Alle inzendingen over Gerry van der Linden

Gerry van der Linden is geboren in 1952 te Eindhoven. Ze was twaalf jaar toen ze met schrijven begon. Op haar achttiende vertoefde ze in Amsterdam en het was Remco Campert die haar ontdekte. In zijn blad 'Gedicht' verschenen haar eerste gedichten. Ze debuteerde op jonge leeftijd met haar dichtbundel 'De aantekening'.…

De vrouw van de kinderboekenschrijver Toon Tellegen heet Molly Voûte en de man van de dichteres/schrijfster Gerry van der Linden is de beeldend kunstenaar Ubbo Voûte. 'De tekening' is treffend en uitmuntend gedaan, met een groot psychologisch inzicht, net als bijvoorbeeld 'Het gesprek' (1880) en 'Het dessert'(1882).…

Het was zo intens en levensecht maar Linde? De verlegen, iets wat burgerlijke Linde? Zou het toch waar zijn wat ze zeggen "stille wateren hebben diepe gronden?" Nu weken later zit ik, eindelijk eens niet fantaserend over ons nachtelijk avontuur, in ons oude vaste cafe met een vriend een cappuccino te drinken, als ik jou ineens zie staan.…

Je studeerde aan Queens College, waar je Gerry Goffin ontmoette, met wie je samen songteksten schreef. Op jouw 17-de trouwde je met Gerry op Long Island. Op 23 maart 1960 werd jullie dochter Louise geboren, die ook zangeres is geworden. Gerry werkte als assistent-chemicus en jij als secretaresse.…

Kas weet van niets en Els zegt dat de dennen met elkaar sparren als voorbereiding op het gevecht van Linde Boom met Pla Taan. Huh, zegt Els, Pla laat bast vallen als er een zuchtje wind is, dat gaat Linde moeiteloos winnen. Eik houdt zich niet op met de discussie, haar vruchten zijn en blijven eikels.…

Het is volledig terecht als Sywert van der Linden en zijn twee kompanen niet alleen civielrechtelijk maar ook ook strafrechtelijk aangepakt gaan worden.…

." Caro boog zich naar haar zusje toe en fluisterde in haar oor: "Linde ik hou van je!" en ze gaf Linde een kus op haar wang. Haar ouders gaven Linde ook een kus en huilden zachtjes. Ze huilden in zichzelf omdat ze hun gevoelens niet toonden, dat was hun manier van verwerken nou eenmaal.…

Vliegen lopen over zijn hoofd. Een bakje rijst staat tegen de muur. Zijn vingers om de tralies gekruld. De man moet ergens in de dertig zijn. Hij is mager. Zijn gezicht heeft een ruw voorkomen. Met een gevoel van schaamte kijk ik hem aan. Zijn pijn en verdriet is voelbaar. Zachtjes mompelt hij ”Ik heb het niet gedaan.” Ik weet niks te zeggen en haal…

Ik vraag me zoveel dingen af. De wereld is mij vreemd. Mijn geloof is gebroken. Ik voel me alleen en ontheemd. Mag je niet meer naar één man verlangen? Er is maar één vraag die op mijn ziel rust. Als een vrouw enkel naar een man verlangt, waarom kan zij dan niet tot hem behoren? De wereld erkent monogamie, maar valt er dan niet veel te zeggen voor polygamie…

Ontmoeting Beschenen door een milde voorjaarszon, schuifelde hij wat rond bij de uitgang van de afdeling waar hij deze ochtend was opgenomen.Toen ik hem daar voor het eerst ontmoette, bij de deur die slechts opengaat voor wie de geheime code kent, vroeg hij of hij mee naar buiten mocht. Hij wilde naar huis. Naar zijn vrouw die in zijn beleving op…

Weerspiegeling De man leek in een dikke mist rond te dwalen. Vrijwel alles in zijn nieuwe omgeving was voor hem vreemd en onherkenbaar. De mensen die naast hem zaten, zeiden hem niets. Evenmin de personen in het wit, die met veel drukte langs hem heen snelden. Dan vond hij het thuis toch een stuk prettiger en overzichtelijker. Bij deze gedachte werden…

Voorjaarsgeluk De man zat bij het raam en keek verlangend naar buiten. Het ochtendzonnetje gaf een aangename warmte op zijn oude huid. ‘Ik zou wel eens naar buiten willen,’ zei hij tegen het jonge meisje dat hem zijn koffie kwam brengen. Hij had voor zijn gevoel al veel te lang binnen gezeten. ‘Na de koffie gaan we samen wandelen in de tuin,’ beloofde…

Stilleven Bij elkaar gezien leek het op een zorgvuldig geschilderd stilleven: een oude leunstoel, kunststof zonnebloemen in een stoffige fles op een houten tafeltje, een kastje met glazen deurtjes en aan de muur een schilderij waarop een jonge vrouw te zien was met een mollig kind in haar armen. Het geheel kreeg een extra nostalgische sfeer door…

Credo Vroeger was hij lid geweest van een kerkkoor, vertelde hij de pastor, en het liefst zong hij Gregoriaans. De man zat samen met andere bewoners in de huiskamer waar een korte gebedsdienst gehouden zou worden. De pastor zette een kruisbeeld op een tafel tussen twee zilveren kandelaars en stak de kaarsen aan. Na een hartelijk woord van welkom…

Mijmering Een milde najaarszon gaf nog wat zomers getinte warmte. De bladeren aan de bomen en struiken kregen de kleuren van een mooie herfst. Een enkel blad dwarrelde speels naar de grond. Een duif zat geduldig te wachten op een handvol broodkruimels. De deur naar de tuin stond vanwege de aangename temperatuur open, en de eerste bewoners liepen…

