Alle inzendingen over Fietspad

Dan is hij verlost en kan hij weer op een fietspad verder. Ik ga nog wat langzamer rijden. Ik heb geen haast. Ik wil voorkomen dat ik mijn auto langs die moedige wielrenner moet wringen. De fietser kijkt om, ziet dat ik langzaam dichterbij kom, kijkt weer voor zich en gaat nog harder rijden.…

Maar nu weet ik dat er ook mensen zijn die deze belangrijke titel mogen dragen, want wat gebeurde er vanmorgen, wel: het fietspad stond blank en geen klein beetje, maar een forse plas van een slordige 20 meter lang en 4 meter breed. Langs dat fietspad loopt een grasveld, nou ja het loopt niet natuurlijk het ligt daar gewoon.…

Waren ook nog even bij de grote Appie geweest en gaan richting huis, via het fietspad natuurlijk. Rijdend langs de metro rijdt er een groep jongeren die het gehele fietspad in beslag nemen. Ineens zie ik vanuit mijn ooghoek een knulletje vanaf het voetpad met een elektrische step zonder op- of om te kijken ook meteen het fietspad op willen komen.…

Die mogen lekker gaan fietsen op het net aangelegde fietspad in de woestijn van Jemen (dat fietspad komt in de woestijn van Dubai maar niks zeggen hoor).…

Aan de andere kant van het fietspad schuilt het tweede gevaar voor de fietser en dat betreft de voetganger. Minder dodelijk dan de automobilist maar wel veel wendbaarder in zijn of haar bewegingen.…

Heerlijk in het zonnetje rijdend, afkomend van een artsenbezoekje naderen we een overgang die prachtig gemarkeerd wordt door een stoplicht en warempel het ding doet het nog ook! Reagerend op een sensor in de weg, lukt het me soms om- gas terugnemend net op tijd door het groene licht te rijden. De weg die ik dan oversteek- is een vrij rustige weg met…

....en zo legden wij, de ouders en de beide zusjes iedere zondag de lange weg af naar Oisterwijk (wij, de meisjes, op onze kinderfietsjes) langs de monumentale villa's aan de Koningshoeven en over de fietspaden die Tilburg met Oisterwijk verbinden, door een bosrijk gebied.…

Ook zijn er nogal wat mensen die bijvoorbeeld het fietspad als voetpad gebruiken en dat is niet handig, want tja een fietspad, daar horen natuurlijk de fietsers en bromfietsers te rijden, nietwaar?…

Op huis aan waarbij ik eerlijk zeg dat: als we terug rijden het te makkelijk is om aan de foute kant van de weg, het fietspad te nemen, een stukje van 100 meter of zo.…

Alle afspraken ten spijt, ons droomachtigste fietspad moet eraan. Hij ziet een ‘toplocatie’ voor andere bestemmingen. Argumenten: fietsers fietsen nu links of rechts naar ze willen. Hoezo omfietsen, ze missen niks want het fietspad over het Museumplein is ook verdwenen. De discussie is destijds 'door fietsers gegijzeld'.…

Zo’n fietspad dat overduidelijk bedoeld is om van de omgeving te genieten. Ik vraag me af waarom heeft iedereen zo’n ongelooflijke HAAST?! Oudjes racen op ebikes over het fietspad alsof de duivel op hun hielen zit. Waarom die haast. Misschien hebben ze nog een bepaald doel op hun bucketlist dat ze willen zien.…

Ik plaats mijn voeten voorzichtig, molshopen, scheef liggende trottoirtegels, fietspaden gescheurd door boomwortels. Obstakels te over. God's creatie moet terug naar de fabriek, er klopt niets van want de mens is ziek. Ben helaas het bonnetje kwijt.…

Dus zet maar een hek om die gebieden, sluit af die verkeerspleinen, maak onbereikbaar die rotondes, gooi dicht die straten, breek op die wegen, neem onder handen die dreven, pak mee die fietspaden en denk ook aan die bruggen. Weet je hoe de gemeente dit alles verkoopt 'naar de burger toe'?…

Het fietspad was onverlicht en de burgemeester had nog vele kilometers voor de boeg.…

Ze volgt de fietspaden door het Geinpark en is verbaasd over de schoonheid om haar heen. Om precies te zijn, ze is verbaasd over dat ze het ziet. Intens, zonder een hoofd vol piekerende gedachten.…

