Alle inzendingen over verdriet

Elke dag lees ik kranten en kijk ik naar de journaals op de televisie. Een gevoel van angst bekruipt mij. Na de oorlog meegemaakt te hebben met de hongerwinter dacht ik dat alles beter zou worden. Het werd niet beter, weer oorlogen, het ijzeren gordijn, Korea, Vietnam, Koloniale oorlogen, Egypte enzovoort. Over mijn persoonlijk leven zal ik maar zwijgen…

Het Heidepark omringt als een beschermende gordel de gebouwen van "Amarant", de inrichting voor zwakbegaafden en de daar eveneens gevestigde hospice, met groene lanen waarin het licht en de schaduwen van een junidag hun spel spelen en waar een romantische, vervallen villa valt te bewonderen, die zich spiegelt in een vijver met waterlelies, en die…

Het was voor het volk, dat Jezus Christus stierf. Het is door zijn eigen ellende geweest, dat popster Michael Jackson verdierf. Wie leed het meest?…

Toen ik dertig was woonde ik bij een hospita, een knappe vrouw van Indische afkomst. Ze had een smal gezichtje tussen lang zwart haar en ze keek altijd heel lief naar me. Ze sprak heel beschaafd Nederlands en dat was heel wat anders dan ik gewend was. Bij ons thuis in een volksbuurt werd gevloekt en gescholden of dat het zo hoorde. Ik moest dus bij…

Ik durf niet meer, mijn hart is een moordkuil. Terugkijkend zie ik onze stoute blikken, glanzende ogen en een krul om jouw lippen. Stilstaande beelden in mijn hoofd, plaatjes geschoten in vergetelheid, geborgen in mijn hart, een zielenkerf. Vergeet het maar dat ik jou kan vergeten, mooi meiske. 'If a picture paints a thousand words, then why…

Die speel ik dus nooit weer, nooit meer. Ik opende mijn door jou gestolen hart, er kon nog net een dank je wel van af. Gesloten dek ik mezelf en laat me niet meer in de kaarten kijken, een joker lacht meesmuilend. Ik kom uit met een kleintje om jouw nel te vangen. Moet mijn maat wel de aas hebben, duidelijk geval van seinen. Ik ga nat, dit…

Vanuit het achterland betreed ik de duinen, sleepvoet ik mij een weg door zachtzandig nol. Uiteindelijk bereik ik woestgolvend het strand waar mijn lief ligt. Aangespoeld, haar dode ogen bekijken mij oneindig. Mijn tranen maken de zee zouter...…

Het straatje waar ik woon is een leuk straatje, de stoep is één meter breed. De huizen zijn vlak na de oorlog gebouwd zonder badkamer. Later zijn die er wel gekomen en is de huur meteen verhoogd. Het zijn eenvoudige woningen bewoond door oude mensen. Hun kinderen wonen in de nieuwe wijken. Wat heel fijn is, dat aan de einde van het straatje het platteland…

Na gedane arbeid is het heerlijk vertoeven in jouw tuin, rommelig florissant groeit en bloeit van alles door elkaar. Moet kunnen volgens jou maar zevenblad niet, dat zal en moet met wortel en al uit de grond van je hart. Desalniettemin is het een nuttig plantje, je kunt er thee van trekken en is lekker in een salade. Toch help ik jou en trek mij…

Mijn dochter woont op een boerderij in Friesland. We zaten aan de koffie toen mijn kleindochter Celina zei: ''Opa, ga je mee wandelen, dat vind ik zo leuk.'' ''Ik ga met je mee, maar wil eerst mijn koffie opdrinken, lieverd.'' Ze is pas zes jaar en begon al aan mijn arm te trekken, dat ik mee moest. Dus wat doe je dan, je staat op van…

Als ik later groot ben geworden en sterk en jij bent bij me en we zijn samen uit die chaos gekomen, dan zal ik jou vertellen hoe het was om klein te zijn.…

Henk is boekverkoper met een ruime keuze, maar de dorpsgenoten zijn meestal geïnteresseerd in kranten en week- en maandbladen, zodat zijn inkomen vaak tegenvalt en hij bovendien alimentatie moet betalen aan Ingrid en zijn minderjarige zoon. Slapeloze nachten heeft hij ervan en kwam helemaal in een stresssituatie toen onlangs een jongeman met een op…

Laatst sprak ik een vrouw, die in staat is binnen vijf minuten haar hele leven te vertellen. Wanneer ze mij ziet klampt ze me vaak aan en moet ik weer een heel verhaal aanhoren. Liefst ontwijk ik haar, maar dat lukt niet altijd. Ze had pas haar veertigste verjaardag gevierd. Ze ziet er leuk uit, slank, mooie blauwe ogen en lang blond haar. Ze is getrouwd…

Laatst kwam er een kennisje van mij op bezoek. 'Ik wil zelfmoord plegen' zei ze. Ik keek haar verbaasd aan en vroeg haar 'waarom?'. 'Ik zie het niet meer zitten, àlles gaat mis, ach laat maar...' Toen vroeg ik haar hoe ze het wilde doen. 'Pillen innemen, of van de flat afspringen' Tja, dat is de methode tegenwoordig. Dus ik vroeg aan…

