Alle inzendingen over vriendschap

Zolang Nederlandse bijstandsgerechtigden geen asperges hoeven te steken nodig ik alle asielzoekers in Europa uit om ze hier te komen eten.

Zolang ik de inbreker in mijn huis niet zonder zijn toestemming mag filmen als hij aan het inbreken is, wacht ik rustig af tot hij klaar is.

Een van mijn lezers denkt dat de Kaalkop en de Gier (Rutte) 'uitmuntende' politici zijn. Je hebt meer achterlopers. Hij gelooft waarschijnlijk ook nog in Sinterklaas en de Kerstman. Voor het slapengaan moet iemand hem Assepoester of Sneeuwwitje voorlezen. Ik hoop natuurlijk dat zijn mammie in...

Het is meer dan dertig jaar geleden. Ik stond, gekleed in mijn zelfgemaakte rode corduroy pakje met de minirok en het hesje, met daaronder de eveneens zelfgemaakte rood-wit-geruite bloes en met mijn lange haar opgestoken en bijeengehouden door een speld, in het portaal waarop de deuren van de...

‘Zal ik het doen?’, vraag ik aan mijn man en kinderen. Al een paar dagen vraag ik me af of ik een vriendschapsverzoek van een oude liefde op Facebook zal accepteren. Man en kinderen reageren niet positief. ‘Waarom zou je?’ ‘Wat moet hij van je?’ ’Je hebt papa toch!’ Wat ik hoor...

Nog draagt een voordeur van een huis in een Tilburgse straat jouw, in mijn gedachten geliefkoosde naam. Nog passeren de razendsnelle bussen in volle vaart over de Lage Witsiebaan met elektronische oranje letters boven hun voorruit die hun bestemming aangeven en die me naar jou voeren, altijd naar...

De wolf deed open en het konijntje zei: ’’Wolfje boos uit het bos eet mijn bloem met zout en een bekertje melk ,eet ook steel en grond en Groenkapje is weer heel en gezond!’’ De wolf lachte het konijn uit en daarna vrat hij het konijn op. Daarna kwam het hertje, vriendje van Groenkapje...

Groenkapje Er was eens een ver land liggend achter zeven sloten waar het altijd regende waar een meisje woonde dat Groenlokje van het Haar heette. Ze droeg altijd een groene das om haar hoofd en daarom werd ze in de volksmond Groenkapje genoemd. Groenkapje werd ze genoemd vanwege haar groene...

Selectief zijn is een eerste vereiste om zelf je vrienden "goed" uit te kiezen. Een grote snavel/bek moet dan ook wel eens kunnen en een combinatie zijn van mens tot mens die er toe doet. Vrienden die accepteren dat, en dat ook van elkaar. Ook als hun mening hard is, daar ben je dan ook echte ...

Boman beweert de Militaire Politieagenten met bibberende lippen dat hij last van suikerziekte heeft, vandaar de onder het matras gevonden insulinespuit. Waarop wij allen de binnenkant van ons armen moeten laten zien. Ik speel nog steeds alsof ik er helemaal niets van begrijp en protesteer dat ik...

Op een mistige en regenachtige morgen, midden december, ben ik de stad ingegaan met het vooropgezette doel Kerstcadeautjes te kopen om een vriendschap kracht bij te zetten; een vriendschap die al vijfentwintig jaar harten verenigt aan beide zijden van het water dat ons scheidt: de kille,...

In de regen hebben we samen onze "architectuurwandeling" gemaakt, Georgeanne en ik. We zijn van start gegaan voor het groene, verweerde beeld waarvan de armen en handen zo welwillend gespreid zijn in een liefdevol en liefhebbend gebaar dat zo welsprekend en overduidelijk is, maar dat niemand nog...

Als ik 's morgens wakker word met een pijnlijke grimas kijk ik in twee reebruine ogen met lange wimpers in een voor Indonesisch begrippen blank gezicht, een gezicht van een fotomodel met haar haren kort van achter geknipt en met een lange metalliekblauwe lok van voren. Ik lag erbij alsof ik met...

Een hoop herrie en gelijk een schep zand in mijn gezicht maakt mij wakker. Ik wrijf het zand uit mijn ogen schud het zand uit mij haar en probeer zoveel mogelijk uit mijn ene oor te krijgen en terwijl ik opsta gooi en wrijf ik nog een kilootje zand van mijn shirt en kruis af. "Come on man!"...

