Het Verborgen Tuinleven

Het nadeel van iets achteruit wonen is dat je door de sneeuwval van de afgelopen dagen ook een beetje af- en ingesloten raakt. Natuurlijk, je wist dat het er aan zat te komen en dus hadden we er rekening mee gehouden en een kleine voorraad van de dagelijkse meest noodzakelijke benodigdheden ingeslagen.
Toch heeft mijn vrouw de jongens van het tuincentrum, hier vlakbij in de buurt, gevraagd om het pad toch maar sneeuwvrij te maken.
Je weet maar nooit.
Volgens de weerberichten zou er na vandaag, hier in de buurt, geen sneeuw meer bij komen. Het alles zelf doen is geen optie – een karwei van dagen, dus besloot ik dan alleen maar het overdekte terras te verlossen van de er onder gewaaide sneeuw. Een flink klusje. Twee uur later waren de terrassen rondom schoon; de mezenbollenhouders bijgevuld en enkele handenvol vogelzaad over de terrassen gestrooid.
De koolmezen hadden zich al weken eerder gemeld bij de bollen. Af en toe op de grond afgelost door een roodborstje, enkele vinkjes en ander klein vogelgrut.
Maar wat zag ik nu!

Een complete invasie van lijsters en/of merels – ik kan ze nog steeds moeilijk uit elkaar houden.
Volgens mij heeft de mannetjesmerel een oranje gele snavel en draagt een zwart verenpak. De rest lijkt allemaal op elkaar – laat me die maar de andere lijsterachtigen noemen.
Maar goed wat een ongelofelijke verrassing was het te zien dat er zoveel verborgen leven in onze tuin rond hing. Dat er blijkbaar zo veel meer oogjes zijn die op je letten, dan dat je in de gaten hebt. Geloof het of niet maar er hipten zomaar zo’n tien stuks op het terras rond. Mooi om te zien dat vogels soms ook op ons lijken. Een dominante enkeling joeg de anderen weg, wilde blijkbaar alles voor zichzelf, maar na een poosje waren het te veel en iedereen nam alsnog wat ze nodig hadden.

Het was een vervelende, best vermoeiende klus – het verwijderen van al die sneeuw; maar o wat doet dat een mens dan weer goed om te zien dat je daar zoveel schepseltjes een groot plezier mee doet.
De voldoening van het werk kan bijna niet groter zijn. Zij geven mij, een soort van inkijkje in hun gedrag en hun leventje.
Eigenlijk geven we elkaar een waardevol cadeau.

Zij krijgen van mij voer om deze barre tijd door te komen. En als wisselgeld ontvang ik dat heerlijk goede gevoel, mogelijk veel waardevoller dan welk topsalaris met vette bonus dan ook. Wat je meestal nooit zo gemakkelijk en ‘eerlijk’ kunt verdienen.

Hartverwarmend toch, zo’n door jezelf, met medewerking van hun in scène gezette live natuurfilm. Ik denk er maar een begeleidende stem als die van David Attenborough bij en hou me verder stil en geniet – een echt heerlijke unieke ervaring.

vogels lijster merel roodborstje sneeuw mezen vogelzaad

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 91