Later werd het een fietspad in een natuurgebied. Een kronkelend fietspad voor herfstkinderen die geen ouders hadden. Kinderen die iets waardevols zochten op de puinstort, die in die jaren op het ruige landschap lag. Leren hondenriemen van een failliete dierenwinkel, poezentuigjes, halsbanden, alles om de armoede dragelijk te maken.…

Maar de acties die men tegenwoordig uithaalt op de weg, of het fietspad die liegen er niet om! Een simpel ritje zou voor ons ouderen al rap kunnen eindigen in het ziekenhuis, vermits we niet bedenken dat: andere weggebruikers niet altijd opletten.…

Ze fietst de hoek om, slaat linksaf het fietspad op. Haar blik valt op de glinsterende groene bomen aan de overkant van de waterbies. Het geeft haar een geruststellend gevoel, al weet ze niet waarom. Het is stil. De temperatuur voelt subliem, ze hoort slechts het suizen van haar wielen. Potjandosie, wat voelt dat goed.…

In vroege jeugdjaren fietsten de ouders met de dochters, de zusjes, over de langgerekte fietspaden naar het onderkomen van het broertje. Het gebod van de trouw zegevierde boven alles, was het allervoornaamste.…

Vanuit de keuken kijk ik hem na, zachtjes snort ie over een stukje voetpad, probeert het fietspad maar besluit op het voetpad te blijven rijden, waarom dat hoor ik later!…

Inmiddels is ze vlakbij het fietspad, ze zal toch niet? Maar ja hoor, ze zal toch wel, er komt een fietser aan, moeder met kind, dame vuurt en gooit achteloos het projectiel richting de twee. Ik kijk verbouwereerd toe.…

De fietswielen draaiden hun parallelle cirkels over het asfalt van de lange fietspaden. En zo prentten de ouderlijke imperatieven zich in de gevoelige kinderlijke hersenen en de trouw werd een absoluut voorschrift, een bevel voor hun hele leven, onverbiddelijk, onveranderlijk.…

De man zwabberde over het fietspad en gilde tegen hem dat hij gevonden aanstekers verkocht voor 5 eurocent en ook van tien eurocent. En toen werd het stil. De heer Van Capelen Goldenburg was niet in de stemming om zo een halfkapotte aansteker van deze druiloor die er niet uitzag te kopen.…

In elk geval was het in augustus dat ik op een lang, recht fietspad door polders en een natuurgebied wandelde. Ik genoot van de weidsheid en rust, de riviertjes en watertjes nabij akkers en eco-gebied. En zei in mezelf - laat dit toch blijven, laat het blijven, laat het niet verloren gaan!…

Samen kijken we naar de troep die nu verspreid op het fietspad ligt. ‘Er komt zo een maat die dit wegblaast met een bladeren blower', wijst hij. ‘Dat maakt ook herrie’, verontschuldigt hij zich, schuwe blik. ‘Werk ze!’, zeg ik bemoedigend, steek mijn hand op. En?…

Fout dus, jawel, hartstikke fout want wat gebeurt er bijna aan het einde van het fietspad? Een brommer (met een berijder erop natuurlijk) haalt meneer T in en dat mag natuurlijk, geen van die twee heeft dan in de gaten dat - volkomen vanuit niet niets - vanaf de linkerkant, over de stoep, een fietser komt aangevlogen.…

Enthousiast stuur ik met ze mee, mijn kleine beentjes trappen zich een ongeluk om ze bij te houden, alsof ik weer op een fraaie zomerzondag aan de veilige rechterkant van mijn pa mijn eerste schreden op het fietspad zet.…

Bruine prut spuit op het fietspad. Hij loopt aan het eind van de straat. Ik kijk naar zijn rug, keer zelf ook om. Het geluid houdt de hele ochtend aan. Met af en toe een veelbelovende pauze van een minuut of vijf. Na de lunch begint hij weer. Ik ga boodschappen doen en neem me voor de man aan te spreken.…

Vraag ik me af: doen ze dit nou zittend achter een bureautje, tja dat moet haast wel, want iedereen die het huidige fietspad gebruikt, weet dat er van de raming niks klopt! Net zomin als van de slimme actie er een eikenboom te willen plaatsen!…

Wanneer we dan, als schoonzoon vertrokken is even naar de winkels gaan, rijden we langs de verkeerde kant van de weg om op het fietspad te komen. Manlief rijdt achter me en dat is denk ik maar goed ook want: de man op een vette witte scooter komt heel bedreigend recht op me af gereden.…