Alle inzendingen over ziekte

In het Elisabeth Ziekenhuis met haar lange en labyrintische gangenstelsels duiden teksten aan de wand op de geringe literaire begaafdheid en het taalkundig onvermogen van de auteurs hiervan. Niettemin zijn ze gebeiteld in de muren en schijnbaar voor de eeuwigheid bestemd. De werkelijke literatuur heeft meer te bieden. Het is aangenaam in de warme…

Er is geen mens, die graag ziek is of iets mankeert, er is geen enkel mens die het prettig vindt, bezoekjes aan het ziekenhuis af te leggen, immers betekent het dat je wat hebt, want je komt er niet voor zweetvoeten, nou ja, een enkeling misschien wel, maar over het algemeen kom je er omdat je een afsraak hebt met een specialist en dat zijn er nogal…

Wat komt er een ongekende hoeveelheid vocht tevoorschijn, het is absurd en raar tegelijk! Water loopt waar het normalter alleen maar loopt vermits er moeite wordt voor gedaan, dan bedoel ik: tijdens het snijden van uien bijvoorbeeld of bij: intense droefheid een gigantische huilbui! Dat is allemaal niet van toepassing, mijn hoofd is gelijk een…

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: Broeckx. Het ontroerde mij. (De daaraan voorafgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen en hij had mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur). Ik zag de kleurige biljetten nog voor me terwijl ik tegelijkertijd mijn blik vertwijfeld…

Een mens kan best rare dingen meemaken, dat blijkt maar weer uit het volgende: ik werd 52 jaar geleden ( oei wat lang) aan een acute blindedarm geopereerd, ach dat was toen net zo gewoon als nu met 1 verschil, je bleef tien volle dagen in het ziekenhuis! Jawel, niks geen dagopname, of nachtje overblijven, je bleef ook bijna die tien dagen in bed met…

Het licht van een vroege, onverwachte zomer speelde over de wereld, toen ik haar ontmoette in de cafetaria. Voor haar zou het nooit meer zomer worden en het viel te betwijfelen of het ooit zomer was geweest in haar leven. Ze sprak me plompverloren aan met de woorden: "Ik ben schizofreen. Ik woon in de IJskelderstaat". Haar hamsterachtige wangen…

Zo ligt onze kleindochter in het ziekenhuis, tien jaar en dit is al de tweede keer....mam, Jasmijn moet worden opgenomen en ik praat even met mijn eigen kind. Zeg haar nog: ik neem de vaste lijn mee naar bed, want de mobiel gaat nooit mee naar de slaapkamer... Het wordt aan twee kanten een onrustige nacht, niet omdat ze ernstig ziek is, maar ja,…

Het was een woensdag als alle anderen, met dit verschil dat ze besloot om niet met de fiets naar het werk te gaan, vanwege de sneeuw en ijsresten op stoepen en wegen! Oh natuurlijk wordt er gestrooid, daar niet van, maar er blijven altijd linke stukken op de weg en als je dit kunt vermijden door bijvoorbeeld met het openbaar vervoer te gaan, tja, dan…

Schrappen in de voorgeschreven medicatie leert nu dat: bepaalde zaken evengoed bij het Kruidvat kunnen worden verkregen, ze zijn uit het pakket genomen! Nog even en we zijn onze eigen dokter, verpleegster en specialist! Receptjes zijn bijkans overbodig!…

Het Twee Steden Ziekenhuis te Tilburg is omringd door een merkwaardig samenraapsel van gebouwen die geen samenhang vertonen en die niets met elkaar te maken schijnen te hebben zoals een kraamkliniek, een restaurant en een tankstation, alsof de theorie van de "grote chaos" bewaarheid is geworden en hierdoor geïllustreerd wordt. De massieve, trotse letters…

Men moet het niet prefereren en men kan het bezwaarlijk wensen de haveloze en armoedige straat te doorkruisen die twee slagaders van het verkeer in het zuidelijke gedeelte van Tilburg met elkaar verbindt en vooral op Kerstavond moet men dit vermijden...... Als men dan genood is bij zijn psychiatrische kennissen die "leven van de liefde" in een wanordelijk…

Alsof er een regenbui geweest is, een wolk vol met nare dingen die in een keer naar beneden zijn gekomen, alsof de aarde is bedekt met alle letters van de meest dodelijke ziekte die de aardbol teistert. Alsof elk stofje wat er van overbleef, aan schoenen is blijven hangen en op die manier de huizen is binnen geslopen! De heerschappij van de ziekte…

En dan zegt men: "Hij had vocht achter de longen"; een standaarduitdrukking, welhaast een cliché van de goegemeente, onwetenden, ondeskundigen en weinig geïnteresseerden, die nauwelijks op de hoogte zijn van de weidse wetenschappelijke terreinen waarop de medische kennis zich in al haar uitgebreide finesses wenst te profileren. Jij had dus vocht…

Een vaak onbesproken onderwerp en het komt pas ter sprake als de nood aan de man of vrouw is! Wat is het geval: meneer Smit - natuurlijk niet zijn echte naam - kreeg afgelopen jaar kanker. Een rot ziekte maar vaak te behandelen, echter niet bij meneer Smit! Nee die was de klos, die kreeg begin dit jaar in twee zinnen te horen dat hij zijn zaakjes…

Vandaag heb ik de azalea voor je besteld. Aarzelend nog zal zij haar zachtroze pracht ontvouwen maar ze zal je niet kunnen troosten en ook ik kan je niet troosten.... Gedurende zestien lange jaren sleepte je week aan week, zondag aan zondag je verminkte lichaam naast me voort en aanschouwden we samen die landschappen; nu wordt opnieuw appel voor…

