind mensen, die van literatuur een punt maken, heel erg eng. Daar ben ik best wel ruimdenkend in.…

Deze matte/sombere/sobere dichtbundel is verdeeld in vier thema's, is dus keurig of wreed gevierendeeld en of er sprake is van een eenheid, men moet bij gelegenheid de besnorde dichter er maar op aanspreken, in ieder geval zie ik een kosmische ruimte voor me, waar de woorden als gevallen sterren in verschijnen, als regendruppels en windvlagen uit het…

(zelfportret met ouders) van Nicolaas Matsier (boekbespreking) “Onze ouders zijn de muur tussen onszelf en de dood. Als zij wegvallen voelen wij ons kwetsbaarder, omdat we dan zelf voorop lopen”. In een autobiografische roman schetst Nicolaas Matsier (Tjit Reinsma, 1945) het ontruimen van het ouderlijk huis na het overlijden van zijn moeder. Daarbij…

(en andere verhalen) van Fouad Laroui (boekbespreking) Drie jongens van tien jaar, klasgenootjes en gezworen kameraden, krijgen in de gaten dat hun religieuze achtergrond hun een bijzondere status verleent op de kostschool in Frankrijk. Afkomstig uit de joodse, de islamitische en de christelijke gemeenschap behoren ze eigenlijk tot de outcast op…

Een zeer leerzaam boekje over diverse drugs van Hans Plomp en Gerben Hellinga, beiden succesvolle schrijvers, zij het wat minder bekend, wellicht vanwege hun vele high-zijn, wat bij velen toch nog taboe is en veelal terecht. Het is overigens heerlijk om uit je bol te gaan, dat moet gezegd. Een slimme titel en zeer aanlokkelijk tezamen met de Marilyn…

Wie schrijft die lijdt.…