Alle inzendingen over Koud van verdriet

Het verdriet breekt mijn koude hart open. Mijn keel wordt dichtgeknepen ik adem niet meer, tot er een grote snik komt die mij weer lucht geeft. En dan begint het, het intense verdriet van eenzaamheid. 1 Januari geen mens op straat, de familie gebeld en een ieder een goed jaar toe gewenst.…

Wanneer je een warm buffet twee uur laat staan heb je vanzelf een koud buffet.…

Koude bovenluchtbellen die onze kant op werden geblazen. Verontrustende pluimen die nauwelijks dieper konden zinken. Echte schaatsers kregen bij voorbaat lichte verhardingen in hun thermobroeken bij de gedachte aan de tocht der tochten, zou die dan toch nog ? En zo niet dan toch zeker natuurijs, toertochten, overwerk voor de scharensliep.…

(voor Alfonsina Storni Martignoni (1892 - 1938)) Je bent geboren op 29 mei 1892 in Sala Capriasca, in Zwitserland. Je vader Alfonso, depressief en alcoholistisch, was een Argentijnse bier-industrieel van 'Alpen Bier, Storni & Co', die een aantal jaren in Zwitserland werkte. Je moeder Paulina was een amateur-actrice en muziek- en zanglerares. Je oudere…

Ik ben niet bang in het donker, maar ik heb het zo koud. Donker maakt koud. Mijn haar, was ook in vuur en vlam, bruin en blond, maar in de dagen van de zonnewende, worden ze weer gitzwart. Ik vind mijzelf, na een zomer vol liefde, lol en verdriet, zittend bij mijn eigen vuur, nog slechts alleen. Alle dingen zijn weg.…

Het was zo koud dat wandelen een martelgang leek met deze wind. Ik had een brommer, en je kon achterop. Je sloeg je armen om me heen, begroef je gezicht in mijn rug, en even dacht ik dat er een warme gloed langs mijn merg naar mijn hart kroop. Tijdens onze tocht zei je weinig, behalve dat je een hele koude neus had.…

“Zo”, sprak de spreker tevreden, “nu iedereen goed is opgewarmd en geen last meer heeft van de koude in het lokaal, kunnen we verder gaan…”…

Terwijl de oorlogstrommen sinds decennia weer aan de oostgrens van Europa roffelen valt het me op dat zich opnieuw dat oude Koude Oorlog gevoel van me meester maakt.…

En als in de winter de kachel door de kolen snorde dat het een lieve lust was, de woonkamer zalig warm was, de slaapkamers daarentegen superkoud met het ijs op de ramen, was het een verademing te weten dat grote zus een zalig warme nachtpon droeg, het zusje naast haar eeuwig koude voetjes, zachtjes vroeg: Son, mogen m’n voeten bij jou!…

Het is zo koud, zo donker om me heen. Is er dan niemand die om me geeft? ! Help! Help me alsjeblieft! Laat me nu niet in de steek.…

Om zich te beschermen tegen de koude deed ze haar winterjas aan, handschoenen, haarband en capuchon, drie dubbele sokken, een extra panty en dan de dag maar zien door te komen. Eigenlijk zag ze er als een eskimo-vrouwtje uit. Een geluk bij een ongeluk van dat gaslek was, dat ze toch al zonder verwarming met grote gaten in het huis zat.…

Ongrijpbaar hoog onvoorstelbaar hemels dicht aan de grond toen hij de woorden ‘stil verdriet’ die ik had geschreven in dit gedicht, zonder overleg met mij onomkeerbaar had afgedrukt in ‘dit verdriet’. Het is sterker zo, zei hij. Je had het moeten overleggen, zei ik gekrenkt. Het is mooier. Ik had het moeten overleggen. Ik mis jou.…

Ik denk dat we ons moeten gaan voorbereiden op een Tweede Koude Oorlog. IJskoud.…

Helaas kreeg ik op Moederdag vanmorgen in bed een koude douche, je brengt er niets meer van terecht. Ben ik niet meer in tel, Wout?'' ''Komt wel weer goed Janneke, ik ga naar de dokter, die weet wel raad.'' De huisbel rinkelde. Wout slofte naar de deur en opende die. Daar stond Carla, Ze zag er uit om in te bijten, dacht hij.…

De winkel van de "Hema" is er sinds de nog recente verbouwing niet gezelliger op geworden, vind ik; ze is gelardeerd met koel, koud, supersonisch staal. Hoeveel vriendelijker was de uitstraling van die zaak, toen ik daar, weliswaar in hopeloos verdriet, zo vaak de rolstoel voortduwde met daarin het zware lichaam van mijn oude moeder.....…

