Alle inzendingen over natuur

Ik heb kort geleden het gedicht ‘mensen als ook bomen’ naar gedichten.nl opgestuurd. Even kijken wat men er van vindt. Ik heb het gemaakt na het lezen van het boek ‘het verborgen leven van bomen’ van Peter Wohlleben. Een toepasselijke naam voor een schrijver die het bijzondere van de nat...

Vandaag heb ik een haiku opgestuurd naar gedichten.nl, niks schokkends, hij luidt als volgt: LEVENSLUST vogels zijn levens- genieters en de vlinders levenskunstenaars Het duurde niet lang of er werd op gereageerd: wat bedoelt u daar nou eigenlijk precies mee; het klinkt dan wel mooi en mi...

De bloempjes, de helgele kleine roosjes, ontluiken nu een voor een en bloeien op, hoewel een gedeelte van de knoppen voor altijd gesloten zal blijven. Het plantje werd mij geschonken door mijn liefste kameraden van de "Opstapbus" met wie ik jarenlang vele avonturen heb beleefd; de goedmoedige ma...

Jouw naam kende ik nooit, trouwe wachter aan mijn raam, die weer groen draagt alsof de zomer al voortijdig haar intrede heeft gedaan.....(De namen van de botanische soorten zijn mij altijd al onbekend gebleven). Je draagt blad, je draagt vrucht en je bent trouw, zoals de wrede, trouweloze mensenso...

‘Beste C., wat me opvalt aan jouw verhaaltjes is dat het wel heel veel over de natuur gaat. Waarom eigenlijk?’ vroeg Sjors me laatst. ‘Nou lees jij weleens gedichten?’ vroeg ik. ‘Om eerlijk te wezen – heel weinig; ik heb er niet zoveel mee. Veel van wat ik lees begrijp ik niet en bij...

De zo lieflijke witte tulpjes die ik geschonken kreeg wegens de momenteel allesoverheersende crisis sieren nu mijn zwarte vitrinekast die achter haar glazen deuren servies bevat en eveneens lieflijke en kunstzinnige siervoorwerpjes. Bij nadere beschouwing tonen de bloemen roze vlekjes op hun blaadje...

Mijn vrouw had een werkelijk prachtig vogelhokje gekocht bij het plaatselijke tuincentrum. Echt mooi, maar wat minder mooi was, was het feit dat het hokje volgens mijn inschatting niet voldeed aan de afmetingen die nodig zijn voor een verantwoorde bewoning en het erin stichten van een vogelgezinnetj...

Niet echt vrolijk weer gehad van de week. Net iets te nat, net iets te veel wind. Maar vandaag is het raak, oké de wind is nog wel nadrukkelijk aanwezig, maar na een paar rondjes over het land met de honden, voel ik dat het voorjaar op het punt staat los te barsten. Nog een week of twee drie en dat...

Soms zie je dingen in de natuur verschijnen die er niet horen, althans niet in onze omgeving. Vooral op insectengebied komen er steeds meer wezentjes onze kant op die hier niet thuis horen. En we kennen de oorzaak – laten we de opwarming de schuld maar geven. Iemand of iets moet de schuld hebben t...

Eerder deed de Wageningen Universiteit onderzoek en kwam tot de conclusie dat er in onze provincie Gelderland plek is voor enkele honderden, misschien wel duizenden goudjakhalzen. Dit neefje van de wolf is afgelopen week in een bos in Drenthe gesignaleerd. Deze middelgrote hondachtige wordt ook wel ...

Ik heb mijn eigen zonsopkomst en zonsondergang in de Nassaustraat. 's-Morgens vertonen zich pastelkleurige flarden aan de horizon en in de nacht en ook overdag strekt het panorama van de omgeving zich voor mijn ogen uit. 's-Nachts observeer ik het licht van de straatlantaarns op een terrein aan de o...

Tussen de middag is het me weer een keertje gebeurd. Nee, nee, niks ernstig, eerder iets bijzonders. Ik werd overvallen, echt waar, ik kan het even niet anders noemen, ik werd overvallen in het bos, door de stilte. Nota bene het was tegen een uur ‘s middags. Ik ga meestal rond die tijd, vaak nog ...

Op een van onze wandelingen deze week, door het bos- en heiderijke hartland genaamd de Veluwe (een naam waarin de Nederlandse Leeuw kunstig is verborgen), staarde de man met de zeis die Herfst heet (waarin het woord sterf is verwerkt) ons vanaf bijna elke plek diep in de ogen. Voor sommigen is h...

Het is september. Vroeger slepen we als scholieren onze potloden in dit seizoen. Het is alsof de Natuur nu afscheid wil nemen van alle schoonheid, alle bloei en alle leven met een laatste opleving, een laatste uitbarsting. Maar wie wil werkelijk haar uitbundige pracht vernietigen? De afstand Tilb...