ONZE MAN Contact Ze was nieuw en naast hem aan tafel gezet. De man zat haar met enige nieuwsgierigheid te bekijken. Zijn aandacht werd vooral getrokken door het jammerend geluid dat ze maakte, alsof er een poes in de huiskamer verborgen zat. Af en toe was ze stil, om even later weer met dezelfde klaagzang door te gaan. De man begon voorzichtig…

Aan de overkant Omringd door zijn wakende familie, lag de man al enkele dagen stil en vredig te slapen. Als je zijn hand vasthield, zijn gezicht zachtjes aanraakte of iets tegen hem zei, verscheen er soms een flauwe glimlach op zijn broze, bleke gezicht. Toch hing er in zijn kamer geen al te droevige en bedrukte sfeer. De man had immers een hoge…

Warme zorg De deur van zijn slaapkamer ging open en er verscheen voor hem een zuster met een glaasje appelsap. De man lag al enkele dagen met een flinke griep op bed zich ellendig en eenzaam te voelen. ‘Mijn benen, zuster’ zei hij, ‘Ze doen zo zeer.’ Hij hoopte dat zij hem wat verlichting kon geven. ‘Ik zal eens even kijken,’ zei ze, en ging…

Daar stond ik dan, in het bijna verlaten bargedeelte van het hotel. Pogingen om te slapen waren op niets uitgelopen. De spanningen met betrekking tot de terugreis speelden mij parten. Dat was de reden, waarom ik had besloten nog even een sigaret te gaan roken. Terwijl ik wat rondkeek, bleef mijn blik hangen op die ene mooie zwarte man. Zijn ogen ontmoetten…

Vervlogen dagen De dagen, maanden en jaren gingen geruisloos aan hem voorbij. Zijn stille aanwezigheid was gaandeweg vanzelfsprekend geworden. Nieuwe bewoners kwamen en gingen, maar de man leefde rustig verder, schijnbaar ontsnapt aan de tijd. Wel was hij wat meer in zichzelf gekeerd, alsof hij ongemerkt aan zijn terugreis begonnen was. Een bewogen…

Afscheid ‘We zijn weer thuis pa’, klonk het opeens in de auto. Ze stopten voor een huis dat schijnbaar nog steeds van hem was. De man keek naar buiten, maar zijn gezicht gaf geen enkel spoor van herkenning. Ook in de woning, tussen zijn oude spullen, scheen er weinig tot hem door te dringen. Het huis was al een tijdje onbewoond, en volgens de arts…

Tuinman Het beloofde een mooie lentedag te worden. Voor de tuinclub een aangename ochtend om in de tuin te gaan werken. De tuinclub bestond uit bewoners die vroeger van tuinieren hielden en het plezierig vonden de hark of de schoffel weer eens ter hand te nemen. De man had zich onder aansporing van een verzorgende bij dit clubje aangemeld. Hij…

Het is een heldere najaarsdag in oktober, wanneer ik met mijn laarzen het wad trotseer. De schelpen kraken onder mijn laarzen en de zilte zeelucht dringt mijn neus binnen. Ik geniet van de kleine wonderen die bij eb op de zeebodem verschijnen en de vogels die hun eten komen zoeken. Even doe ik mijn ogen dicht en luister ik naar het geruis van de zee…

Vlekkie ‘Wat een leuk hondje’, zei de zuster, terwijl ze hem hielp bij het dichtdoen van het bovenste knoopje van zijn overhemd, en ze wees naar een foto boven zijn bed. ‘Vlekkie’, zei hij. ‘Hij was helemaal zwart met een witte vlek op zijn kopje.’ En zonder haar reactie af te wachten sprak hij met een lichte trilling in zijn stem verder, waarbij…

Stille genieter Tijdens de wandeling door het verpleeghuis streken ze neer in een echt bruin café met ouderwetse schemerlampjes tegen een houten wand, een oude tapkast en in de hoek een biljart. Terwijl hij om zich heen zat te kijken hoorde de man zijn naam noemen, met de vraag wat hij wilde drinken. ‘Een jonge klare graag’, zei hij zonder enige…

Uitstapje Geboeid keek hij naar buiten. De man zat samen met een aantal medebewoners van het verpleeghuis in de bus op weg naar de jaarmarkt in een naburig stadje. Hoewel hij de streek waar hij heel zijn leven gewoond had niet meer herkende, genoot hij met volle teugen van het landschap dat aan zijn raam voorbij trok. Bomen en akkers, weilanden…

Mensen blijven vreemde wezens. Diep in hun hart erkennen zij liefde en ook het verlangen in die liefde, zal nooit verloren gaan. Toch blijft een mens maar dwalen in die donkere duisternis. Hij blijft op zoek naar de perfectie die ontbreekt. Gegroet bent u die lief heeft en blind is degene die niet ziet, dat liefde iets speciaals is. Zij gaat perfectie…

Een uiterst taaie dennenboom houdt nog altijd stand in "ons parkje" aan de Ringbaan Oost te midden van haar soortgenoten: de esdoorn, de linde en de beuk. Op een oude zwart-wit-foto uit 1958 sta ik met mijn vader, moeder en zusje onder die boom, in de sneeuw, die in dat verre, voorbije jaar zo overvloedig de wereld bedekte.…

Strassenbahn, Unter den Linden, de tram dendert voort, een kritische noot, ongehoord.…

IJssalon Van der Linde! Iedere ras-Amsterdammer en iedere reguliere Amsterdambezoeker kent het adres: een smal pand aan de Nieuwendijk, schuin tegenover de Hema. Er wordt gezegd, dagelijks vanaf elf uur koopt men hier het heerlijkste ijs.…