Ik zie een flinke gozer met een piratenbandella om zijn hoofd geknoopt, een zwarte Ray-Ban op en lang krullend haar. Hij had een mouwloos leren jacket aan en vingerloos leren handschoenen. Zijn dikke armen vielen mij gelijk op. Zo'n grote gozer had ik nog nooit gezien in Indonesië. Ik blijf hem...

Ook de Indonesische Whisky was geen zuivere koffie met die chemicaliën. Er moest iets gebeuren of ik zou werkelijk krankzinnig worden. In de tijd dat ik bij mijn vader woonde hoorde ik vaak verhalen vertellen van zijn 'vriend in verplichting' Pa Jumaidi de buurman die 'een abrie' was oftewel...

Na een stevige ruzie met mijn vader en zijn vrouw die in de tussentijd waren verhuisd naar Cikampek een stad die honderd kilometer bij Jakarta vandaan ligt kreeg ik vierentwintig uur om iets te regelen. Dat wil zeggen onderdak. Via, via kwam het goede nieuws dat er huisjes te huur waren ergens bij...

Vandaag een heerlijke dag. Zo'n herfstachtige met lekker veel wind maar aangename temperaturen. Afgesproken met een bekende voor een strandwandeling in de zon. Dit was de verwachting van een paar dagen geleden en zowaar de berichten hebben woord gehouden. Mijn haar in een staartje opdat ik...

Sluipend en geleidelijk had ze mij verlaten; ze onttrok haar op handen zijnde desertie aanvankelijk nog aan mijn spiedende blik en aan het volle, heldere daglicht van mijn verstand en waarneming; zei, dat ze zoveel vrienden had om te bezoeken (vrienden die ze zorgvuldig van mij weghield om redenen...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en sfeervolle restaurants met vriendelijk, attent en wellevend personeel hebben we elkaar ontmoet, mijn oude tante en ik, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had...

Ze woonde aan de Gouverneurslaan, de "vriendin" die mij altijd onbekend is gebleven. Ik had wel eens een vluchtige blik proberen te werpen door de zware, dichtgeweven vitrage voor haar ramen en dit had een indruk bij me nagelaten van sfeerloosheid en van een eenzaamheid die zij met niemand...

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek die met de naam van mijn lang-vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met die van mijn favoriete schrijver: August Strindberg. We hadden afgesproken...

Op mijn bureau staat een foto in een lijst, voorstellende een zandkleurig stenen standbeeld uit de dertiger jaren van een moeder met twee kinderen. Het beeld bekroont een brug in Den Haag, waarover dag en nacht onafgebroken een intensieve verkeersstroom haar weg zoekt naar andere delen van de...

Je hoeft niet mooi te zijn om mooi te kunnen gaan...

Ik vermoed dat het onmogelijke bewaarheid kan worden, wens Fred het geluk dat hij nastreeft. Kareltje = verleden tijd

Het is zondag 13 mei, Chris is jarig. Dit jaar wil hij geen groot feest. Anders gezegd, ik ben zijn enige gast. Gewoon stieren onder elkaar, verder geen gedoe. We smeren wat stokbrood, drinken een biertje en proosten op het goede leven. Na een tijdje stelt hij voor een wandeling te maken door...

Het is alleen zo jammer dat deze buurvrouw die van feestvieren houdt, na afloop gaat staan fantaseren en snoeven tegen haar feestgangers en daarmee op het allerlaatste moment de sfeer verziekt en vriendschappen verspeelt.

Tja, Knotje..ik ontmoette haar bij een bushalte. Eigenlijk was ik niet in een beste stemming, toen ik daar stond te wachten. Het regende en ik had net een gesprek gehad bij het RIAGG, waar ik niet zo tevreden over was. Ik was niet serieus genomen door de psych, dus balen..mijn gedachten waren ver...

November 2019, Utrecht. Het sneeuwde vroeg dat jaar, de sneeuw lag in november 2019 als een maagdelijk tapijt over de straten en de stoepen van de bedrijvige stad. De dorstige Alfons liet zijn gedachten de vrije loop. Een huis, een bouwwerk dat mensen tot woning dient, met hoge muren rond een...

Ik wil jou heel graag alleen ontmoeten.....