Ach liefste, aller-, allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische, cognackleurige steen cadeau, die je gekocht had bij "Pleïade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen. We stonden zij aan zij, heel ons lange leven. Aan jouw hand strompelde ik voort. Niemand kent mij zoals jij.…

Het begin Ze had me bij zich geroepen en ze sprak de woorden plompverloren uit; wierp ze als het ware over het bureau heen in mijn richting en als pijlen kwamen ze op me af en verwondden ze mijn kwetsbare hart: "Nee, het bloed is niet goed; als het kwaadaardig is en ze zijn er vroeg bij, kunnen ze het weghalen en kunt u helemaal genezen". Ik…

Wijkcentrum "De Ypelaer" bevindt zich te midden van veel groen, met bomen als uit een renaissancistisch schilderij en een enkele fontein die zich kennelijk enthousiast en opgewekt ten hemel richt. Van binnen is de inrichting sober als een vierkant amfitheater uit vervlogen tijd met gangen, trappen en een theaterzaal. De pastor rookt op het balkon…

De zomer had met haar toverstaf de wereld aangeraakt; een late, onverwachte zomer die ook eigenlijk buiten verwachting mijn leven verlengde en er dagen aan toevoegde. Mijn 65ste verjaardag kon ik tegemoet zien. In het ziekenhuis mocht ik mijn lichaam uitstrekken onder de boog, onder de ongelooflijk mooie en kunstige welving van de machine, gelardeerd…

We houden niet van wijzigingen, zijn er niet van gecharmeerd, we zijn niet weg van veranderingen, gewoon omdat het je van je stuk brengt! Zo was ik afgelopen week in het ziekenhuis, kreeg er van de arts te horen dat ik twee afspraken moest maken, waarbij er eentje was voor een nucleair onderzoek. De dame aan de balie vraagt me: is het dringend?…

Een ingebouwd navigatiesysteem bezit ik niet en zo kan het gebeuren dat ik wederom verdwaal in het ziekenhuis! Jawel, achteraf was ik er op de verkeerde verdieping uitgestapt, maar dacht: dat ze die afdeling wel weer terug hadden gezet op het oude vertrouwde plekje! Niet dus. Een dame bracht me naar de goede verdieping, tja dat zag er wel bekend…

Het licht van een vroege, onverwachte zomer speelde over de wereld, toen ik haar ontmoette in de cafetaria. Voor haar zou het nooit meer zomer worden en het viel te betwijfelen of het ooit zomer was geweest in haar leven. Ze sprak me plompverloren aan met de woorden: "Ik ben schizofreen. Ik woon in de IJskelderstraat". Haar hamsterachtige wangen…

Harold Bornstein, de voormalige privé-arts van De Donald, heeft meegedeeld dat Trump in hoogst eigen persoon zijn gezondheidsverklaring ten tijde van de verkiezingscampagne ('gezondste president ooit") eigenhandig heeft opgesteld! Vergeleken met zijn andere strapatsen lijkt me dit een klein dingetje!…

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: Broeckx. Het ontroerde mij (De daaraan voorgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen en hij had mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur). Ik zag de kleurige biljetten nog vóór me terwijl ik tegelijkertijd mijn blik vertwijfeld…

Ik duw mijn hoofd tegen haar lange, zachte, grijzende haar dat neervalt tot over haar schouders. Ze is manisch-depressief en op het moment depressief. We klampen ons aan elkaar vast als de drenkelingen op het vlot van de Medusa. Maar ik bereik haar zieke wezen niet dat zich teruggetrokken heeft in de ondoordringbare cocon van haar lichaam, dat als een…

Het is een sfeerloze eengezinswoning die verbouwd en ingericht is als dokterspraktijk. Twee ruimtes; de wachtkamer en de spreekkamer van de arts worden gescheiden door een klein kamertje waar jonge vrouwen van vroeg tot laat stressen om de patiënten te bedienen. Een degelijke naamplaat op de gevel die daar sinds lange jaren is aangebracht toont de buitenlandse…

De dame met de achttien persoonlijkheden die haar beurtelings voor de geest treden heeft me weer verwelkomd in de Zorgwoning waar zij vergezeld wordt van twee schitterende katten; vaak haar enige gezelschap; kunstwerken van de natuur met beweeglijke staarten en snorrenbaarden die gevoelens schijnen aan te geven en met schitterogen met een zwart streepje…

De eigenschap jaloezie, afgunst, ken ik niet, hoewel ik zo nu en dan wel met een vorm van weemoed aan mijn leven vóór 27 september 1990 terugdenk. De periode dat Vera nog niet haar intrede had gedaan. In de tijd dat ik zorgeloos, dat kan en doe ik overigens nog steeds, de liefde omarmde en niet met een onverbiddelijke waarheid werd geconfronteerd. Een…

Ik zal niet vergeten dat kamer 37 mij was toegewezen. De deeltaxi had mij naar het ziekenhuis gebracht over een van de langgerekte ringbanen die onze stad omcirkelt. Vrolijke, jonge verpleegkundigen met onveranderlijk een dansende paardenstaart en strak in het witte uniform dartelden rond op de longafdeling en marcheerden daar opgewekt over de gangen…

De longarts met het plakkerige, grijze, achterovergekamde haar en de forse, zwarte bril zette met zijn chique, elegante vulpen, symbool van zijn status als arts, zijn handtekening op de recepten voor de medicijnen en op het briefje voor de CT-scan. Vurig hoopte ik dat met deze nieuwe maatregelen nu mijn langdurige longcrisis bezworen zou kunnen…