Alle inzendingen over Annette Weidner

(voor Gabrielle Weidner (1914 - 1945)) Je bent geboren op 17 augustus 1914 in Brussel. Je had Nederlandse ouders en je vader Johan Hendrik Weidner was leraar Latijn en Grieks en pastor bij het Kerkgenootschap der Zevendedags Adventisten. Je groeide op in Zwitserland, vlakbij Genève.…

Jouw artiestennaam was Annette Carell en jouw eerste acteerrol was in het toneelstuk 'The Rugged Path' uit 1945 van Robert Emmet Sherwood, wat jij bij het Washington Natonal Theatre speelde, met Spencer Tracy in de hoofdrol.…

Maandagochtend, 5 mei 1980 ik reis terug uit Duitsland, waar ik verliefd werd op Annette, wat me in de trein tot deze beschouwing bracht: Was het een droom?…

Met mijn toekomstige mede-studente Annette, het tengere, nog kinderlijke meisje uit een bankiersfamilie uit Breda, dat nog kniekousen droeg, zou ik in de boekhandel het dikke Amerikaanse statistiekboek gaan aanschaffen.…

Onderweg in de tram naar een zakelijke afspraak hoor ik ineens een stem uit het verleden. Ik weet de vriendelijke stem, die mij met een licht buitenlands accent vraagt hoe het gaat, niet gelijk te plaatsen. Iedereen die ik in deze stad tegen zou kunnen komen, zit op een tijdstip en dag als deze ergens op kantoor. Terwijl ik opkijk van het papierwerk…

In de tram onderweg naar huis, zie ik een ouder echtpaar verschrikt opkijken wanneer een jongen helemaal gekleed in het zwart met bijpassend geverfde haren en make-up tegenover hun plaatsneemt. De hondenlijn, waar hun al net zo grijzende hondje aan vastzit, wordt snel met een korte ruk aangehaald om plaats te maken voor dit indrukwekkende gevaarte.…

Iedereen kent ze wel, de straatverkopers die in elke stad de meest strategische plekken weten te vinden, waar ze naar hartenlust op het winkelend publiek kunnen jagen. Van abonnementen op kranten, tv-gidsen, energieleveranciers en telefoonproviders tot donateurschap voor goede doelen, het aanbod is zeer uiteenlopend. Met plaatsvervangende schaamte…

Een paar jaar geleden werd ik door de Hogeschool Utrecht gevraagd een gastcollege te houden voor de werkveldoriëntatie van eerstejaars Personeel & Arbeid studenten. Een college met verplichte aanwezigheid welteverstaan. Bij de woorden verplicht en eerstejaars gierde de adrenaline al door mijn lijf. Terugdenkend aan mijn eigen eerstejaars verplichte…

Ik vind 't altijd fascinerend te zien hoe motorrijders eer doen aan de onbeschreven begroetingsplicht. Voor mij zou het niets zijn aangezien ik meer met de verplichting om te groeten bezig zou zijn dan volop m'n gedachten te laten gaan en te genieten van de rit. Ik schaar me, vind ik zelf, onder de gelukkige vrije denkers die er energie van krijgen…

Vandaag heb ik me letterlijk ondergedompeld in een bad vol toekomst. Als moeder van een bijna tweejarige is op een regenachtige dag naar het zwembad misschien niet de meest creatieve vorm van vermaak, maar wel een van de meest effectieve. Uiteraard besef ik, al zoekend naar een veels te krap en benauwd kleedhokje, vrij snel dat ik niet de enige "creatieveling…

Terwijl ik me sta op te maken in de badkamer, hoor ik m'n man en zoon met elkaar babbelen. Het gesprek, voor zover je het een gesprek kan noemen met een bijna 2-jarige gesprekspartner, is niet woordelijk te verstaan. Zachte geluidjes van het leven bereiken op gedempte toon de badkamer. Een even bemoedigende als beangstigende gedachte dringt zich, starend…

Waarom lijkt het toch dat wanneer je kind eenmaal 1 jaar is geworden, er vrij gespeculeerd mag worden wanneer nummer 2 op komst is. De vraag of er een nummer 2 gewenst is, wordt vaak niet eens meer gesteld. Drankgebruik en eetgewoontes worden angstvallig in de gaten gehouden en elk net verkeerd vallend jurkje wordt als mislukte poging het beginnende…

Al werkend op mijn laptop op een overvol terras, op een van de laatste warme zomerdagen, neem ik de tijd het publiek om me heen te observeren. Het is een komen en gaan van mensen. Zakelijke afspraken, kinderen die in uiteenlopende talen bevolen wordt zich te gedragen - waarop in het merendeel van de gevallen universeel verstaanbaar gehuil volgt - alles…

Geschreven door: Annette Hier & Gustaf Kreuz…

Lopend naar de metro kom ik langs een verpleeghuis. Ik moet er al tig keer langsgelopen zijn, maar deze keer nam ik de tijd om omhoog te kijken en hetgeen wat ik zag ook echt in me op te nemen. Ik zag in de - voor de vroege ochtend - iets te fel verlichte kamer, in de verte een familieportret hangen. De afstand was te groot om details te kunnen zien…

