Alle inzendingen over literatuur

(voor Guillaume Apollinaire) Zijn virtuoze bronnen zaten niet aanwijsbaar onder zijn gekwetste schedeldak, maar de mysterieuze kosmos balde in hem samen, de goden en godinnen waren zijn beste vrienden, dweepten zelfs met zijn artistieke begaafdheid, ook al hadden ze die zelf met veel moeite ontworpen. Dat deze dichterlijke reus geveld werd door…

Dimitri Verhulst heeft de Libris Literatuurprijs 2009 gewonnen. Ik vraag me af waarom Herman Brusselmans bijna nooit voor prijzen genomineerd wordt, want hij is al jarenlang het opperhoofd van de Nederlandstalige literatuur. Wie de grootste schrijver is valt moeilijk te zeggen, maar Brusselmans is in mijn ogen wel de boeiendste en amusantste.…

(voor Georg Trakl (1887 - 1914)) In de mist van woorden zocht hij naar een woord van helderheid, dat hem kon redden van de ondergang, de hel in zijn hart, doorboord met gifpijlen, brandende speren, priemen van hout. Wie zo zichzelf een pad moest banen, verloor zijn lach al gauw. Zijn angsten triomfeerden in een jeugd verstoft door oude schaduwen…

(voor Jan-Jacob Slauerhoff) In het chique hart van een nobele stad staat een teder object tussen het moderne interieur. Het oude plafond, gecamoufleerd door goedkope platen, bewaart de jeugdige gedachten van een Friese kameraad, antieke overpeinzingen boven het platvloerse marktgewoel aan de Voorstreek. De eenzame ziel was ervan overtuigd dat hij…

Minderwaardige zaken vullen snel dikke boeken.…

Nu we bijna bij de laatste hoofdstukken zijn aangeland, valt het zwaar om dit boek uit te lezen. Niet alleen door de aangrijpend beschreven lotgevallen van de Joodse familie Meijer die zich ontwikkelen naar de bekende en afgrijselijke apotheose, maar ook doordat het een verdrietig afscheid zal worden van de hoofdpersonen die we meer dan 600 bladzijden…

(voor Gerard de Nerval) Misschien had iemand op tijd het knellende touw kunnen lossnijden, zijn walgelijke wanhoop vertroosten, zijn onuitroeibare somberheid verlichten. Maar hij was er de man niet naar om een escape in te lassen, daar was hij te clever voor, te zeer geraakt, te diep verzonken in de spookmoerassen van de verstikkende waanzin.…

Een van mijn eerste herinneringen is de smaak van gedroogde appeltjes. Op een dag zei mijn vader ineens: ‘en nu allemaal onder de tafel.’ Daar zaten we dan. Met ons zessen opgepropt onder een weliswaar uitschuifbare, maar voor dat doel veel te krappe eettafel. Dat herhaalde zich een paar keer - ik weet nog goed dat ik een keer klem zat met de stinksok…

(voor Stéphane Mallarmé) Als een korrecte taalkeizer in zijn afgezonderde ijspaleis heerste hij over zijn trouwe onderdanen, de magische woorden. Wars van populair gedoe zocht hij naar de verbluffende zuiverheid rondom bloemen, uitpuilende boezembomen en ongerepte natuurverschijnsels. Ondanks zijn keurig verborgen kwelduivels schreef hij als een…

(voor Victor Hugo) Hij was een opgejaagd paard, dat zichzelf moest temmen met verdovende middelen (de brave wereld verstikte hem op allerlei manieren), er galmde geen vreugde meer in zijn glazen heelal, de dansen waren gedanst, de liederen gezongen. Hij had aan de bevallige Eros geen boodschap meer en Thanatos, die sluwe vos, keerde hem de rug…

"Er bestaat helser kabaal ...buiten deze muren" A.B. (voor André Baillon) Stekende dolken in zijn hersens, arme man, worstelend met de pijn van knagende ratten in zijn lichaam en met de twee deuren, waarvan hij nooit wist welke deur tot zijn huis behoorde, zwart is de dood, rood is zwart. Zijn aderen gloeien van de koorts; zwarte bloedlichamen…

(voor Christian Dotremont) Gruisplantsoenen restten in zijn (voorzorgelijke plebejers krankzinnig geprojecteerde) orakelhhoofd van wiebelende gorillarudimenten, hij vond zichzelf terug bij de ontzagwekkende ruines van de naakte vogeltaal, waar zijn hoogst magische dichtwerk begon, waar slechte , eenogige reuzen en valse, hoerige leeghoofden geen…

(voor Jean Cocteau) De luisterrijke tijd verstrijkt langs hooggelegen braampaden van marterschrik en schaterlach, taartentriomf en worsteling. De schone, vorstelijke badkuipvrouw bedekt haar getatoeeerde lichaam met de kletsnatte leeuwemanen van een azuurblauwe dubbelganger. Gedreven door de stuurloze driften van een wereldvreemde gedachtenstroom…

(voor Dylan Thomas) In essentie extreem geestesmoe, wanstaltig gekortwiekt en volledig uitgerangeerd stonden zijn gekwelde intercitymuzen als oude opgebruikte stoomlocomotieven in een vervallen hangar op een onherbergzame plek, naast het normale treinenstelsel overwoekerd door diversen dramatische klimplanten. Kollosale wrakken van roestend ijzer…

Volgens Midas Dekkers is schrijven een verschrikking. Ik denk dat veel schrijvers daar anders over denken. Gerard Reve zei: ‘Ik moet schrijven omdat ik anders gek word.’ Simon Vestdijk zei: ‘Ik schrijf om niet te hoeven leven.’ Carmiggelt zei: ‘Schrijven is één van de weinige dingen die ik graag doe.’…