Dat de wereld waarschijnlijk rond was, kon je vroeger al bemerken wanneer je in de spiegelkast van mijn atheïstische tante keek. Er bevonden zich kledingstukken en andere spullen die de onbeholpen tijd hadden doorstaan, een elastisch yogapak met doorgeborduurde Japanse pauwen, een klein ondeugend slipje, dat ze zomers vaak had gedragen, maar dat in…

's Nachts bij voortduring voor iemands huis gaan staan is blijkbaar de enige manier om contact te houden. Als je deze genoegdoening hebt gelezen dan kun je weer gaan, tot de volgende keer. Dit is natuurlijk ook een manier om je eigen leven en dat van een ander te bemoeilijken of om hierin een predispositie te zien voor je verdere leven. Zo wordt er…

De duisternis overvalt haar, de straatverlichting is uitgevallen. Er is geen enkel menselijk geluid, geen stemmen, brommers of auto’s. Alleen de vogels zijn te horen. De sjaal nog strakker om en de handschoenen aan. ‘Het lijkt wel of ik de enige ben die moet werken…’, verzucht ze. Zodra ze kracht op de trappers zet, kraakt de fiets. Het geluid zet…

Het mistige tranendal vertroebelt de zich los-wrikkende beelden uit de wurggreep van verborgenheid. In breekbaarheid gaan gedachten zich openvouwen en de zegels verbranden van het verleden, terwijl ze wandelt door de straten van gebroken dromen waarin haar jeugd is vervlogen... Adembenemend pijnlijk wordt de nabijheid van wat zo lang vergeten was.…

Er is een kindeke geboren op aard, mooi liedje. Je moeder zat op een ezel en je vader was timmerman, zelf kom je uit het jaar nul. Er zijn miljoenen kindekes geboren op deze globe, wat maakt jou zo speciaal ? Toegegeven, er staan niet altijd een os en een ezel in een stal bij een bevalling, en ik vraag me af of Maria Jozef ook verrot heeft gescholden…

Gisteren zocht ik je op met mandarijnen en Bastogne-koeken, een feestje in wording. Het huis zorgt goed voor jou, mijn zusje lacht korsakov van zich af en drinkt een kopje koffie. De visite vraagt en krijgt een beker volle melk. Vandaag gaat het niet goed, copd en roken gaan niet samen, zuurstof wordt in mijn zusje gepompt. Godverdomme denk ik dan…

Een tijd lang liep ik hem in de Pijp vaak tegen het lijf. Vooral bij Antiquariaat Fenix op de Frans Halsstraat. Waar het boekensnuffelaars moeilijk valt aan voorbij te gaan. Snuffelneus kijkt hier immers zijn ogen uit in steeds ververste boekenbakken buiten. Om maar te zwijgen van de kosmopolitische collecties binnen. Daar trof ik hem vaak. Als hij…

Gene Pitney - Mecca…

Rouw is de erfenis van houden van.…

Toen Wouter een wandeling maakte en weer bijna thuis was werd hij aangesproken door Sonja, een vriendelijke jonge buurvrouw verderop in de straat. Ze zei: ''Hallo Wouter, weet je het al? ''Wat dan?'' ''Achter in de straat is een gezin komen wonen met zes kinderen, asocialen zijn het. Van een buurvrouw heb ik gehoord, dat hun moeder de hele…

Het lijkt erop dat één vaak gebezigde verklaring voor het onvermogen tot politieke democratisering nu kan worden opzij geschoven. De christendemoctratie zou verandering historisch blokkeren. Politieke democratisering begrepen als hervorming van het politieke stelsel om ons kiezers meer kans te gunnen direct bindend te beslissen. Zo'n stelselhervorming…

Die eerste versmelting in de mond, jouw lange haren blond deden mij naar adem happen. Gebeurde zomaar in een zomer die maar niet voorbij ging. Alles was goed, we dansten lieflijk en woest tot dat ene nummer werd op gezet. Stairway to heaven, lekker lang slijpen en een excuus om elkaars lijven te omarmen. Die avond gaf jij mij de zachtste kus ooit…

Leentje, pas zestien jaar, was al moeder geworden. Een jaar geleden ontmoette ze Klaus in het havencafé, een forse blonde zeeman. Leen kwam uit een groot gezin en woonde bij haar ouders, dichtbij de haven van Rotterdam. Ze zag er aantrekkelijk uit en moest vaak van moeder haar vader ophalen in het café, want daar zat hij vaak, omdat de baas daar het…

Eerst woorden, dan stilte, en meestal dan pas het echte verhaal.…

Ik ben ouder dan ik was en nu ben ik een ouder. Mijn kinderen verwijten mij soms dat ik niet zo kinds moet doen, gniffelend voorspel ik hen dezelfde toekomst. De Lord is niet meer, het kind komt nimmer meer op tijd en blijft derhalve altijd kind. Ouder worden we allemaal maar we worden niet allemaal ouders. Jon Lord is niet meer, Child in time…

Een merkwaardige vrouw gekleed in een zilveren japon met een gouden kroon op haar hoofd draaide aan haar hendel van het rad van fortuin. Een dame had haarzelf overgegeven op het rad. Ze was bevallig, jong, vol ambitie en hoopop een goede afloop.Op het rad lag ze vastgemaakt met touwen wachtend hoopvol op haar levensgeluk. Wat zou het rad haar brengen…