Alle inzendingen over natuur

Het televisieprogramma "Rail Away" van de EO behoort zeker tot mijn favoriete programma's. In de landschappen die aan het oog voorbijtrekken; de steden, de gebergten, de rotspartijen, de vlakten, de weiden, de zeeën en meren aanschouwt men een lieflijkheid en een idyllische wereld die overigens ver te zoeken is in wat het medium ons voorschotelt.…

Zoals ik laatst vertelde had mijn vrouw ergens gelezen of gehoord dat als je in de winter ook vogels in je tuin wil hebben, je ze gewoon ‘een beetje’ moet bijvoeren. Dan blijven ze gezellig in je tuin overwinteren. Dus heeft ze meerdere vogelvoerhouders gekocht waar onder andere mezenbollen en pinda’s en meelwormen ingestopt kunnen worden. Een kapitaal…

Verschillende door de Natuur bont gedessineerde honden dartelden vrolijk in het rond op een nog winterse dag in ons Landschapspark "De Oude Warande". Onder anderen een zwart-wit gevlekt exemplaar en een "wandelende bontjas" en de opgewekte dieren maakten graag kennis met elkaar. Een zonnetje schitterde achter de nog kale boomstammen en met mijn…

Het natuurgebied "De Drunense Duinen" strekt zich uit zoals voor onze geboorte en ongetwijfeld zoals lang na onze dood. Rondom de stammen van de oude eikenbomen heeft het zand zich opgehoopt en taai wortelen ze in de ondergrond. We nemen voetsporen van reeën waar op ons eveneens zanderige pad en aan de horizon verheffen zich de geelwitte duinen…

De bospaden omcirkelen en omringen het etablissement dat ik ken van een eerdere gelegenheid als betrof het een soort omhelzing en zij monden uit op een zandvlakte waarin een enkele kale stam zich verheft, terwijl we uitzien op zanderige heuvels aan de horizon. Mijn beste vriendin had een wandeling voor ons uitgestippeld en gelukkig konden mijn benen…

Al wandelend over het zandpad dat door het bos loopt, merk ik, dat er op het vlak naastgelegen fietspad, een stel loopt van, naar ik schat, middelbare leeftijd. In een oogopslag, typeer ik ze als volgelingen van een streng christelijke geloofsstroming. Puur op grond van hun kleding. Beide in het zwart. Hij zelfs met een bijpassend zwart hoedje met…

Ach veel mensen zullen zich er niet echt druk om maken en het waarschijnlijk niet eens merken maar levend op het platteland, merk je het wel degelijk. Weidevogels? Je ziet ze al een aantal jaren steeds minder. Dit jaar heb ik in de naburige weilanden geen kievit of grutto gezien. Trouwens die zouden het ook niet overleven, want zodra het kan worden…

Wat ik ooit wel eens eerder gezegd heb is dat er aan mij geen bioloog verloren is gegaan. Het is het slag mensen dat, althans de echte biologen, al vanaf hun geboorte doortrokken zijn met biologenbloed. Het zijn van die baby’s, die zodra ze een blik de wereld inwerpen, gelijk op die typisch biologenmanier om zich heen kijken – gelijk onderzoeken wat…

Zelf had ik er nog nooit eentje hier dichtbij mijn huis gezien. Wel al eens een vos gespot(eindelijk) – reeën, een boommarter, zang- en roofvogels – allemaal rond en in het naast het huis liggende bos en tuin. Zo’n jong bos, wat dicht begroeid is en te klein om door te lopen; waar je eigenlijk alleen maar langs loopt. Het mooie is dat het wild zich…

Mijn vrouw was met het mooie weer diverse spullen aan het luchten en van al die inspanningen ‘s middags even op de bank gaan liggen rusten. Terwijl ze uit het raam ligt te kijken heeft ze, langs het pad naar ons huis aan de slootkant, nog net een boom in het vizier en valt daarna met dit beeld in slaap. Komt ze later die middag bij me en vertelt ik…