'Koud en nat brein ik denk terug aan hoe dit allemaal is gebeurd er lag een dode geit te mekkeren in mijn maag dat van het een het ander kwam nadat op Nova Zembla een overwintering in causaliteit radde tongen vergaten hun leven en gal niet meer en de verschillen lekken oostindisch zwart kortbenig mij vallen feiten in als de plooien in een…

Het werd van huis weggevoerd; het verblijft sinds jaar en dag in de koude, onpersoonlijke vertrekken van de inrichting, ver van de huiselijke haard.…

Iedereen kent verdriet, vroeg of laat. Om een mens, om een dier, om een tegenslag, om wat dan ook. Natuurlijk snijd het verdriet om een dier niet zo diep, als om een mens. Toch verwonderde het me dat het pijn deed tot in mijn hart. Onbegrijpelijk natuurlijk voor iemand die niets met dieren heeft, begrijpelijk voor mensen zoals ik.…

Ik bereid u voor op elf minuten en dertien seconden, onbevangen tot op de laatste snik, verdriet in optima forma. Neem er de tijd voor. White Noise - The visitations.…

Naar een plekje van stilte, bewandel ik het kronkelende pad van zand en grint, terwijl gevoel in emoties als seizoenen in beelden voorbij glijden en koude en warmte mijn lijf doorstromen.…

Het laat hem koud. Het laat hem koud dat hij mij pijn doet. Mijn vader is een vreselijke man. Een man, die op zakelijk gebied o zo veel heeft gepresteerd, maar op persoonlijk gebied een nare man is. Je kan het hem niet uitleggen. Je kan hem niet meer veranderen. Ik heb zo vaak geprobeerd hem te veranderen. Ik hem me tegen hem verzet.…

Kilte heerst in je hart; kilte en koelte, koude angst, agressie, verdriet en opstand. Mijn "offensief" met de sjaal is niet krachtig genoeg om die gevoelens te bestrijden, te weren.…

En door die doden voelen mensen verdriet. En angst. Het zou mooi zijn als we dat allemaal niet in onze kop haalden, maar we doen het wel. Oorlog is een geloof. Een geloof dat er een vijand is.…

Het is koud in het schuurtje. Ondanks al mijn verdriet voel ik de klamme kou tot diep in mijn botten doordringen. Ik huil en ik voel dat ik niet meer stoppen kan.Leunend tegen de oude keukenkastjes aan komt al mijn machteloosheid naar buiten. Ik hoor mijn gierende snikken en ondanks alle ellende verbaasd het me dat ik nog zo huilen kan.…

De vieze geur van zijn verdriet was een spiegelbeeld dat hem herinnerde dat hij ooit weer zou moeten opstaan om zijn eigen dood te kunnen verlaten en te geloven dat hij droomde omdat de alcohol hem nog steeds niet in de steek liet.De rest... dat waren gedachten die hem deden rillen.Van de kou en de stilte die hem niets beloofden.…

Zwangere mensjes, inelkaargedoken mensjes, boze mensjes, mensjes die handel drijven, en ik kan daar dan een hele middag zoet mee zijn, zo zoet dat ik mijn tosti koud laat worden en de bubbels uit mijn cola laat drijven.…

Dit woord brandde als vuur en ik kreeg het er tegelijkertijd koud van. Vader zei verbaasd: “ze praat weer”. Mijn gemoed schoot vol. “Heb je me gemist, oma?” vroeg ik aangedaan. Ze reageerde niet meer en ook die twee dagen dat wij er waren niet. Ze heeft tot haar dood nooit meer enig geluid gemaakt. “Een kasplantje” zei een ieder hulpeloos.…

LS, Vandaag ( zaterdag 12 april) kocht ik in uw vestiging te N. een Universele Doucheslang in een hardplastic verpakking. Mij werd bij aankoop verzekerd dat dit product op elke kraan en iedere douchekop paste en slechts met handkracht aangedraaid hoefde te worden. Na met schaar en beitel de verpakking geopend- en de slang verwisseld te hebben,…

Na zijn eerste warme douche heeft hij meteen koud nagedoucht. En zal dat in de toekomst blijven doen. Van zulke verhalen word ik blij. Liander krijgt van mij de warme douche!…

Het voorjaar was nog koud maar de warmte van onze vriendschap maakte veel goed....…