De rietzanger
Wandelen is vooral kuieren en veel stilstaan, luisteren en verwonderd blijven over de pluizige, donzige schoonheid van de vogels in broedkleed, verwonderd over de eigenaardige, uitdagende, opgewonden zang van de winterkoning of feller, heviger nog de bijna brutale roep van de cetti’s zanger - het is alsof hij met je voeten speelt, je in ’t oog houdt en dan plots vanop een rietstengel als een baarlijke duivel tekeer gaat!
De lente ontwaakt, je ruikt het, je proeft het, je voelt het. De hele natuur is er van doordrongen, alles tintelt en ritselt, vogels vliegen op en af met takjes en veren naar goed verborgen, bijna onvindbare nesten. Nu is het verenkleed nog fris en glad en glanzend, straks na het broedseizoen is het verfomfaaid, uitgerafeld, dof tot na de rui. Prachtig, die gang door de jaargetijden!
Roodborst, koolmees en tjiftjaf, ’t leken plots wel rietvogels: hoe ze gedreven insecten zochten aan de met riet omzoomde waterkant! En dan de vogels hoger vliegend, richting noordoost: kwikstaarten, boomleeuweriken, kneutjes, sijsjes, groenlingen, kepen en vinken. Vaak heb ik er het raden naar, wat er precies voorbijvliegt!.
Eind maart, soms vroeger, arriveert de blauwborst of Zweedse nachtegaal. De rietzanger verkiest hetzelfde leefgebied. De kleur en de vorm en de keuze van de biotoop en vooral de gevarieerde zang met scherpe tonen, maken het gemakkelijk de rietzanger te herkennen.
Hij heeft een gestreepte rug, maar de stuit is effen. Bij goede belichting zie je een volledig gele borst, buik en flanken. De roomwitte wenkbrauwstreep en de roodbruine tint op de stuit zijn goede kenmerken. Hij zit laag en valt recht naar beneden als een parachuutje, maar eigenlijk geldt dat voor alle rietvogels. ‘Het is een aanstellerige, rumoerige vogel met gevarieerde zang’, lees je in je veldgids.
De bioloog en muzikaal begaafde romancier Maarten ’t Hart schreef over karekieten 'met hun menselijke stemmen' en over rietzangers 'die schel en doordringend fluiten'.
24 juni 2021
Geplaatst in de categorie: natuur