Alle inzendingen over algemeen

Plichtsgetrouw draait de draaideur haar volautomatische rondjes. Ik lift een half rondje mee naar buiten en houd halt onder de luifel van het kantoorpand, waar ik mijn brood verdien. Het regent pijpenstelen. Ik zucht hardop en onderdruk de neiging om onverrichterzake terug naar binnen te gaan; afspraak is immers afspraak. Met tegenzin loop ik de…

Waar ik in de trein nog wel even aan moet wennen zijn de andere reizigers. De man die rechts tegenover me plaatsneemt lijkt sprekend op een jonge Donald Sutherland. Dezelfde lichtblauwe priemogen, dunne lippen en een kort grijs baardje. Sinds zijn rol in de film 'Don't look now' met een scene waar ik nu nog rillingen van krijg en die ik u…

Voor zijn huis staat mijn buurman Wiebe, die lijdt aan het syndroom van schriftelijke gilles de la tourette en daarnaast autistisch is. Hij staat op één been voor zich uit te staren terwijl hij tegelijkertijd een bak kreeftensalade naar binnen werkt. Ik vraag waarom hij zo staat. ‘Omdat ik dan beter kan nadenken,’ legt hij uit. Dat leerde ik overigens…

In de wachtkamer is het niet druk. Kan ook bijna niet anders bij een dokter die een plakkaat aan de deur heeft hangen waarop staat dat 'per patiënt' maximaal twee klachten worden behandeld. Geestig natuurlijk maar de meeste patiënten barsten van de klachten dus die zitten nu ergens anders. Naast mij zit een jongen van een jaar of veertien in een…

Even een paar boodschappen doen. Op de fiets maar deze keer. Twee buurmannen leuteren zoals gewoonlijk voor mijn tuinhek. Hun honden schijten mijn hek onder en opruimen ho maar. Maar mijn kans komt nog wel. Kortom, de dag kan nog alle kansen op. Ik hoor de ene buurman zeggen dat 50% van het menselijk DNA overeenkomt met dat van een banaan. Waarop…

Zondagochtend elf uur. Even het naast mijn huis gelegen café ingelopen om koffie te drinken. Vandaag veel fietsers te gast vanwege het mooie weer. Eerst komen er twee wielrenners binnen. Kennelijk de verkenners. Even later arriveert de rest. Allemaal mannetjes van rond de zestig, die kreunend en steunend van hun fiets rollen. Managerstypes, boven-de-streep-onder-de-streep…

Hebben alleen vrouwen soms last van hun stoelgang? Als ik die grappenmakers van Activia, die yoghurt van Danone, moet geloven wel. Als ik mijn eigen stoelgang van de laatste dagen analyseer, niet! Het loopt me de laatste dagen bepaald niet dun de broek uit dus wat doe je dan? TV kijken! Dé remedie tegen een trage stoelgang. Ik heb daarom zelfs naar…

We gaan boodschappen doen en nou beken ik meteen: ik heb er een bloedhekel aan, vind het een drama, eerst een muntje, dat ik dus altijd kwijt ben, om in dat verhipte karretje te stoppen, om er dan achter te komen dat niet alle vier de wielen dezelfde kant op draaien. Parkeer het dwarse karretje weer bij zijn soortgenoten en neem er eentje uit de volgende…

Op het terras van een café kies ik een tafeltje in de zon. Hoewel het pas elf uur in de ochtend is, heb ik meer trek in een biertje dan koffie. Dat kun je wel eens hebben op Tenerife als het een warme dag is. Een meter of vijf verder zit een echtpaar dat ik rond de zestig schat. Afgaande op hun uiterlijk trek ik de conclusie dat ze tot de lokale bevolking…

Even een momentje voor mijzelf. Weg van mijn volle bureau. Gewoon even ergens een kop koffie drinken. Je zou dat luxe kunnen noemen. Dat is ten dele waar. Echte luxe bestaat uit het nuttigen van een kop Italiaanse koffie en tegelijkertijd een stuk in de krant lezen dat niet over Donald Trump gaat. De mevrouw achter de bar heeft het druk. Veel klanten…