Misschien zijn het de hormonen die me met een groeiend wondertje in m'n buik vatbaarder maken voor emoties, maar het jaaroverzicht van 2016 hakt er bij mij -terwijl ik met een kopje thee op de bank met uitzicht op de nog trots pronkende kerstboom- hard in. Het shot van het jongetje dat onder het stof en bloed verdwaasd en alleen een ambulance in wordt…

Sommige geluiden krijg je nooit meer uit je systeem. Zo ben ik wanneer ik een eettafelstoel over een houten vloer hoor schuiven, weer even "thuis". Niet in m'n huidige thuis, maar het thuis waarin ik de wereld in al haar vormen nog moest leren kennen vanuit de veilige basis die ik thuis noemde. Ik had nooit gedacht dat ik zo'n klein, betekenisloos…

Dof en ellendig op de bank met Annette Gerritsen. Wat een val en weer opgestaan. Op mijn kop geroffeld met Ireen Wüst. Zo olie- oliedom langzaam te starten. Niet verliefd met Christine Nesbitt op Simon Kuiper. Er zijn grenzen. Is Annette nog vrij? Kwaad op Mart en Bart die 4e 5e en 6e plaatsen op de 500m niet als topprestaties erkennen.…

Annette, die bijna vijfenzeventig is en zelfstandig in de "Reeshof" woont met haar vriend, verklaart me openlijk en onomwonden "ik vind jou leuk" (het zal je maar gezegd worden) en ze trakteert me op een kop cappuccino.…

Annette, die bijna vijfenzeventig is en zelfstandig in "De Reeshof" woont met haar vriend, verklaart me openlijk en onomwonden "Ik vind jou leuk" (het zal je maar gezegd worden) en ze trakteert me op een kop cappuccino. De avond staat in het teken van smikkelen en smullen en van een heel bijzonder experiment.…

In 1949 huwde Giacometti Annette Arm, waarna zijn productiefste periode met zijn vrouw, zowel als muze als model was aangebroken...!…

Mijn collega-vrijwilligster Annette heeft plaatsgenomen aan "ons" tafeltje met andere personen die ze waarschijnlijk kent uit een lang en vertrouwd, maar voor mij duister verleden: ze heeft me om voor mij onbekende redenen de rug toegekeerd, gunt me geen blik waardig en ze babbelt uitbundig, luidkeels en uitgebreid, waarbij ze heftige gebaren maakt…

Dof op de bank met Annette Gerritsen. Een horror juist nu die val. Op mijn kop geroffeld met Ireen Wüst. Zo olie- oliedom te langzaam te starten. Nee niet verliefd met Christine Nesbitt op Simon Kuiper. Er zijn grenzen. Is Annette nog vrij? Kwaad maak ik me dus ook op Mart en Bart die de 4e 5e en 6e plek op de 500m zo kleintjes afdeden.…

Hij was getrouwd met de zangeres Katharina Weidner. Drie van zijn allermooiste schilderijen zijn 'Badende Vrouwen bij de Bocht', 'De Liefdesbrief' en 'Na schooltijd'. Waldmüller was zijn tijd ver vooruit. In 1847 schilderde jij 'Reddingsboot', wat tegenwoordig een extra dimensie heeft gekregen.…

(voor Annette von Droste-Hülshoff (1797 - 1848)) Je bent geboren als Anna Elisabeth Franziska Adolphine Wilhelmine Louise Maria von Droste zu Hülshoff op 10 januari 1797 in Münster, op Schloss Hülshoff tussen Münster en Havixbeck. Jouw familie behoort tot de oudste, rooms-katholieke aristocratie van Westfalen.…

De NTTB-website blijft intussen in gebreke en Pantar-dame Annette blijkt haar werkzaamheden, na medeneming van alle toegangscodes, te hebben afgesloten met een nieuwjaarswens voor tafeltennissende "Peter en Melanie"s en andere fictieve koppels, maar vol dubbele bodems. Zoals, de stilte van het schoon schip maken.…

En op alle nog volgende short-lists worden ingevoerde interviewers genoemd: Clairy Polak, Han Peekel, Eva Jinek, Ilja-Leonard Pfeijffer, Marc van der Linden, Jeroen Pauw, Dionne Stax, Annet Bleich... Er zijn bekwame personen die zich voorlopig voor deze eervolle journalistenklus op de vlakte houden.…

“Annet, mag ik je telefoonnummer, mag ik je bellen voor een afspraak?’” “Natuurlijk mag dat.” Ik zou teleurgesteld, boos, enorm verdrietig zijn geweest als hij deze vraag niet zou hebben gesteld. Op de hoek van de straat wisselden we telefoonnummers uit. Hij gaf een zachte, naar meer verlangende zoen op mijn mond en weg was hij.…

In 1949 huwde Giacometti Annette Arm, waarna zijn productiefste periode met zijn vrouw, zowel als muze als model was aangebroken...!…

Na haar weekendje weg vind ik het volgende berichtje op mijn e-mail: “Hoi Annet, we zijn net terug uit Amsterdam. Was heerlijk! Lekker gegeten, gefietst, geshopt....... Ik ben alle tassenzaken ingelopen die ik tegenkwam. Heb hele verhalen aangehoord over de rozenrugzak.…