Mama

Het is koud in het schuurtje. Ondanks al mijn verdriet voel ik de klamme kou tot diep in mijn botten doordringen. Ik huil en ik voel dat ik niet meer stoppen kan.Leunend tegen de oude keukenkastjes aan komt al mijn machteloosheid naar buiten. Ik hoor mijn gierende snikken en ondanks alle ellende verbaasd het me dat ik nog zo huilen kan. Eenzaam voel ik me en in de steek gelaten. Ik heb het idee dat het nooit meer goed komt. Er vormt zich een flinke prop in mijn keel en ik wil schreeuwen. Mama, gil ik. Mama, help me toch. Maar ik kan schreeuwen wat ik wil. Zij zal niet komen en haar armen troostend om me heen leggen. Zij is niet meer. En op dit moment mis ik haar meer dan ooit tevoren.
Hoe oud ik ben?
Zeker geen kind meer, en zelf al moeder. Maar op dit moment zou ik niets liever willen dan haar troostende woorden en haar strelende handen op mijn haar.
Uiteindelijk verstommen de laatste snikken en sta ik moeizaam op.
Naar binnen toe. Mijn dochter kijkt me bezorgd aan. Gaat het wel mama? vraagt ze.
Ja het gaat wel meid, zeg ik. Troostend sla ik mijn armen om haar heen.

Schrijver: Brenda, 26 mei 2004

floddertjeshome.nl

Mama

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.9 met 19 stemmen 1.696