Mijn beste vriendin schonk me een maiskolf. Ze adviseerde me de langwerpige vrucht te ontdoen van het groene blad dat haar als beschermend omhulsel omgaf en haar te verwarmen. Daarna kon ik knabbelen aan de zo toepasselijk "maisgeel" genoemde bolletjes en ik vroeg me af hoe toch een Onbekende ons de edele, gave en zo mooie vrucht geschonken heeft…

Een heel natte, naargeestige, donkere, sombere, trieste en regenachtige dag, jawel dat was het vandaag! Oktober startte op precies deze wijze. Het licht in huis is amper uit geweest, zo donker was het binnen, maar we hebben spaarlampen dus het positieve deel is dan: dat we vandaag extra gespaard hebben, want die lampen hebben gebrand, domweg omdat het…

De kaalslag in de Dillenburglaan evenaart de verwoesting van mijn innerlijk. Breed en weelderig waaierden eens de takken van de bomen die haar flankeren uit en ze ontmoetten elkaar boven de straat maar de bomen zijn "gekandelaberd" zoals dat heet en nu siert een vreemdsoortig, grillig gewas de naakte stammen alsof dit alle vroegere bloei en schoonheid…

Vandaag de dag is Recreatiepark "Beekse Bergen" goed geoutilleerd en voorzien van de gehele accommodatie die het economisch rendabel en uiterst aantrekkelijk voor de vele bezoekers doet zijn. De velden in het "Safaripark" evenaren een tropische savanne, alsof de evenaar op wonderbaarlijke wijze verplaatst is naar onze provincie. In een ver verleden…

Eens, in lang-vervlogen tijd (het eindexamen was op handen...) had ik in het buitengebied al uitgekeken op de witte zijmuur van het huis dat ik nu, na vijftig jaar, van binnen leer kennen; hier vindt de cursus bloemschikken plaats in een langgerekte rommelige loods. De rest van het huis blijkt labyrintisch, met gangen, achterkamertjes, grasvelden…

Zittend in de tuin en al de bedrijvigheid daarin aanschouwend, van de mieren, bijen, vogels en de planten, bedenk ik maar weer eens hoe mooi de natuur toch in elkaar zit. De bloemetjes die zich mooi maken en/of lekker geuren om zich te laten bezoeken door bijen, vlinders en andere insecten en vogels, die zo indirect in ruil zorgen voor hun bestuiving…

Komt mijn vrouw vanavond, nadat ze haar hondjes zo tussen de buien door even snel heeft uitgelaten, aanzetten met een klaverblaadje. ‘Kijk,’ zei ze, ‘moet je eens zien. ik heb hier een klaver-blaadje, wist je dat die zich ‘s avonds ook te ruste leggen?’ Natuurlijk wist ik het niet, zo in het half donker wandelend let ik hoofdzakelijk op of ik mogelijk…

Tussen de middag ga ik even met de honden naar het Blauwe Bos hier vlakbij in de buurt. Het is dan meestal het minst druk. De gezinnetjes zitten dan meestal thuis aan tafel – heel normaal op vaste tijden, aan de maaltijd. Het bos wordt dan meestal bezocht door de vrije jongens en meisjes en het zooitje ongeregeld (zoals ik dus) die aan weinig zijn…

Ik heb kort geleden het gedicht ‘mensen als ook bomen’ naar gedichten.nl opgestuurd. Even kijken wat men er van vindt. Ik heb het gemaakt na het lezen van het boek ‘het verborgen leven van bomen’ van Peter Wohlleben. Een toepasselijke naam voor een schrijver die het bijzondere van de natuur beschrijft in z’n boeken. Terwijl ik gisteren weer door…

Vandaag heb ik een haiku opgestuurd naar gedichten.nl, niks schokkends, hij luidt als volgt: LEVENSLUST vogels zijn levens- genieters en de vlinders levenskunstenaars Het duurde niet lang of er werd op gereageerd: wat bedoelt u daar nou eigenlijk precies mee; het klinkt dan wel mooi en misschien suggereert het diepzinnigheid of zo. Maar wat…

