Je redde velen, je stierf op erbarmelijke wijze

(voor Gabrielle Weidner (1914 - 1945))

Je bent geboren op 17 augustus 1914 in Brussel. Je had Nederlandse ouders en je vader Johan Hendrik Weidner was leraar Latijn en Grieks en pastor bij het Kerkgenootschap der Zevendedags Adventisten.
Je groeide op in Zwitserland, vlakbij Genève. Op je zestiende werd je gedoopt als Zevendedags Adventist en je volgde de middelbare school in Londen. Je kon diverse talen spreken. Je was warmhartig, zachtaardig, lang van gestalte en je had prachtige, lichtbruine ogen.

Vanaf je achttiende was je heel actief als Zevendedags Adventist, wat na enkele jaren resulteerde in de baan van secretaresse op de Frans-Belgische Unie der Zevendedags Adventisten op het hoofdkwartier in Parijs.

Op 3 september 1939 verklaarde Frankrijk de oorlog aan Duitsland. Je vluchtte met je broer Jean en enkele anderen naar Lyon, dat nog onbezet was. Daar begon Jean net als in Parijs opnieuw een textielzaak, dat in 1941 het hoofdkwartier van het ondergrondse verzet Dutch-Paris was. Deze organisatie hielp vooral Joodse vervolgden en neergeschoten piloten ontsnappen via Zwitserland en Spanje.

In juni 1940 ging jij terug naar Parijs, waar je weer voor je kerkgenootschap ging werken. Daarnaast regelde je met anderen in het diepste geheim ontsnappingen voor Dutch-Paris. Het lukte je om meer dan 1080 mensen te redden, van wie 800 Joodse Nederlanders en 112 piloten. Je werd daarbij door Jean geholpen, die eind 1942 een tweede textielwinkel in Annecy begon, ook om aan reispassen te komen.

Jean kende de Zwitserse bergen op zijn duimpje. Deze ontsnappingsroute werd ook voor het smokkelen van documenten gebruikt. Er werkten 300 mensen aan mee, van wie de helft werd gearresteerd en 40 mensen werden vermoord of overleden door de barre ontberingen in een concentratiekamp. Jean was één van de meest gezochte verzetsleiders en de Gestapo zette 5.000.000 frank op zijn hoofd.

In februari 1944 werd de jonge koerierster Else door de Franse politie aan de Gestapo overhandigd. Ze had een kladblok bij zich met namen en adressen van Dutch-Paris leden, wat ten strengste verboden was. Ze werd met harde hand ondervraagd, zo was er een bewaker, die haar hoofd in koud water duwde, zodat ze bijna verdronk. Hierdoor gaf ze vele namen van belangrijke verzetsleden prijs.
Ook jouw naam stond in het kladblok. Je werd door de Gestapo op 130 Boulevard de l'Hopital gearresteerd en naar de Fresner gevangenis gebracht. Je jongere zus Annette werd ook gearresteerd. Bij de Gestapo ontkende je met keiharde woorden, dat je Annette kende, waardoor je haar leven gered hebt, want de commandant liet haar gaan. De Gestapo hoopte dat je kameraden je probeerden te bevrijden, maar deze val werkte niet.

Ze stuurden jou eind augustus 1944 in één van de vele veewagons van de gevangenis-Romainville naar een subkamp van het vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück, genaamd Königsberg/Neuberg, door de Franse gevangenen ook wel Petit-Königsberg genoemd. Hier waren de omstandigheden onmenselijk, met overbevolking, afschuwelijk gebrek aan hygiëne en vele ziekten. Je moest zeer zwaar werk doen, zoals het maken van bommen, met blootstelling aan zuren en dampen, en je werd mishandeld door de kampbewaarders.

In februari 1945 overleed je in de ziekenboeg door de gevolgen van ondervoeding enkele dagen na de bevrijding door de Russen.
Je werd dertig jaar.
Op 24 mei 1950 ontving je het Nederlandse Kruis van Verzet.
Jean overleed op 21 mei 1994.

Gabrielle Weidner Je Jean Weidner Annette Weidner

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 73