Teder streelde de vrouw de goudbruine haren van haar kleine wolfje. Ze waren beiden oud geworden. De vijftien jaren die ze nu bijeen waren, waren voor de vrouw een periode van overleven geweest. De kleine wolf had haar als een levende engel door de jaren heen geloodst. Als een kompas. Het had de dag...

Je werd ons geschonken, Natuur: door God of door de Voorzienigheid (?) met je uitgestrektheid, je enorme mogelijkheden, je grote lieflijkheid, je immense schoonheid.... Ons duivelse genie, dat wij ten kwade aanwenden, moest jou kapotmaken, moest ons grootste geschenk ruïneren.... En de regen ...

ik zeg het wel vaker, in de natuur worden wij weer-spiegeld of wij zijn een weerspiegeling van de natuur, we spiegelen elkaar. Het is maar hoe je het bekijkt. Mijn vrouw is gek op bloemen, planten en is dan ook zo eentje die veel in de tuin aan het wroeten is. Ach ik vind het ook prachtig – het...

Nederland is een prachtig land: breede rivieren, die traag door oneindig laagland gaan en zo. Energieke mensen, fijn klimaat, de schouders eronder, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg, we benne op de wereld om mekaar om mekaar te hellepe niewaar, samen carnavallen, samen juichen en treuren voo...

Er worden deze dagen weinig andere onderwerpen zoveel besproken als de zon, de hitte, de warmte, het ermee gepaard gaande zweten erbij! Niemand die nog denkt aan een paar weken geleden, toen het stormde, er code oranje werd afgegeven, het water met containers tegelijk naar beneden kwam en daardoor d...

Het kan als merkwaardig worden beschouwd dat wat zich zo prominent en kennelijk allesoverheersend aan ons schijnt op te dringen: de hittegolf eveneens zo prominent aanwezig schijnt te zijn in ieder gesprek, in alle conversatie en dus ook in gedacchten en gevoelens van alle mensen. Ja, het is warm ma...

Vanavond vroeg zo tussen kwart voor zes en kwart voor zeven nog gauw voor het donker wordt, met de honden een wandeling door het bos gemaakt en al wandelend over een van de paden tussen hoge dennen door besef ik weer eens, of misschien eigenlijk iets wat ik altijd al in een bos heb gehad, dat ik er ...

Tuincentrum "GroenRijk" bevindt zich welhaast aan de rand van de stad, in een uithoek, en het is te bereiken via een langdurige busrit die voert door een groot deel van de stad. Een vriendelijke chauffeur had me de weg gewezen en bij GroenRijk mocht ik een weelde van uitbundig bloeiende bloemen e...

Boven de weidse Oostvaardersplassen hangt manshoog een wazige nevel. Van een waterspiegel is niets te zien. Onzichtbaar voor de andere vogels zit ik samen met Natasja te wachten op het eerste daglicht. Overal om ons heen klinkt de aubade van kwetterende, gakkende koorzang, maar nergens komen ze nog ...

In de duinen. Alles wat je ziet waterwingebied.

Wat zitten we toch in een maf land, waarmee ik niet wil zeggen, dat het elders beter is, maar het toeval wil dat ik afgelopen week een paar keer een stukje gezien heb van Rail Away, een hartstikke mooi programma waar ze dit keer met de trein in Oostenrijk reden. Datzelfde land is afgelopen maanden ...

FLOWERPOWER Sinds mijn baanbrekende, levensveranderende ervaring (zo'n 35 jaar geleden) met het waarnemen van het krachtveld van een bloem, die ik even geleden met u deelde, en de fascinatie voor dit fenomeen zich als een dag en nacht brandende waakvlam aandiende, is er een deur opengegaan tussen...

Onze jolige 'vriend' Dijkhoff van de VVD is bang dat de FVD straks bij de verkiezingen te veel zetels gaat overnemen. Dus neemt hij het standpunt betreffende het milieu-akkoord over van 'vriend' Baudet. Leuk die rechtse rakkers die elkaars vliegen afvangen.

De Tilburgse architectuur verdient geen schoonheidsprijs en voor wie zich erin waagt ligt de neerslachtigheid op de loer, zeker in een seizoen dat getekend wordt door grauwheid, verval en somberheid. En zo hobbelde lijn zeven voort door die gribus, toen ineens achter de huizen een regenboog versc...

De naam op de Kerstkaart is geschreven in een fors, maar sierlijk handschrift: de naam "Bogaers" die karakter en moed symboliseert. Zij was mijn wandelgenote gedurende zestien lange jaren tot voordien onvoorspelbare en onherroepelijke treurnis en ziekte haar dit verhinderde. We aanschouwden samen d...

De Campina lag op die dag in de late herfst uitgestrekt voor onze ogen als een mooie, wellustige jonge vrouw op haar bruidsbed. We doorkruisten het landschap in het hobbelende, schokkende voertuig en hielden halt bij de "Belvertshoeve", een etablissement dat als het ware in de wildernis is gesitueer...