Van het groepje dat een tweetal banken rechts voor me zit, kan ik vanaf mijn plaats alleen de man op de hoek zien. Hij wordt, aan het gesprek te horen, vergezeld door drie vrouwen. Zijn wat bedeesde uitdrukking boven het dunne snorretje fluistert dat hij zich in de minderheid weet. Hij past op zijn woorden. Het zijn collega's, de toon heeft een zweem…

Als ik thuiskom, voel ik een beetje spijt. Denk ik. Of schuld. Twijfelend vraag ik mijzelf af of ik terug moet fietsen naar ‘de plek des onheils’. Dan slaat de vermoeidheid in mijn lijf echter toe en steek ik mijn middelvinger op. Zo, dat schuldgevoel is weggevingerd. Vanmorgen ben ik vanuit een drukke nachtdienst direct doorgegaan voor het halen…

Het was heel lang geleden dat ik met de trein geweest was. Elke coupé stond nog blauw van de rook, de asbakjes klepperden dat het een lieve lust was, als de deur van het toilet openging raakten reizigers met een staanplaats niet zelden buiten bewustzijn en niemand had nog van Wifi gehoord. In de wagons werden ook dieren vervoerd, er lag stro op de vloer…

Begrijpelijk dat jongeren van nu bijna geen tv meer kijken. Ik schat in dat over tien jaar alle zenders zijn opgedoekt. Huiver even gezellig mee met een greep uit een weekje tv: Zappend door tv land stuit ik op een zender waarbij Linda de Mol ons verblijdt met een kijkje in een poging tot afslanken. Ze vertelt in haar programma dat ze weer een kilo…

Niets sneuer dan wat rondlummelen in een Jazzcafé. Collega Fröhlich heeft een buurman die een jazzcafé heeft. Af en toe gaan wij daar uit beleefdheid even heen. Ook om te netwerken voor ons accountantskantoor. Met een jazzliefhebber praten is hetzelfde als een Mongoolse Tartaar proberen te volgen die in zijn eigen taal staat uit te leggen hoe nano-techniek…

Even met mijn buurman naar het ziekenhuis. Hij moet een scan van zijn buik laten maken. Ik ga mee op zijn verzoek, als een soort morele steun. Kun je nagaan hoe graag ik mijn buurman mag want als ik ergens een hekel aan heb dan is het aan ziekenhuizen. In de wachtkamer hangt een tv aan de muur ter grootte van een middelgrote garagedeur. Op het scherm…

Beste Ineke Voor een reactie onder jouw meest recente inzending is deze tekst te lang, dus dan doe ik het maar op een niet gebruikelijke manier onder het tabblad Hartenkreten. Kijk eens aan: na een simpele vraag van jouw kant naar de oorzaak van uit uitblijven van enig respons, komen er voorwaar opeens weer waarderingscijfers op juist deze laatst…

Geachte mede-scribenten en lezers op www.nederlands.nl Graag zou ik uw reacties vernemen op mijn laatst-ingediende teksten op deze site. Het heeft nooit aan reacties ontbroken, dus waarom nu niet meer? Is het nu beneden de maat wat ik gepresenteerd heb? Daar wil ik ook wel graag van op de hoogte komen! Dus graag zou ik willen dat er wat respons…

Als rijexaminator ontkom je er niet aan af en toe betrokken te raken bij een aanrijding. Doorgaans zijn het kleine schades. Een buitenspiegel omdat er te krap wordt gepasseerd of een tikje tegen de achterbumper. Een aanrijding tijdens een examen betekende wel altijd schrijven en soms bellen. Waartoe dat kan leiden? Onderstaande notitie uit mijn dagboek…

In mijn zoektocht naar “verlichting” blijf ik wel eens steken in een richting die voor mij niet zoveel oplevert. Er is veel kaf onder het spirituele koren. Laat ik het zo maar noemen. In een maandblad dat uit (schijnt) te blinken op het gebied van spiritualiteit, persoonlijke ontwikkeling en gezondheid, lees ik wat advertenties. En daar staat het blad…