De bloempjes, de helgele kleine roosjes, ontluiken nu een voor een en bloeien op, hoewel een gedeelte van de knoppen voor altijd gesloten zal blijven. Het plantje werd mij geschonken door mijn liefste kameraden van de "Opstapbus" met wie ik jarenlang vele avonturen heb beleefd; de goedmoedige maar zo eenzame Tilburgse weduwen die ik nu missen moet…

Jouw naam kende ik nooit, trouwe wachter aan mijn raam, die weer groen draagt alsof de zomer al voortijdig haar intrede heeft gedaan.....(De namen van de botanische soorten zijn mij altijd al onbekend gebleven). Je draagt blad, je draagt vrucht en je bent trouw, zoals de wrede, trouweloze mensensoort nooit is geweest... Je takken breiden zich machtig…

‘Beste C., wat me opvalt aan jouw verhaaltjes is dat het wel heel veel over de natuur gaat. Waarom eigenlijk?’ vroeg Sjors me laatst. ‘Nou lees jij weleens gedichten?’ vroeg ik. ‘Om eerlijk te wezen – heel weinig; ik heb er niet zoveel mee. Veel van wat ik lees begrijp ik niet en bij herlezing meen ik weer iets anders in de tekst te zien. Zo verwarrend…

De zo lieflijke witte tulpjes die ik geschonken kreeg wegens de momenteel allesoverheersende crisis sieren nu mijn zwarte vitrinekast die achter haar glazen deuren servies bevat en eveneens lieflijke en kunstzinnige siervoorwerpjes. Bij nadere beschouwing tonen de bloemen roze vlekjes op hun blaadjes en in hun innerlijk bevindt zich het gele stampertje…

Mijn vrouw had een werkelijk prachtig vogelhokje gekocht bij het plaatselijke tuincentrum. Echt mooi, maar wat minder mooi was, was het feit dat het hokje volgens mijn inschatting niet voldeed aan de afmetingen die nodig zijn voor een verantwoorde bewoning en het erin stichten van een vogelgezinnetje. Helaas had ik, na enig speurwerk van mijn vrouw…

Niet echt vrolijk weer gehad van de week. Net iets te nat, net iets te veel wind. Maar vandaag is het raak, oké de wind is nog wel nadrukkelijk aanwezig, maar na een paar rondjes over het land met de honden, voel ik dat het voorjaar op het punt staat los te barsten. Nog een week of twee drie en dat gaat het helemaal los. Kan niet wachten – ik ben er…

Soms zie je dingen in de natuur verschijnen die er niet horen, althans niet in onze omgeving. Vooral op insectengebied komen er steeds meer wezentjes onze kant op die hier niet thuis horen. En we kennen de oorzaak – laten we de opwarming de schuld maar geven. Iemand of iets moet de schuld hebben toch. Ach laten we eerlijk wezen het is gedeeltelijk nog…

Eerder deed de Wageningen Universiteit onderzoek en kwam tot de conclusie dat er in onze provincie Gelderland plek is voor enkele honderden, misschien wel duizenden goudjakhalzen. Dit neefje van de wolf is afgelopen week in een bos in Drenthe gesignaleerd. Deze middelgrote hondachtige wordt ook wel goud- of rietwolf genoemd. Zeer waarschijnlijk niet…

Ik heb mijn eigen zonsopkomst en zonsondergang in de Nassaustraat. 's-Morgens vertonen zich pastelkleurige flarden aan de horizon en in de nacht en ook overdag strekt het panorama van de omgeving zich voor mijn ogen uit. 's-Nachts observeer ik het licht van de straatlantaarns op een terrein aan de overkant en overdag is er de groene vlakte waarop in…

Tussen de middag is het me weer een keertje gebeurd. Nee, nee, niks ernstig, eerder iets bijzonders. Ik werd overvallen, echt waar, ik kan het even niet anders noemen, ik werd overvallen in het bos, door de stilte. Nota bene het was tegen een uur ‘s middags. Ik ga meestal rond die tijd, vaak nog iets eerder. De boswachter schaft dan hopelijk, en de…