En dan zie ik ineens het hoofd van Kees van Kooten opduiken. In de Wereld draait door. Dat doet mij goed. Ik houd van Kees van Kooten. Al sinds hij wekelijks als clichémannetje voor het Parool schreef, bewonder ik de man. Niet dat ik posters met zijn beeltenis boven mijn bed heb hangen, want zover ga ik zelfs bij hèm niet. Zijn boeken nemen in mijn…

Onlangs heeft het Brabantse trio Zaait Eendracht in de wapenzaal van Kasteel Heeswijk te Heeswijk-Dinther een bijzondere bewerking van het middeleeuwse verhaal ‘Karel ende Elegast’ gepresenteerd. Het trio Zaait Eendracht bestaat naast ondergetekende uit Robert Peters en Rien van Osch (beiden uit Den Dungen). Van dit trio ben ik de tekstschrijver…

(voor Louis Aragon) De zinloze, onzorgvuldige woorden rondom hem ketsten op zijn glimmende harnas af, ook al leed hij onder de heersende waanzin van de aangepaste meute jachthonden, de valse straatkatten, zijn dichterstronie fungeerde als een periscoop,z ijn pen als antiek kanongebulder. Hij zag de geesten in hun ware dimensie, kampte met oorlogszuchtige…

Mijn drie favoriete schrijvers zijn Hermann Hesse, Remco Campert en Maarten Biesheuvel. Op het Atheneum sprak de eerste mij erg aan met het boek 'Tussen de raderen'. Later las ik alles en bewonderde hem vanwege zijn eigen wereld en mooie taalgebruik. Dat kwam ik ook bij de andere twee schrijvers tegen en die komen ook nog uit Holland, het land…

(voor Sergey Yesenin) Hij wilde langs de verbrokkelde kusten schrijven, met een reuzenpen de grenzen van het al te benauwde omploegen, tafelen met wilde zwijnen,gedreven door dezelfde tirannieke waanzin die Van Gogh verpulverde, Nietsche vermaalde, Strindberg openhaalde of Goethe bedekt deed voortslepen, met zijn dikke benen in een lus achter…

Er staan nu vijfenzeventig verhalen van mij op de website van nederlands.nl. Ik heb er veel plezier aan beleefd ze te schrijven. Hoewel ik schizofrenie heb, ben ik er toch in geslaagd een eigen werkelijkheid te creëren op papier, cq scherm. Er is dus toch nog veel mogelijk. Donald Duck beleeft altijd avonturen en dan gaat er iets mis. In tita tovenaar…

Het is pas mogelijk om een gefundeerd oordeel te geven over een boek als men het eerst gelezen heeft.…

Laten we bij een gedeeld begin beginnen. Het schrikmoment van de Twentse neuroloog die patiënten met burnouts ver vóór ze van Drees gingen met Alzheimer, Parkinson of multiple sclerose stuurde. Daartoe dossiers systematisch vervalste. Al jaren bekend bij vakgenoten omgevingen directies en verzekeraars. Uiteraard. Voorzitter Herre Kingma van Medisch…

Ik ben een snuffelaar. In mijn eigen boekenkasten. Ik lijd aan licht-bibliofiele neigingen, maar het blijft binnen de perken. Zelden zal ik gezien worden aan een boekenkraam op het Waterlooplein en nog minder bij een boekenmarkt in bijvoorbeeld Deventer. Dan zie ik honderden snuffelaars bij elkaar en dan is voor mij de aardigheid eraf. Ik acht het…

Bovendien legt u maar dan ook geen enkel verband met religie of met het klassieke kerstverhaal. Onze Lieve Heer wordt nergens genoemd en geen jubelstemming om de geboorte van de reddende engel, die op Goede Vrijdag weer mag opdraaien voor al onze zonden. Integendeel. U stelt juist de mens zelf verantwoordelijk voor de rekening die hij krijgt gepresenteerd…

Zeer geachte heer Charles Dickens, Naar aanleiding van uw schrijven van 25 december 1843 onder de titel “A Christmas Carol” moet mij toch het een en ander van het hart. Reeds eerder noemde ik in ons kantoorblad uw boek als de klassieker die ik nog altijd eens moest lezen. Een facsimile van een vroege engelse editie was toen onderweg, maar het verhaal…

Harry Mulisch is een stofnest! Ja ja!...en kijk dan nu maar eens op zijn website. En laat de site vooral in volledig scherm opkomen. Als IT-er heb ik aardig wat sites gezien, maar deze kent werkelijk zijn gelijke niet. Zich presenterend als een videogame en bij uitstek geschikt voor navigatie met een joystick. Het is onbegrijpelijk, dat de grote…

Een boek zonder humor is als een taart zonder slagroom. Je kunt het wel eten, maar het smakelijkste is eraf.…

Vroeger las ik veel meer dan nu. Ik krijg last van mijn ogen. Na 5 minuten zie ik niet meer scherp en word ik moe. Vervelend. In de auto heb ik er geen last van. Samen doen gaat niet. Te gevaarlijk. Ik was een echte Dickenslezer. Vooral op bed. Lees vooral ook vóór het slapen gaan. Lees hoe Dickens het interieur van een gelagkamer bschrijft en je…

“Hoewel ik van adel ben, verzetsheld en twee ridderordes heb mogen ontvangen, ben ik niet voor het geluk geboren. Ik ben niet één dag van mijn leven gelukkig geweest. Nog geen dag. Als ik gelukkig was, zou ik me geen raad weten. Zo zit het.” Ik heb dit altijd wel een mooi citaat van Gerard Reve gevonden. Raadselachtig is echter wel de zin: “Als…