In mijn beleving is de beste bewering, ongevoelig voor reacties met welke intentie dan ook, er een waarvan ik bij nader inzien heb afgezien het item in te sturen.…

Het volgende adres in mijn zoektocht naar verlichting is de, inmiddels, bekende ademvirtuoos Wim Hof, ook wel “The Iceman” genoemd. Ik heb geboekt voor een cursus bij hem, die de methode-Hof wordt genoemd en in Amsterdam loop ik het zaaltje binnen waar de ademcursus wordt gegeven. Ik ben de eerste zo te zien. Om mij heen zie ik een honderdtal kleedjes…

Ongerust kijk ik naar de enorme pook die aan een tang in het hellevuur hangt. Hij zal toch niet … Nee, hij houdt van me! ‘Weet je zeker wat je doet?’ Toch maar even vragen. ‘Ja natuurlijk. En nu stilzitten graag.’ Ik wiebel nerveus op de keukenstoel en sluit half mijn ogen. Stiekem gluur ik een beetje en zie het martelwerktuig, met gloeiende punt…

Bij het open raam lees ik de krant: Boer dood door beet varken. Merkwaardige dood.Sneu ook. Je kunt op alle mogelijke manieren dood gaan, door een explosie in een bomvolle kerk bijvoorbeeld. Of door het struikelen van de onderste tree van de trap. Ook sneu hoor, maar een beet van een varken... Ik bedoel, als je een jaar of vijftien bent en je denkt…

Links. Rechts. Wat is er van overgebleven.? Welke kant ging het op? Links jaren zestig: tuinbroek, Volkskrant, intellectueel, boycot, actie! Rechts jaren zestig: Telegraaf, dombo, voetbal, strandwandeling, voor de open haard. Zie hier de overtuigingen over wat links en rechts was. Het links van nu heet 'elite' en bestaat nog uit: tuinbroek…

‘Het is toch ook niet te geloven, hè,’ mompel ik hardop in mijzelf. ‘Wat is er, schat?’ hoor ik vanuit de woonkamer. Met een venijnige ruk flikker ik al mijn kleding uit de kast op de grond en roep: ‘Ik heb gewoon helemaal niets om aan te trekken!’ Theatraal laat ik mij op bed vallen. ‘Nou, dan gaan we toch winkelen,’ zegt Pierken terwijl hij…

Couperus. Dat was voor mij vooral die ene scene uit de tv serie de Stille Kracht. Een jaar of 12 was ik en Pleuni Touw stond naakt onder de douche toen ze met bloed werd onder gespetterd. Een verboden en uiterst opwindende ervaring voor een ontluikend pubermannetje. Verderop, bij het samenstellen van de HAVO boekenlijst, waarbij het aantal bladzijden…

In de eeuwen der eeuwen… besluit de Priester zijn gebed en hij zwaait met een kwast over de kist. In de eeuwen der eeuwen! God mag weten waarom zulke gebeden steevast worden afgesloten met zinnen als deze. Er lijkt geen logica in te zitten. Laat staan dat iemand mij kan uitleggen wat je je daar bij zou moeten voorstellen. Het is winderig op het…

Even iets anders dan spirituele zoektochten. Ons accountantskantoor gaat namelijk ook gewoon door. Op mijn bureau ligt een uitnodiging voor een lezing van Wokke Boenter. Hij is een Brain agent en trendteller, staat er in zijn folder te lezen. Geen idee wat dat is maar het lijkt mij, voor mijn compagnon Fröhlich en mij, een must om aan te horen.…

Bij de kiosk op het station word ik staande gehouden en aangesproken door een fris ogend, blond meisje. Zo eentje uit de Timotei reclame van weleer. Gekleed in een dartel jurkje en ballerina’s. Weet u het nog? Ze ruikt naar schoon beddengoed. ‘Rook je?’ Aangezien ik een hekel heb aan liegen, geef ik toe er wel eens eentje op te steken. Schuldbewust…